นางน้อยจอมพลังของนายพลบ้านนา นิยาย บท 41

ตอนนี้เห็นแค่คนบ้านนอกสองคน คงจะมาแข่งขายของกับเขา!

พ่อค้าจางไม่สนแผงขายของของเขา ยกมีดเชือดหมูของเขาขวางสองสามีภรรยาไว้

“พวกเจ้ายังกล้ามาอีกเหรอ?”

“ทำไมจะไม่กล้ามาล่ะ?” โจวกุ้ยหลานตอบกลับอย่างไม่เกรงใจ

เดือนก่อนเขามาหาเรื่องพวกเขาก่อน จากนั้นก็ถูกสวีฉางหลินจัดการ ตามหลักแล้ว เขาควรจะกลัวพวกเขาไม่ใช่เหรอ?

คนคนนี้ตลกจริงๆ!

“คนบ้านนอกอย่างพวกเจ้า กล้ามาทำร้ายข้าในพื้นที่ของข้าอีก?” พ่อค้าจางมองค้อน นัยน์ตาปะทุไปด้วยไฟแห่งความแค้น

มองโจวกุ้ยหลานเสร็จก็มองไปยังสวีฉางหลินต่อ

สวีฉางหลินขมวดคิ้ว เห็นภรรยาตัวเองปัดมือ ท่าทางเหมือนไม่อยากสนใจ เขาก็มองไปยังพ่อค้าจาง ตะคอกเสียงดังว่า: “ถอยไป!”

เสียงตะคอกนี้ ทำเอาพ่อค้างจางตกใจจนไขมันบนร่างกายสั่นสะเทือน

หันกลับไปดู กำลังจะยกมีดฟันไปยังสวีฉางหลิน ก็เผชิญเข้ากับสายตาที่เย็นยะเยือกของสวีฉางหลิน หัวใจสั่นเทา ในสมองก็นึกถึงเรื่องที่ถูกเขาเตะออกไปไกล ในใจก็สั่นมากขึ้นกว่าเดิม

ตอนนี้พอนึกย้อนกลับไป ท้องกับหลังก็เหมือนยังปวดๆอยู่

มือที่จับมีดของเขาก็ปล่อยออกแล้วก็กำแน่นขึ้น แต่พอกำแน่นก็ปล่อยออกอีกครั้ง ในที่สุดก็ตัดสินใจ: “พวกเจ้า ฝากไว้ก่อนเถอะ!”

หลังจากที่พูดข่มเสร็จแล้ว ก็รีบวิ่งหนีออกไปโดยไม่สนใจแผงขายของของตัวเองอีก

โจวกุ้ยหลานพูด: “ข้าโง่เหรอ ยังจะรออีก!”

พูดจบก็กลับหลังหัน โบกมือกับสวีฉางหลิน: “ไปเถอะ!”

สวีฉางหลินมองด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยรอยยิ้ม แล้วเดินตามภรรยาตัวเองไปซื้อผักต่อ

โจวกุ้ยหลินซื้อผักกาดกวางตุ้งเพิ่ม เห็นว่าตะกร้าใส่ไม่ได้แล้ว ก็ถึงเดินไปหน้าประตูเมืองพร้อมกับสวีฉางหลิน แล้วนั่งรถเหล่าหม่าโถวกลับบ้าน ทุลักทุเลกลับมาถึงหมู่บ้าน

รอพ่อค้าจางพาผู้ชายร่างใหญ่สิบกว่าคนมาถึง ก็เห็นว่าไม่มีคนอยู่แล้ว

พ่อค้าจางโยนมีดเชือดหมูลงพื้นอย่างแรง แล้วตะโกนอย่างหงุดหงิดว่า: “พวกชั้นต่ำ ปล่อยหนีไปจนได้!”

รอโจวกุ้ยหลินพวกเขากลับมาถึงหมู่บ้าน ฟ้าก็สว่างแล้ว โจวเหล่าไท่ไท่กับโจวต้าไห่ก็มาแล้ว

เห็นพวกเขาซื้อของมากมายกลับมา โจวเหล่าไท่ไท่ก็รู้สึกปวดใจอย่างมาก

“ข้าว่านะ จะซื้อเนื้อมาเยอะแยะทำไมกัน? สามีเจ้าหาเงินก็ไม่ง่ายเลย?” โจวเหล่าไท่ไท่อยากจะตบลูกสาวตัวเองสักฉาดจริงๆ

โจวกุ้ยหลานรีบจับแขนสวีฉางหลิน “เขาเป็นคนซื้อนะ ใช่ไหม?”

ว่าแล้วก็เงยหน้า ยิ้มตาหรี่มองสวีฉางหลิน