ทายาทเศรษฐีฉบับหนุ่มจน นิยาย บท 251

บทที่251 ตีกันแล้ว

ไม่ใช่ว่ามาเจอกันและทำความรู้จักแล้วผูกมิตรกันหรอ？

เฉินเกอฟังความหมายนี้แล้ว ราวกับว่าจะจัดงานแต่งให้เสร็จยังไงอย่างนั้น

ดังนั้นตอนนี้เหงื่อท่วมเต็มหัวของเขาไปหมด

“ข้อที่1 ก่อนที่ลูกสาวฉันจะแต่งงานกับคุณ คุณต้องเอาบ้านของคุณ และรถยนต์ของคุณ เออใช่ คุณยังไม่มีรถยนต์นิ ก็บ้านก่อนแล้วกัน โฉนดบ้านต้องเปลี่ยนเป็นชื่อของลูกสาวฉัน เปลี่ยนเป็นชื่อของลูกสาวฉันนะ ไม่ใช่ชื่อร่วมกันของพวกคุณสองคน แบบนี้คุณสามารถเอาความจริงใจของคุณออกมาได้ใช่ไหม？”

หญิงวัยกลางกล่าว

“ออ！”

เฉินเกอพยักหน้าด้วยท่าทีที่เบื่อหน่าย

บ้านหลังที่แพงที่สุดของตนเองนั้นมีมูลค่า800ล้านเลยนะ เขาครุ่นคิดอยู่ในใจว่าต่อให้เขาให้บ้านแก่เธอ แล้วเธอจะกล้าเอาหรอ？

เหอะๆ

“ข้อที่2 ต่อมาก็เป็นเรื่องของพ่อแม่คุณ และคุณยังมีพี่สาวคนหนึ่งใช่ไหม？อันนี้ต้องพูดไว้ล่วงหน้าก่อนเลยนะว่า ต่อจากนี้ถ้าพี่สาวของคุณแต่งงานแล้ว ค่าสินสอดที่ฝ่ายชายให้พี่สาวของคุณ คุณห้ามถอยคืนให้เขา และต้องเก็บออมเข้าไปในบัญชีของลูกสาวฉัน และยังมีอีกคือเงินเดือนที่คุณหาได้รวมทั้งเงินที่พ่อแม่ของคุณหามาได้ ก็ต้องให้ลูกสาวฉันเป็นคนจัดการดูแล อันนี้คงไม่มีปัญหาใช่ไหม？และแน่นอน ต่อมาก็คือพ่อแม่ของคุณจะอาศัยอยู่ร่วมกับพวกคุณไม่ได้ บ้านของคุณอยู่ในเมือง ถ้าพ่อแม่ของคุณอยากจะมาเล่นในเมืองสองสามวันก็ได้ แต่ต้องออกไปเช่าบ้านหรือนอนโรงแรมเท่านั้น！”

หญิงวัยกลางกล่าว

“คุณได้ยินหรือยัง？”

หญิงวัยกลางถามขึ้นอีกครั้ง

เฉินเกอพยักหน้ารัวๆราวกับว่ากำลังทุบกระเทียมอยู่：“ได้ยินแล้วได้ยินแล้ว คุณพูด คุณพูด！”

เฉินเกอไม่เพียงแต่พยักหน้า ยังหยิบสมุดโน้ตเล่มเล็กออกจากกระเป๋าของเขา และจดอย่างละเอียดเป็นจังหวะ

นัดดูตัวครั้งแรก เฉินเกอได้เรียนรู้ประสบการณ์อย่างจังเลย ให้ตายเถอะ！ เฉินเกออยากรู้ว่า ยังมีเงื่อนไขอะไรที่โหดร้ายอีก

เพราะถ้าหากว่าไม่ใช่เพื่อนร่วมงานของซูถิงแนะนำมา เฉินเกอก็คงจะเริ่มสงสัยแล้วว่าสองคนนี้ใช่พวกหลอกลวงการแต่งงานหรือเปล่า

หญิงวัยกลางเห็นว่าเฉินเกอโง่และเชื่อฟังขนาดนี้ ในใจของเธอก็รู้สึกมีความสุข

และพูดต่อ：

“ส่วนข้อที่3นั้น ก็เป็นเรื่องของงานแต่งงาน ลูกสาวฉันทำงานอยู่ที่ไหนคงไม่ต้องให้ฉันพูดแล้วใช่ไหม？เหอะๆ พอถึงเวลาผู้คนที่มาร่วมงานแต่งต่างก็เป็นบุคคลใหญ่ที่มีหน้ามีตา ดังนั้นรถแต่งงานของคุณจะเกรดต่ำไม่ได้ ลูกสาว รถออดี้เป็นอย่างไร？”

หญิงวัยกลางตัดสินใจไม่ถูก จึงถามหญิงสาว

ส่วนหญิงสาว เธอสะบัดเส้นผมเบาๆแล้วพูดขึ้น：“เอาเป็นรถBenzหรือรถBMWดีกว่า แต่ว่ารถBMWนั้นอย่างน้อยก็ต้องซีรีส์7ขึ้นไปเท่านั้นถึงจะได้！”

“ได้เลย ถ้างั้นก็รถBenzหรือไม่ก็รถBMWแล้วแต่ที่คุณดูแล้วเลือกเองละกัน！”

หญิงวัยกลางพูดกับเฉินเกอ

“ส่วนข้อที่4ก็……”

“ยังมีข้อที่4？ไม่ใช่ข้อตกลงสามข้อหรอ？”

เฉินเกออ้าปากเป็นรูปโอพร้อมถามขึ้น

“คุณ！”

และในขณะนี้หญิงวัยกลางและหญิงสาวก็ได้เงยหน้าขึ้นมองไปที่เฉินเกอด้วยสายตาที่ว่างเปล่า

“อุ๊ยๆ ต้องขออภัยด้วยครับ ข้อที่4ข้อที่4 คุณพูดคุณพูด ฉันฟังอยู่！”เฉินเกอแสดงสีหน้าที่จริงจัง

“ข้อที่4ก็คือค่าสินสอดสำหรับงานแต่ง พวกเราก็ไม่ขอมาก เพียงแค่ใส่ใจกับภาพพจน์หน่อย ก็ม่วงหมื่นพันแดงและเขียวทั้งหมดละกัน！”

“สักครู่ครับคุณป้า ม่วงหมื่นพันแดงและเขียวทั้งหมดเป็นจำนวนเงินเท่าไหร่หรอ？”เฉินเกอพูดอย่างขมขื่น

“เหอะ โง่ถึงบ้านเลยจริง ๆ ม่วงหมื่นพันแดงและเขียวทั้งหมดก็เป็นเงินประมาณ150,000หยวน และอันนี้เอาเป็นเงินสดนะ อย่างบัตรเครดิตหรือบัญชีธนาคารพวกเราก็ไม่ดู จะเอาเงินสดเท่านั้น อันนี้เป็นกฎของทางบ้านเรา！ แน่นอน นี้เป็นค่าสินสอดในงานหมั้น และยังมีเงินค่าเสื้อผ้าในวันแต่งงานที่ทางบ้านของคุณให้ และในส่วนหนึ่งต้องตักเตือนคุณสักหน่อย เพื่อหางานนี้ให้กับลูกสาวของฉัน ทางบ้านของเราได้เสียค่าใช้จ่ายไปไม่น้อย และน้องชายของเธอก็ยังต้องเรียนหนังสือ ดังนั้นในส่วนนี้ทางบ้านเราก็ไม่มีค่าอะไรให้พวกคุณกลับ！ อย่างไรก็ตามทางครอบครัวฝ่ายหญิงอย่างเราก็แค่หวังว่าให้พวกคุณสองคนอยู่ร่วมกันอย่างมีความสุข ก็เพียงพอแล้ว！”

“ออออ！นี้ยังสามารถอยู่กันอย่างมีความสุขอีกหรอ？”เฉินเกอพยักหน้าอย่างเข้าใจชัดเจน

“ห๊ะ？คุณพูดว่าอะไรนะ？”

หญิงวัยกลางสะดุ้ง

“ฉันบอกว่าดี！คุณพูดต่อสิ！”เฉินเกอยิ้ม

แน่นอนว่าเขาไม่แต่งแน่ และตอนนี้เขาก็แค่รู้สึกสงสัยในเงื่อนไขพวกนี้เท่านั้น

“เหอะ ส่วนข้อที่5 ก็เป็นข้อที่สำคัญมากที่สุด หลังจากที่ลูกสาวฉันแต่งไปแล้ว ภายในสามปี คุณห้ามแตะเนื้อต้องตัวเธอ นี้เป็นกฎของทางบ้านเก่าของเรา และอีกอย่างก็คือหลังจากครบสามปี คุณต้องได้รับความยินยอมจากลูกสาวของฉันก่อนจึงจะแตะเนื้อต้องตัวเธอได้ ！”

หญิงวัยกลางกล่าว

ให้ตายเหอะ！

ในขณะนี้เฉินเกอก็ตกใจอย่างหนัก และปากกาในมือของเขาก็ตกลงไปบนพื้น

“คุณก็ไม่ต้องแสดงกิริยาท่าทางอาการแบบนั้น คุณลองคิดดูสิ ตอนนี้ถ้าอยากจะแต่งงานมันยากมากขนาดไหน และอย่างคนที่สวยงามและมีบุคลิกดีอย่างลูกสาวฉัน ที่ทั้งทำงานและดี คุณฝันหวานอย่างมีความสุขไปเถอะ！”

หญิงวัยกลางเพิ่งพูดจบ

ทันใดนั้นหญิงสาวก็เอามือมาปิดปากพร้อมกับคลื่นไส้ไปสองสามที

“คุณแม่ คุณช่วยพยุงฉันไปห้องน้ำหน่อย！แอวะ~”

หลังจากพูดจบ ภายใต้ความช่วยพยุงตัวของหญิงวัยกลาง หญิงสาวก็ไปห้องน้ำพร้อมกับอาการคลื่นไส้

และเหงื่อที่หน้าผากของเฉินเกอก็ไหลลงมา