“เจ้าทำร้ายข้าตอนที่อยู่บนเขานั่นแหละ”เฉินโหยวซวนจ้องมองดูโจวกุ้ยหลาน นังสารเลวคนนี้คิดจะไม่ยอมรับ?
ได้ยินแบบนี้ โจวกุ้ยหลานหัวเราะ พร้อมพูดขึ้นว่า “บ้านของข้าไม่เกี่ยวข้องอะไรกับเจ้า เจ้าไปหาข้าบนเขาทำไม?”
ประโยคนี้ ทำให้ทุกคนต่างอดไม่ได้ที่จะหันไปมองเฉินโหยวซวน
ใช่ ก่อนหน้านี้พวกเขามัวแต่โกรธโมโหเฉียนต้ายาที่อ้าปากด่าทอ ไม่ได้คิดว่าทำไมโจวกุ้ยหลานถึงทำร้ายเขา แล้วทำร้ายที่ไหน
เฉินโหยวซวนอ้ำๆอึ้งๆไม่กล้าพูด แอบเหลือบมองเฉียนต้ายา แล้วร้องโอดอวยขึ้นมาอีกครั้งว่า “ไอโย้ ท่านแม่ ข้าเจ็บมากเลย”
เฉียนต้ายาก็เป็นคนฉลาด เข้าใจทุกอย่างแล้ว เอามือทั้งคู่เท้าเอว แล้วก็ก่นด่าว่า “ลูกชายข้าเป็นแบบนี้แล้ว พวกเจ้ายังไม่รีบชดใช้เงิน”
โจวเหล่าไท่ไท่ไม่ใช่คนที่สามารถหลอกลวงได้ง่ายๆ เมื่อได้ยินลูกสาวของตนพูดเช่นนี้ ก็รู้แล้วว่าเรื่องราวเป็นมายังไง รีบยกมือขึ้นมา พร้อมพูดขึ้นว่า “รีบร้อนทำไม ยังไงลูกชายของเจ้าก็หาภรรยาไม่ได้ ให้ลูกสาวของข้าได้พูดออกมาอย่างชัดเจน ไม่อย่างนั้น ตระกูลเฉินพวกเจ้ายังไม่รู้เลยว่ามาหาเรื่องเดือดร้อนตระกูลโจวของเราด้วยเหตุอันใด”
พวกตระกูลเฉินที่ตามมาด้วยต่างมองหน้ากัน รู้สึกขึ้นมาได้ทันทีว่าเรื่องราวไม่ธรรมดา หนึ่งในคนแก่คนหนึ่งออกมาพูดขึ้นอย่างไม่พอใจว่า “งั้นพวกเจ้าพูดมาว่าเกิดอะไรขึ้น”
ที่เหลืออีกหลายคนก็ร้องพูดขึ้นมา
โจวเหล่าไท่ไท่ดึงโจวกุ้ยหลานออกมา พร้อมพูดขึ้นว่า “ลูกท่านแม่ เจ้าเล่าเรื่องทั้งหมดออกมา มีท่านแม่อยู่ที่นี่ ไม่มีใครกล้ารังแกเจ้า”
ชอบเวลาที่ท่านแม่ถือหาง เข้าข้างแบบนี้ที่สุด
โจวกุ้ยหลานยิ้มแย้ม เมื่อหุบยิ้มแล้วค่อยหันไปมองเฉินโหยวซวน พร้อมพูดขึ้นว่า “เมื่อวานเฉินโหยวซวนฉวยโอกาสตอนที่สามีของข้าออกไปล่าสัตว์ แล้ววิ่งมาขโมยของในบ้านของข้า ถูกข้าจับได้พอดี ข้าคว้าได้หมอนไม้จึงทุบทำร้ายเขา”
“เจ้าพูดไปเรื่อย ข้าไปขโมยของตรงไหน?”เฉินโหยวซวนโกรธจนแทบลุกขึ้นมา แต่ท่อนล่างของร่างกายเจ็บปวดจนเขาทนไม่ไหว นอนลงกลับไปอีก
“ไม่ได้ไปขโมยของที่บ้านข้า แล้วเจ้าไปทำอะไรที่บ้านของข้า? ยังฉวยโอกาสไปตอนที่บ้านข้าไม่มีใคร?”โจวกุ้ยหลานถามขึ้น
ยุคสมัยนี้ไม่เป็นการดีสำหรับผู้หญิง หากนางเล่าความจริง จะทำให้เฉินโหยวซวนเสื่อมเสียชื่อเสียง ชื่อเสียงของนางเองก็ไม่ดี เมื่อคิดถึงสิ่งนี้ นางจึงเปลี่ยนเป้าหมาย ยังไงผลก็ออกมาเหมือนกัน ลดปัญหาได้เยอะด้วย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: นางน้อยจอมพลังของนายพลบ้านนา
รอ บทต่อไปค่ะ...