นางเอกหลบไป นางร้ายมาเเล้ว นิยาย บท 8

ในระหว่างที่นางกำลังขบคิดเรื่องชั่ว ๆ ของเจ้าของร่างเดิมที่ทำไว้ สาวใช้เรือนใหญ่บอกให้รีบเข้าวังหลวงกับเวยอ๋องเพื่อไปรักษาอาการของไท่ชางหวง

เวยอ๋องมีสีหน้ากังวลมาก เหตุใดท่านปู่ถึงได้ป่วยอีก มิใช่หนิงเยียนรักษาหายเเล้วรึ

หนิงเยียนเองมิคิดว่าไท่ชางหวงจะป่วย หรือว่ามีคนจงใจวางยาเขา เรื่องนี้มีความเป็นไปได้ คราเเรกนางคิดว่า ไท่ชางหวงแค่เป็นลมพิษ จึงฉีดยาให้หาย

เมื่อรถม้ามาถึงวังหลวง เวยอ๋องและหนิงเยียนมุ่งหน้าไปที่ตำหนักหรงทันที

หนิงเยียนเดินเข้าไปยังไม่ทันทีจะถึงม่านมุ้ง นางโดนอวี้ฮองเฮาตบหน้าเข้าเสียก่อน ทุกคนต่างอึ้งงันมิคาดคิดว่าอวี้ฮองเฮาจะตบหนิงเยียนยามนี้

"ไหนเจ้าบอกว่ารักษาไท่ชางหวงหายดีเเล้วมิใช่รึ"

หนิงเยียนมองอวี้ฮองเฮา ยัยแก่คนนี้ครั้งแรกต่อว่านางที่ถีบหยวนเหมยตกน้ำ ครั้งที่สองนางต่อหน้าคนหมู่มาก

"พระนางโปรดหลีกทางให้หม่อมฉันตรวจดูอาการไท่ชางหวงเถอะเพคะ"

แผลนี้นางจะจดจำไว้ในใจ

"เจ้าถอยเถอะ" ฮ่องเต้จ้าวซุนส่งสายตามาทางอวี้ฮองเฮาทำให้พระนางรีบถอยออกมาทันที

หนิงเยียนมองผื่นขึ้นที่เเขนของไท่ชางหวง ต้องมีคนวางยาพิษเขาแน่ ๆ นางนั่งลงแล้วปิดม่านมุ้ง จากนั้นรีบฉีดยาให้ไท่ชางหวง เวลาผ่านไปหนึ่งก้านธูปหนิงเยียนออกมาจากม่านมุ้ง

หมอหลวงรีบเข้าไปตรวจดูออกมากราบทูลฝ่าบาท

"ไท่ชางหวงหายเป็นผื่นเเล้วพ่ะย่ะค่ะ" ทุกสายตามองหนิงเยียนด้วยความชื่นชม มีเพียงสามคนเท่านั้นที่เห็นหนิงเยียนเป็นปรปักษ์ เวยอ๋องนางมารร้ายในใจยังแค้นนาง อีกใจหนึ่งอยากที่จะอธิบายความรู้สึกที่มีต่อหนิงเยียน

หยวนเหมยได้แต่จิกมือภายใต้สาบเสื้อไว้แน่น ในใจด่าทอหนิงเยียนไม่เหลือชิ้นดี

ส่วนอีกคนคืออวี้ฮองเฮา เห็นทีจะเก็บหนิงเยียนไว้มิได้เสียเเล้ว

เพียงไม่นานไท่ชางหวงก็พลันฟื้นขึ้นมา คนแรกที่เขาถามหาคือหนิงเยียน หนิงเยียนได้เข้าไปในม่านมุ้งอีกครั้ง

ทั้งสองกระซิบกระซาบกันอย่างไม่มีผู้ใดล่วงรู้เรื่องที่พวกเขาทั้งสองสนทนากัน

เพียงไม่นานหนิงเยียนขอตัวกลับจวนอ๋อง ในรถม้าเวยอ๋องมองหนิงเยียนอย่างไม่กะพริบตา

คล้อยหลังทั้งสองคน ไท่ชางหวงสั่งให้คนไปตบหน้าอวี้ฮองเฮาโทษฐานที่ร้ายหนิงเยียน เรื่องนี้ทำให้อวี้ฮองเฮาขายหน้าไม่น้อย

"เจ้าคุยอันใดกับท่านปู่"

หญิงสาวมองเขาอย่างไม่กะพริบตาเช่นกัน

"ไม่ใช่เรื่องของท่าน"

"นี่อย่าคิดว่า ท่านปู่ถือหางแล้ว ข้าจะทำอะไรเจ้าไม่ได้"

"ลองดูสิ ข้ามีป้ายทองคำของไท่ชางหวง" นางไม่กลัวเขาเลยสักนิดเดียว อยู่ในโลกแห่งนี้ ใช้ชีวิตแทนหนิงเยียนตัวจริง มันช่างยากเย็นนัก

ในระหว่างทางกลับจวนอ๋องได้มีกลุ่มนักฆ่าชุดดำได้ยิงธนูเข้ามาในรถม้าโชคดีที่หนิงเยียนหลบได้ทัน เวยอ๋องไม่คิดว่ายามวิกาลขนาดนี้จะมีคนลอบสังหารเขา

"อยู่ในคุกใต้ดินขอรับ"

เวยอ๋องรีบแต่งกายไปที่คุกใต้ดินของเขา เมื่อมาถึงพบว่านักฆ่าได้กินยาพิษตายหมดเเล้ว

ข่าวที่เวยอ๋องลอบทำร้ายแพร่พรายออกไป แน่นอนคนที่ส่งข่าวคืออนุหยวนเซียงนั่นเอง นางให้บ่าวไปส่งข่าวที่จวนหนานอ๋องให้พี่สาวของนางทราบ

เวยอ๋องกำลังพักผ่อนที่เรือนหลักแม้จะค่อยยังชั่วเเล้ว แต่เขาก็ไม่อยากเดินไปไหนมาไหนให้แผลฉีกขาด

หยวนเซียงคอยดูแลป้อนยาเวยอ๋องตลอดเวลา ในระหว่างนั้น บ่าวหน้าจวนมาเเจ้งว่าหนานอ๋องกับพระชายามาเยี่ยม

หยวนเหมยเดินมาพร้อมกับหนานอ๋องเข้าไปในเรือนหลักของเวยอ๋อง เมื่อทราบข่าวว่าชายในดวงใจได้รับบาดเจ็บ หยวนเหมยพลันปวดใจมาก

"น้องสามเป็นอย่างไรบ้าง" หนานอ๋องกับชายารักมาเยี่ยมเวยอ๋อง สายคู่นั้นของหยวนเหมยเวยอ๋องรับรู้ได้ แต่เขาไม่ต้องการมันอีกเเล้ว ในตอนนี้ นางคือพี่สะใภ้ของเขา

"ค่อยยังชั่วเเล้ว"

"เจ้าดูแลท่านอ๋องให้ดีล่ะ" หนานอ๋องสั่งอนุเหมยเซียง นางรับคำแล้วยิ้มให้หนานอ๋อง

"ดูท่าแผลคงจะหายดีเเล้วกระมัง" หนิงเยียนเดินเข้ามาพอดี นางอยากจะรู้ว่าของเขาหายสนิทรึยัง ดูท่าได้กำลังใจจากชายาหนานอ๋องคงจะหายวันหายคืนแน่ ๆ

"เจ้าช่างไร้มารยาท"

เวยอ๋องอดที่ด่าทอนางมิได้