นางน้อยจอมพลังของนายพลบ้านนา นิยาย บท 55

สวีชางหลินที่ฟันฟืนอยู่ด้านข้าง หอบเอาฟืนที่ฟันเสร็จแล้วมาวางไว้ด้านข้างเตาไฟ จากนั้นก็ไปล้างมือ กลับมาหยิบแผ่นแป้งขึ้นมา มองดูทำตามโจวกุ้ยหลานสอนเจ้าก้อนน้อย ห่อเกี๊ยวทีละขั้นตอน

เกี๊ยวอันแรก ใช้แรงมากเกินไป แผ่นเกี๊ยวอันนั้นถูกเขาบีบจนเสีย

โจวกุ้ยหลานเห็นแล้วก็หัวเราะออกมา พร้อมพูดขึ้นว่า

“นี่เจ้าห่อเกี๊ยว หรือบีบแผ่นเกี๊ยว?”

“เจ้าเด็กคนนี้พูดจายังไง คนอื่นจะเรียนรู้ไม่ได้หรือ?” โจวเหล่าไท่ไท่รีบช่วยพูดแทนสวีชางหลิน

ลูกคนนี้ ทำไมต่อหน้านางที่เป็นแม่แล้วไม่ให้เกียรติสามีของตนเองเลย?

โจวกุ้ยหลานแลบลิ้น

สวีชางหลินไม่ยอมแพ้ หยิบแผ่นแป้งขึ้นมาอีกหนึ่งอันแล้วก็ห่อเกี๊ยวที่แผ่นแป้งเสียแล้วอันนั้น ครั้งนี้เขารักษาแรงอย่างพอดี เมื่อบีบเกี๊ยวติดกันเรียบร้อยแล้ว ก็ยื่นมาให้โจวกุ้ยหลาน

ครั้งนี้ถึงแม้จะไม่มีกรีบเกี๊ยว แต่ยังไงก็พัฒนาขึ้น โจวกุ้ยหลานรีบพูดชมขึ้นว่า “ไม่เลวไม่เลว”

เพิ่งพูดเสร็จ เจ้าก้อนน้อยก็ชูเกี๊ยวของตนเองห่อเสร็จแล้วขึ้นมา บนนั้นยังมีกลีบเกี๊ยวด้วย ถึงแม้จะไม่ค่อยสวย แต่ยังไงก็เป็นการห่อเกี๊ยวครั้งแรก นี่ถือว่าไม่เลวแล้ว

สวีชางหลินเศร้า ตนเองเทียบลูกชายตนเองไม่ได้แล้ว

“ไม่เลวไม่เลว เกี๊ยวอันนี้ห่อได้ไม่เลว เสี่ยวเทียนเก่งมาก” โจวกุ้ยหลานพูดชมขึ้นมาอีกครั้ง

เจ้าก้อนน้อยยิ้มกริ่ม เผยให้เห็นฟันขาวซี่เล็กน้อยๆ

สวีชางหลินหยิบแผ่นเกี๊ยวมาอีก บีบเกี๊ยวให้เหมือนของโจวกุ้ยหลาน

ครั้งนี้เกี๊ยวดูเป็นรูปเป็นร่าง จนโจวกุ้ยหลานยังค่อนข้างตกใจ

โจวเหล่าไท่ไท่ก็พูดขึ้นอย่างดีใจว่า “ชางหลินเรียนรู้ได้เร็วจริงๆ ห่อเกี๊ยวต้องมีเทคนิค ออกแรงมากไม่ได้”

“ขอบคุณครับแม่” สวีชางหลินตอบรับ สายตาเต็มไปด้วยรอยยิ้ม

“ห่อเกี๊ยวเก่งขนาดนี้ งั้นเจ้าห่อสามสิบอันนะ” โจวกุ้ยหลานมอบหมายภาระงานให้สวีชางหลิน

สวีชางหลินทำได้อย่างรวดเร็ว และก็ยากที่จะพูดขึ้นมาอีกครั้งว่า “ห่อเสร็จแล้วมีรางวัลอะไร?”

รางวัล? นางทำกับข้าวมาตั้งหลายมื้อขนาดนี้ก็ไม่เห็นมีรางวัลอะไรนี่

ผู้ชายคนนี้ ทำธุรกิจเก่งจริงๆ

เจ้าก้อนน้อยที่อยู่ด้านข้างก็ปรบมือพร้อมพูดขึ้นอย่างดีใจว่า “รางวัล รางวัล”

โจวกุ้ยหลานเอื้อมไปจับแก้มเจ้าก้อนน้อย เจ้าก้อนน้อยคนนี้ เวลาแบบนี้ก็ไปยืนข้างพ่อของเขาแล้ว

“รางวัลก็คือให้พวกเจ้าทานเกี๊ยวที่พวกเจ้าห่อให้หมด แบบนี้ได้ไหม?” โจวกุ้ยหลานปล่อยมือพร้อมพูดขึ้น

เจ้าก้อนน้อยห่อเกี๊ยวอันที่สองต่ออย่างดีใจ

สวีชางหลินไม่ค่อยพอใจกับคำตอบนี้ หากจูบเขาหนึ่งทีก็คงดี หากนอนกับเขา ก็จะยิ่งดีที่สุด

สายตาหันเหลือบไปมองแม่ยายของตนเอง ในใจก็คิดวางแผนไว้แล้ว

รอเมื่อแม่ยายกลับไป คืนนี้ไม่ว่ายังไง ก็จะต้องได้นอนกับภรรยา

นี่เป็นคำปฏิญาณของผู้ชาย

รอเมื่อห่อเกี๊ยวเสร็จหมดแล้ว โจวต้าไห่ค่อยกลับมา

ทั้งครอบครัวต้มเกี๊ยวกินด้วยกัน คนละหนึ่งถ้วยใหญ่

โจวเหล่าไท่ไท่เสียดาย ไม่กล้ากินเยอะ ตักเกี๊ยวมาสิบอันแล้วก็บอกว่าตนเองกินอิ่มแล้ว โจวกุ้ยหลานตักเกี๊ยวให้นางอีกสิบอัน บีบบังคับให้นางกินหมดไม่อย่างนั้นจะต้องทิ้ง โจวเหล่าไท่ไท่ก่นด่าว่านางสิ้นเปลือง แต่ก็ยังกินเกี๊ยวในถ้วยจนหมด