ในระหว่างที่นางกำลังขบคิดเรื่องชั่ว ๆ ของเจ้าของร่างเดิมที่ทำไว้ สาวใช้เรือนใหญ่บอกให้รีบเข้าวังหลวงกับเวยอ๋องเพื่อไปรักษาอาการของไท่ชางหวง
เวยอ๋องมีสีหน้ากังวลมาก เหตุใดท่านปู่ถึงได้ป่วยอีก มิใช่หนิงเยียนรักษาหายเเล้วรึ
หนิงเยียนเองมิคิดว่าไท่ชางหวงจะป่วย หรือว่ามีคนจงใจวางยาเขา เรื่องนี้มีความเป็นไปได้ คราเเรกนางคิดว่า ไท่ชางหวงแค่เป็นลมพิษ จึงฉีดยาให้หาย
เมื่อรถม้ามาถึงวังหลวง เวยอ๋องและหนิงเยียนมุ่งหน้าไปที่ตำหนักหรงทันที
หนิงเยียนเดินเข้าไปยังไม่ทันทีจะถึงม่านมุ้ง นางโดนอวี้ฮองเฮาตบหน้าเข้าเสียก่อน ทุกคนต่างอึ้งงันมิคาดคิดว่าอวี้ฮองเฮาจะตบหนิงเยียนยามนี้
"ไหนเจ้าบอกว่ารักษาไท่ชางหวงหายดีเเล้วมิใช่รึ"
หนิงเยียนมองอวี้ฮองเฮา ยัยแก่คนนี้ครั้งแรกต่อว่านางที่ถีบหยวนเหมยตกน้ำ ครั้งที่สองนางต่อหน้าคนหมู่มาก
"พระนางโปรดหลีกทางให้หม่อมฉันตรวจดูอาการไท่ชางหวงเถอะเพคะ"
แผลนี้นางจะจดจำไว้ในใจ
"เจ้าถอยเถอะ" ฮ่องเต้จ้าวซุนส่งสายตามาทางอวี้ฮองเฮาทำให้พระนางรีบถอยออกมาทันที
หนิงเยียนมองผื่นขึ้นที่เเขนของไท่ชางหวง ต้องมีคนวางยาพิษเขาแน่ ๆ นางนั่งลงแล้วปิดม่านมุ้ง จากนั้นรีบฉีดยาให้ไท่ชางหวง เวลาผ่านไปหนึ่งก้านธูปหนิงเยียนออกมาจากม่านมุ้ง
หมอหลวงรีบเข้าไปตรวจดูออกมากราบทูลฝ่าบาท
"ไท่ชางหวงหายเป็นผื่นเเล้วพ่ะย่ะค่ะ" ทุกสายตามองหนิงเยียนด้วยความชื่นชม มีเพียงสามคนเท่านั้นที่เห็นหนิงเยียนเป็นปรปักษ์ เวยอ๋องนางมารร้ายในใจยังแค้นนาง อีกใจหนึ่งอยากที่จะอธิบายความรู้สึกที่มีต่อหนิงเยียน
หยวนเหมยได้แต่จิกมือภายใต้สาบเสื้อไว้แน่น ในใจด่าทอหนิงเยียนไม่เหลือชิ้นดี
ส่วนอีกคนคืออวี้ฮองเฮา เห็นทีจะเก็บหนิงเยียนไว้มิได้เสียเเล้ว
เพียงไม่นานไท่ชางหวงก็พลันฟื้นขึ้นมา คนแรกที่เขาถามหาคือหนิงเยียน หนิงเยียนได้เข้าไปในม่านมุ้งอีกครั้ง
ทั้งสองกระซิบกระซาบกันอย่างไม่มีผู้ใดล่วงรู้เรื่องที่พวกเขาทั้งสองสนทนากัน
เพียงไม่นานหนิงเยียนขอตัวกลับจวนอ๋อง ในรถม้าเวยอ๋องมองหนิงเยียนอย่างไม่กะพริบตา
คล้อยหลังทั้งสองคน ไท่ชางหวงสั่งให้คนไปตบหน้าอวี้ฮองเฮาโทษฐานที่ร้ายหนิงเยียน เรื่องนี้ทำให้อวี้ฮองเฮาขายหน้าไม่น้อย
"เจ้าคุยอันใดกับท่านปู่"
หญิงสาวมองเขาอย่างไม่กะพริบตาเช่นกัน
"ไม่ใช่เรื่องของท่าน"
"นี่อย่าคิดว่า ท่านปู่ถือหางแล้ว ข้าจะทำอะไรเจ้าไม่ได้"
"ลองดูสิ ข้ามีป้ายทองคำของไท่ชางหวง" นางไม่กลัวเขาเลยสักนิดเดียว อยู่ในโลกแห่งนี้ ใช้ชีวิตแทนหนิงเยียนตัวจริง มันช่างยากเย็นนัก
ในระหว่างทางกลับจวนอ๋องได้มีกลุ่มนักฆ่าชุดดำได้ยิงธนูเข้ามาในรถม้าโชคดีที่หนิงเยียนหลบได้ทัน เวยอ๋องไม่คิดว่ายามวิกาลขนาดนี้จะมีคนลอบสังหารเขา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: นางเอกหลบไป นางร้ายมาเเล้ว