นางสนมแพทย์อัจฉริยะ นิยาย บท 1428

ตอนนี้ซุนซือสิงมุ่งความสนใจทั้งหมดไปอยู่กับการห้ามเลือดของฉินเป่าเอ๋อ แน่นอนว่าเขาไม่ได้ยินในสิ่งที่เฟิ่งชิงเฉินและชื่อเลี่ยนฉุ่ยพูดคุยกัน และไม่รู้สึกตัวเลยแม้แต่น้อยว่าเฟิ่งชิงเฉินกำลังทำอะไรเพื่อเขาอยู่ แน่นอนว่าเขามองไม่เห็นสายตาที่เต็มไปด้วยความอิจฉาของปรมาจารย์แห่งหุบเขาซวนยีด้วย

มีคนอย่างเฟิ่งชิงเฉินอยู่ คนที่คอยคิดและทุ่มเททุกอย่างเพื่อลูกศิษย์ของตัวเอง มันถือเป็นโชคดีของซุนซือสิง ปรมาจารย์แห่งหุบเขาซวนยียอมรับ แม้ว่าเขาจะรู้สึกชื่นชมในตัวซุนซือสิงมากแค่ไหน แต่เขาก็ไม่มีทางทำเหมือนกับเฟิ่งชิงเฉินที่ยอมสละทุกอย่างเพื่อซุนซือสิง......

ความรู้สึกของอาจารย์และลูกศิษย์สองคนนี้มันช่างน่าอิจฉายิ่งรัก ไม่ว่าจะเป็นลูกศิษย์หรืออาจารย์ ทั้งสองต่างคอยคิดที่จะช่วยเหลือซึ่งกันและกัน ตอนนั้นเพื่อเฟิ่งชิงเฉิน ซุนซือสิงยอมปฏิเสธที่จะเป็นลูกศิษย์ของเขา เนื่องจากคิดว่าเฟิ่งชิงเฉินนั้นเป็นอาจารย์ได้ดีกว่าที่เขาเป็น

มือของซุนซือสิงสั่นเทา ประกอบกับคีมห้ามเลือดที่ไม่มีผลอะไร ทำให้ซุนซือสิงไม่อาจเก็บซ่อนหรือปกปิดความตื่นตระหนกที่มีในตอนนี้ได้เลย เขาพยายามอย่างเต็มที่เพื่อให้ทุกอย่างออกมาดีที่สุด แต่มันกลับเลวร้ายลงไปทุกที

“ซือสิง ไม่ต้องตื่นตระหนก อาจารย์อยู่นี่แล้ว” มือของเฟิ่งชิงเฉินกลับมาใช้งานได้ตามปกติจากการฝังเข็มของชื่อเลี่ยนฉุ่ย มันดีกว่าตอนที่นางได้รับบาดเจ็บเป็นหลายเท่า

“ท่านอาจารย์” ซุนซือสิงถอนหายใจด้วยความโล่งอก ร่างกายที่ตื่นตระหนกค่อยๆ คลายตัวลง หันไปยิ้มให้เฟิ่งชิงเฉินอย่างอ่อนแอเพื่อบอกว่าตนเองไม่เป็นไร

“ซือสิง เจ้าไปพักผ่อนก่อน ที่เหลือปล่อยให้เป็นหน้าที่ของอาจารย์เอง” เฟิ่งชิงเฉินพยายามใช้น้ำเสียงที่นุ่มนวลที่สุดเพื่อป้องกันไม่ให้ซุนซือสิงรู้สึกเจ็บปวด

“ขอรับ” ท่าทางของซุนซือสิงกลับมาเป็นปกติ สภาพจิตใจของเขาสามารถรับแรงกดดันได้มากกว่าที่เฟิ่งชิงเฉินจินตนาการไว้มาก อย่างน้อยก็ตอนที่เลือดออกระหว่างการผ่าตัด เขาก็ยังสามารถควบคุมสติและดำเนินการตามขั้นตอนต่อไปได้

สิ่งนี้ทำให้เฟิ่งชิงเฉินพอใจเป็นอย่างมาก แต่เวลานี้ไม่ใช่เวลาที่จะมาพูดคุยกัน เฟิ่งชิงเฉินหันไปพยักหน้าให้กับซุนซือสิง บอกให้เขาไม่ต้องกังวล จากนั้นก็เข้ามาแทนตำแหน่งของซุนซือสิงเพื่อห้ามเลือดให้กับฉินเป่าเอ๋อ

ไม่ว่าจะเป็นเรื่องของประสบการณ์หรือความแม่นยำในการลงมีด เฟิ่งชิงเฉินแข็งแกร่งและชำนาญกว่าซุนซือสิงมาก แม้ว่าจะไม่สามารถห้ามเลือดได้ในพริบตา แต่ผลลัพธ์ที่แสดงให้เห็นก็ชัดเจนในตัวเอง

“เลือดออกน้อยลงแล้ว” ชื่อเลี่ยนฉุ่ยถอนหายใจด้วยความโล่งอก ช่วยชีวิตฉินเป่าเอ๋อไว้ได้แล้ว การเสียสละครั้งนี้ของเฟิ่งชิงเฉินถือว่าคุ้มค่า ไม่เช่นนั้น หากมือของเฟิ่งชิงเฉินได้รับบาดเจ็บ แต่กลับไม่สามารถช่วยชีวิตของฉินเป่าเอ๋อเอาไว้ได้ แบบนั้นจะเป็นการสูญเสียครั้งยิ่งใหญ่

พรสวรรค์ทางการแพทย์ของซุนซือสิงนั้นแข็งแกร่งมาก แต่เนื่องจากยังขาดประสบการณ์ ซึ่งประสบการณ์นั้นเป็นสิ่งที่ไม่อาจสั่งสอนกันได้ จำเป็นจะต้องค่อยๆ เก็บสะสมไป การจัดการเกี่ยวกับเหตุการณ์ไม่คาดฝันที่เกิดขึ้นระหว่างการผ่าตัด เรื่องนี้ซุนซือสิงไม่มีทางเทียบกับเฟิ่งชิงเฉินได้เป็นแน่

จากการช่วยเหลืออย่างเต็มที่ของเฟิ่งชิงเฉิน หลังจากผ่านไปประมาณ 15 นาที ในที่สุดเลือดก็หยุดลง “เอาล่ะ ตัดระบบไหลเวียนภายนอกออก”

“อื้อ” ซุนซือสิงเองก็พักผ่อนมามากพอแล้ว รีบเข้ามาช่วยในทันที ภายใต้การร่วมมือกันของลูกศิษย์และอาจารย์ การผ่าตัดของฉินเป่าเอ๋อเสร็จสิ้นอย่างสมบูรณ์ เพียงแต่......

“หัวใจของแม่นางฉินหยุดเต้น ไม่สามารถทำให้เลือดในร่างกายไหลเวียนได้ตามปกติ” ซุนซือสิงมองมาที่เฟิ่งชิงเฉินด้วยใบหน้าท้อแท้ สีหน้าของปรมาจารย์แห่งหุบเขาซวนยี ชื่อเลี่ยนฉุ่ยและกัวเลี่ยนฉุ่ยเองก็เปลี่ยนไปเช่นกัน

ไม่ใช่ว่าพวกเขาเป็นห่วงฉินเป่าเอ๋อมากขนาดนั้น แต่เป็นเพราะว่าพวกเขาพยายามมาถึงขั้นนี้แล้ว เห็นว่าทุกอย่างกำลังสำเร็จ แต่ความจริงที่ปรากฏออกมามันทำให้ผู้คนไม่อาจยอมรับได้ ทั้งสามคนมองหน้ากันด้วยข้อสงสัย การผ่าตัดล้มเหลวอย่างนั้นหรือ?

“ท่านอาจารย์ หรือว่าการผ่าตัดจะล้มเหลว?” นี่ไม่ใช่การผ่าตัดครั้งแรกของซุนซือสิง แต่เขาให้ความสำคัญกับการผ่าตัดครั้งนี้เป็นอย่างมาก หากการผ่าตัดครั้งนี้ล้มเหลว แม้ว่าเขาจะไม่ได้ตกใจ แต่ความท้อแท้จะต้องเกิดขึ้นในใจของเขาอย่างแน่นอน

“ไม่!” เฟิ่งชิงเฉินพูดเสียงดัง แม้ว่าใบหน้าจะเคร่งขรึม แต่ก็ไม่มีวี่แววของความสิ้นหวังเลยแม้แต่น้อย “ภายใน 15 นาที หากหัวใจกลับมาเต้นได้ตามปกติก็ไม่เป็นอะไรแล้ว เตรียมเครื่องปั๊มหัวใจ”

เนื่องจากนี่คือการผ่าตัด มันสามารถเกิดอุบัติเหตุอะไรขึ้นได้ทั้งนั้น เฟิ่งชิงเฉินไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่า การผ่าตัดของฉินเป่าเอ๋อนั้นจะราบรื่นเหมือนกับการผ่าตัดของราชาแห่งเจียงหนาน

ความสงบและเยือกเย็นของเฟิ่งชิงเฉิน ส่งผลกระทบไปยังทุกคน ทำให้ทุกคนค่อยๆ คลายความกังวล เชื่อว่าฉินเป่าเอ๋อจะต้องข้ามผ่านด่านแห่งชีวิตนี้ไปได้ แต่หลังจากที่ปั๊มหัวใจไปแล้วหนึ่งครั้ง หัวใจของฉินเป่าเอ๋อก็ยังไม่กลับมาเต้นเหมือนปกติ ทำให้ความสิ้นหวังค่อยๆ ปรากฏขึ้นมาในสายตาของทุกคน

ช่วยไม่ได้แล้ว!