นางน้อยจอมพลังของนายพลบ้านนา นิยาย บท 45

ไม่เห็นหรือไงว่าผู้หญิงคนนั้นเข้ามาด้วยเจตนาอะไร?!

ตาทึ่ม!

สวีฉางหลินรู้สึกเหมือนมีคนจ้องเขาอยู่ จึงมองไปตามความรู้สึก ก็เห็นน้องนางตัวเองเข้าพอดี

นี่ก็คือการแอบส่งสายตาของคนอื่นที่นางบอกกับเขาเหรอ?

คิดแล้วก็รู้สึกพึงพอใจ

เขากระตุกยิ้มมุมปาก ยิ้มเหมือนรู้ว่านางคิดอะไรอยู่

แต่น่าเสียดายที่อยู่ไกลกันเกินไป โจวกุ้ยหลานมองไม่เห็น ในสายตานางคือ สวีฉางหลินกำลังยิ้มกลบเกลื่อนความผิดของตัวเอง

เหอะ กล้าส่งสายตาให้ผู้หญิงคนอื่นต่อหน้านาง กลางคืนอย่าคิดจะนอนเตียงกับนาง!

สะบัดหน้าหนี ไม่สนใจสวีฉางหลินอีก

เหล่าไท่ไท่ไม่ได้สนใจพวกนี้ ในใจนางกำลังคิดอยู่ว่าจะสอนให้ลูกสาวตัวเองประหยัดยังไง

โจวชิวเซียงที่ยืนข้างสวีฉางหลินได้เห็นรอยยิ้มของเขาเต็มๆตา หัวใจก็เต้นตึกตักจนแทบกระเด็นออกมา

พี่ฉางหลินยิ้มให้นางเหรอ หรือเขาจะชอบนาง?

นั่นสิ นางสวยขนาดนี้ พี่ฉางหลินก็ต้องชอบนางอยู่แล้ว

“ทำไมเจ้ายื่นน้ำให้ฉางหลินตลอด? ไม่เห็นเหรอว่า พวกเราก็หิวน้ำเหมือนกัน?” ซานเฉียงโยนจอบลงพื้น พูดอย่างไม่พอใจ

เขารออยู่นานมาก แต่น้องสาวเขายืนอยู่กับที่ไม่ขยับ เขาร้อนจะตายอยู่แล้ว

บรรยากาศดีขนาดนี้ก็ถูกพี่สามของนางพูดแทรก โจวชิวเซียงรู้สึกโกรธเคือง

“มาแล้ว!”

ชอบขัดจริงๆ!

โจวชิวเซียงตักน้ำยื่นให้ซานเฉียงอย่างโมโห ซานเฉียงรับมาแล้วยื่นให้พ่อโจวต้าซานที่อยู่ข้างหลัง: “ท่านพ่อดื่มก่อนสิ”

โจวชิวเซียงตากเสื้อผ้าเสร็จแล้ว ก็ล้างกระดูกอีกครั้ง แล้วต้มลงไปในหม้อ

แล้วเอาไส้หมูไปหั่น

โจวชิวเซียงยกถังน้ำมาอย่างโมโห เห็นโจวกุ้ยหลานกำลังหั่นของ ได้กลิ่นแล้วก็ขมวดคิ้ว: “นี่คืออะไร?”

“ไส้หมู”

“เจ้าจะให้พวกเรากินของสกปรกแบบนี้เหรอ?” โจวชิวเซียงพูดอย่างตกใจ

พอตะโกนออกไปแบบนี้ ก็ดึงดูดสายตาพวกผู้ชายที่กำลังทำงานอยู่ข้างนอกมองมาทางนี้

หลี่ซิ่วยิงที่เด็ดผักอยู่ข้างๆก็ตบมือ แล้วเดินมาทางนี้ หวังหยู่ชุนก็เดินตามมาเหมือนกัน

“อะไรเหรอ?”

หลี่ซิ่วยิงตะโกนถามจากที่ไกลๆ