นายน้อยเจ้าสำราญ (逍遥小地主) นิยาย บท 1378

ตอนที่​ 1378 ค่ำคืน​ใน​เมือง​อิง​เทียน​

รัชสมัย​ต้าเซี่ย​ที่​เจ็ด​ เดือน​ห้า​ วัน​ที่สาม​

ณ ทวีป​อิง​เทียน​ เมือง​อิง​เทียน​

……

ที่นี่​เป็น​เมือง​ที่​ถูก​ก่อ​ตั้งขึ้น​มาใหม่​

เดิมที​เมือง​ที่​ฟู่เสี่ย​วกวน​ออกแบบ​มานั้น​เป็น​เมือง​ที่​มิมีกำแพง​ ทว่า​ไป๋​ยู่​เหลียน​ที่​เป็น​ผู้รับผิดชอบ​ใน​การ​ก่อสร้าง​เมือง​น้อม​รับ​ความคิดเห็น​ของ​ชาย​อ้วน​และ​สวี่​หยุ​น​ชิง ดังนั้น​เขา​จึงก่อ​สร้างกำแพง​ที่​มีความ​แข็งแกร่ง​เป็น​อย่างยิ่ง​ให้​แก่​เมือง​นี้​

เมือง​แห่ง​นี้​ได้​ผสมกลมกลืน​เมือง​จิน​ห​ลิง​และ​เมือง​กวน​หยุ​น​เข้าด้วยกัน​ ทั้ง​ยังมี​เงาของ​เมือง​ฉางอัน​ให้​เห็น​อีกด้วย​

ยกตัวอย่างเช่น​ถนน​จาก​กำแพงเมือง​ทั้ง​สี่ทิศ​ซึ่งจะตรง​เข้าสู่​พระราชวัง​ที่​ตั้งอยู่​ใจกลางเมือง​ อาคารบ้านเรือน​ทั้งสอง​ฝั่งถนน​นั้น​มีความงดงาม​เหมือน​เมือง​จิน​ห​ลิง​

ในทางกลับกัน​เมือง​ทาง​ตะวันออก​และ​ตะวันตก​กลับ​มีความหยาบ​เหมือนกับ​เมือง​กวน​หยุ​น​

ส่วน​พระราชวัง​ที่​ตั้งอยู่​ใจกลางเมือง​นั้น​ อ้างอิง​มาจาก​โครงสร้าง​ของ​พระราชวัง​ใน​เมือง​ฉางอัน​

ฟู่เสี่ย​วกวน​กล่าวว่า​ผืน​ทวีป​แห่ง​นี้​จะมิมีองค์​จักรพรรดิ​ แต่​สวี​หยุ​น​ชิงกลับ​คิด​ว่า​ผืน​ปฐพี​ที่​ใหญ่โต​ถึงเพียงนี้​ ถึงเยี่ยง​ไร​ก็​ต้อง​มีคน​บริหาร​จัดการ​อยู่ดี​ และ​ด้วยเหตุนี้​จึงมีการ​ออกแบบ​พระราชวัง​ให้​กลายเป็น​สถานที่​ปฏิบัติงาน​ของ​ขุนนาง​

ท้ายสุด​แล้วก็​เป็น​เมือง​ที่​มีราชวงศ์​ปกครอง​แห่ง​หนึ่ง​

ซึ่งมัน​มิได้​สอดคล้อง​กับ​ภาพ​ที่​ฟู่เสี่ย​วกวน​วาด​ไว้​เสีย​ทีเดียว​

ทิศตะวันออกเฉียงใต้​ของ​พระราชวัง​เป็นที่ตั้ง​ของ​สถานที่​งดงาม​อีก​หนึ่ง​แห่ง​…ซึ่งมีชื่อว่า​สวน​จัว​เจิ้ง !

แน่นอน​ว่า​มัน​เป็น​ฝีมือ​การ​ออกแบบ​ของ​ฟู่เสี่ย​วกวน​

ตรง​ทิศเหนือ​ของ​สวน​ มีต้นสน​สลับ​เรียงราย​ ทั้ง​ยัง​เป็น​สวน​ที่​มีการ​จัดวาง​องค์ประกอบ​อย่าง​เป็นระบบ​ระเบียบ​

และ​เรือน​ที่​สวี่​หยุ​น​ชิงเลือก​อยู่อาศัย​ก็​คือ​ที่นี่​

ส่วน​เรือน​ของ​ชาย​อ้วน​อยู่​ติดกัน​กับ​เรือน​ของ​สวี่​หยุ​น​ชิง

ห้วง​ราตรี​ค่อย ๆ​ ย่างกราย​เข้ามา​

แสงไฟใน​สวน​จัว​เจิ้งพลัน​สว่างไสว​

ดวง​ดารา​สว่าง​ระยิบระยับ​ดู​น่ามอง​

สวี่​หยุ​น​ชิงชอบ​ไป​นั่ง​ใน​หอ​ตง​ว่าง​ชั้น​ห้า​ยาม​ราตรี​ ดื่ม​สุรา​หมัก​ซีซาน​ที่​นำ​มาจาก​ต้าเซี่ย​ พลาง​ทอดสายตา​มอง​เมือง​ที่​มีชีวิตชีวา​แห่ง​นี้​

ใน​ชั่ว​ขณะนั้น​หัวใจ​ของ​นาง​สัมผัส​ได้​ถึงความเงียบสงบ​ รู้สึก​ราวกับว่า​ตนเอง​ได้​ย้อน​วัน​เวลา​กลับ​ไป​ที่​เรือน​ซีซาน​อีก​ครา​ หรือ​ย้อนกลับ​ไป​ที่​กระท่อม​หลังคา​มุงจาก​บน​ยอดเขา​โดดเดี่ยว​ที่​สำนัก​เต๋า​

โดยปกติ​แล้ว​บรรดา​ลูกสะใภ้​และ​หลาน​ ๆ จะมิมารบกวน​นาง​ในเวลานี้​ เว้น​เสียแต่​จะมีชาย​อ้วน​ที่​คอย​นั่ง​อยู่​เป็นเพื่อน​นาง​เงียบ ๆ​ บน​เก้าอี้​

ราตรี​นี้​ยังคง​เป็น​เช่น​เดิม​

เพียงแต่​สวี่​หยุ​น​ชิงกลับ​รู้สึก​ร้อนรุ่ม​กระวนกระวายใจ​

ความ​กระวนกระวาย​นี้​มีอยู่​สอง​เรื่อง​ด้วยกัน​…

ดังนั้น​นาง​จึงดื่ม​สุรา​ถี่ขึ้น​

ระหว่าง​คิ้ว​ของ​นาง​ขมวด​เข้าหา​กัน​แน่น​

ชาย​อ้วน​เฝ้ามอง​นาง​อย่าง​เงียบ ๆ​ จากนั้น​ก็​ลุกขึ้น​มาจาก​เก้าอี้​ แล้ว​หยิบ​ขวด​สุรา​บน​โต๊ะ​ขึ้น​มาริน​ให้​ตนเอง​พร้อมกับ​เอ่ย​ถามว่า​ “เกิด​อัน​ใด​ขึ้น​เยี่ยง​นั้น​หรือ​ ? ”

“ข้า​มีลางสังหรณ์​ว่า​จะเกิดเรื่อง​ร้าย​ขึ้น​”

“เรื่อง​เสี่ย​วกวน​เยี่ยง​นั้น​หรือ​ ? ”

“อืม​…อาจจะ​เกี่ยวกับ​เสี่ย​วกวน​ก็​เป็นได้​”

ชาย​อ้วน​ดื่ม​สุรา​หนึ่ง​จอก​ คิ้ว​ทั้งสอง​ข้าง​ดู​บาง​จน​เห็นได้ชัด​เชิด​ขึ้น​เล็กน้อย​ “หรือว่า​เขา​จะเปิด​หอ​เทียน​จีชั้น​ที่​สิบ​แปด​ ? ”

ตอนนั้น​ที่​เมือง​กวน​หยุ​น​ สวี่​หยุ​น​ชิงเคย​ห้ามปราม​มิให้​ฟู่เสี่ย​วกวน​เปิด​หอ​เทียน​จีชั้น​ที่​สิบ​แปด​นั่น​

ใน​ตอนนั้น​ฟู่เสี่ย​วกวน​รู้สึก​สงสัย​ใคร่รู้​ใน​สถานที่​แห่ง​นั้น​มิน้อย​ และ​ท้ายที่สุด​ก็​เป็น​เพราะ​การ​โน้มน้าวใจ​ของ​นาง​ หรือ​อาจ​เป็น​เพราะ​เขา​กำลัง​ทำ​เพื่อ​ต้าเซี่ย​ เขา​จึงเลิกล้ม​ที่จะ​เปิด​หอ​เทียน​จีชั้น​ที่​สิบ​แปด​

ทว่า​บัดนี้​…

ผืน​ปฐพี​ต้าเซี่ย​มีรากฐาน​ที่​มั่นคง​แล้ว​ และ​เขา​ได้​เจริญ​สัมพันธ์​ทางการค้า​กับ​ฝูหล่า​งจีในขั้นต้น​แล้ว​

บัดนี้​เขา​ได้​ทำ​สิ่งที่​เขา​ปรารถนา​จน​สำเร็จ​ทั้งหมด​แล้ว​ ความปรารถนา​สุดท้าย​ของ​เขา​คือ​การ​เป็น​เศรษฐี​ที่ดิน​อยู่​ใน​ทวีป​อิง​เทียน​

หา​กลอง​คำนวณ​ตาม​วัน​เวลา​แล้ว​ ต่อให้​เขา​จะเดินทาง​บ้าง​หยุด​บ้าง​ บัดนี้​เขา​น่าจะ​เดินทาง​ไป​ถึงต้าเซี่ย​แล้ว​ เช่นนั้น​เขา​จะเปิด​หอ​เทียน​จีชั้น​ที่​สิบ​แปด​อีก​ครา​หรือไม่​ ?

สวี่​หยุ​น​ชิงส่าย​ศีรษะ​ไปมา​

“จี้หยุ​น​กุย​อยู่​ที่​ต้าเซี่ย​ เขา​ต้อง​ห้ามปราม​เสี่ย​วกวน​เป็นแน่​ ! ”