นายน้อยเจ้าสำราญ (逍遥小地主) นิยาย บท 38

ตอนที่ 38 ซีซานอันแสนยุ่ง

และในหลายๆวันต่อมา ชาวบ้านเสี้ยชุนก็ยุ่งราวกับผึ้งงาน

ฟู่เสี่ยวกวนก็ไม่ได้นิ่งนอนใจ เขาเดินทางไปยังหลังภูเขาซีซาน หลังจากสำรวจพื้นที่บริเวณนั้นเรียบร้อยแล้ว เขาก็ได้เตรียมการบางอย่างขึ้นมา

เขาให้สร้างเพิงไม้เรียบง่ายขนาดใหญ่บริเวณพื้นที่โล่งสำหรับจัดเก็บหินปูนเทา สร้างที่พักอาศัยชั่วคราวบริเวณกลางภูเขา จัดการหาเวรยามสักสิบกว่าคนผลัดเปลี่ยนเฝ้าดู และให้จัดการปรับหน้าดินบริเวณริมแม่น้ำ ที่นี้ต่อไปจะใช้สำหรับสร้างโรงงานซีเมนต์

ทางเข้าสู่ภูเขานั้นเป็นเส้นทางเล็กแคบคดเคี้ยว ซึ่งทางเช่นนี้ไม่สามารถนำโม่หินขึ้นมาได้อย่างแน่นอน ดังนั้นจึงต้องสั่งการให้คนปรับปรุงถนนเสียหน่อย

เรื่องราวที่ฟู่เสี่ยวกวนทำ ณ ภูเขาซีซานนั้นได้แพร่กระจายไปทั่วหมู่บ้านเสี้ยชุน คล้ายกับก้อนหินขนาดใหญ่ตกลงไปสู่ทะเลสาบอันเงียบสงบ ทำให้เกิดระลอกคลื่นขนาดใหญ่เป็นเวลานาน

“ได้ยินมาว่าที่ซีซานรับจ้างเก็บถ่านหินได้ค่าตอบแทนวันละ 20 อีแปะ”

“ที่นั่นยังต้องการคนซ่อมแซมถนนและจะสร้างเรือนพักอาศัยชั่วคราวอีกด้วย วันละ 15 อีแปะ”

“ข้าจะบอกพวกเจ้าให้ ช่างอิฐถังกำลังต้องการผู้ก่ออิฐเตาเผา วันละ 20 อีแปะเช่นกัน”

“โจวเจิ้งเองก็ได้รับมอบหมายหน้าที่ให้สร้างกังหันลม คุณชายให้ค่าตอบแทนวันละ 25 อีแปะ ไม่เลวทีเดียว ”

“สิ่งนั้นต้องใช้ความรู้เฉพาะทาง เจ้ากับข้าจะทำได้หรือ？”

“เฮ้อ……ข้ามองดูแล้วเงินช่างหาได้ยากเข็ญยิ่งนัก คงทำได้แค่ให้ภรรยาของข้าและลูกสาวไปปลูกดอกไม้เท่านั้น”

“ข้าตั้งใจว่าจะจัดการงานที่ทำอยู่ในตอนนี้ให้เรียบร้อย วันพรุ่งนี้ข้าจะเดินทางไปที่ภูเขาซีซาน เพราะข้าสามารถซ่อมถนนหรือสร้างเรือนพักอาศัยได้”

“เจ้าอย่าลืมเรียกข้าล่ะ พวกเราจะเดินทางไปด้วยกัน”

“……”

นับวันยิ่งมีผู้คนจำนวนมากมารวมตัวกันที่ภูเขาซีซาน แม้ว่าเครื่องไม้เครื่องมือจะเรียบง่ายไปสักเล็กน้อย แต่ผู้คนทั้งหลายช่างขยันขันแข็งมิได้เกียจคร้าน จึงทำให้งานดำเนินไปได้อย่างรวดเร็ว ฟู่เสี่ยวกวนคาดว่าอย่างมากสุดคงใช้เวลาไม่เกินหนึ่งเดือนก็สามารถสร้างโรงปูนได้สำเร็จ

สิ่งก่อสร้างนี้เขาไม่สามารถสร้างออกมาได้อย่างประณีต เนื่องจากขาดแคลนเครื่องจักรและอุปกรณ์ที่ทันสมัยอย่างในชีวิตก่อน ตอนนี้สิ่งที่เขาต้องการคือสามารถทำมันออกมาให้ใช้ได้เป็นพอ ส่วนผลลัพธ์ที่ได้ แน่นอนว่ามาตรฐานไม่อาจเปรียบเทียบกับชีวิตที่แล้วได้ ขั้นตอนในการสร้างมีผิดมีถูก ขอเพียงแค่ลงมือทำและปรับปรุงข้อผิดพลาดที่เกิดขึ้นให้ดีกว่าแต่ก่อน ก็คงจะดีขึ้นเรื่อย ๆ

จงอย่าเพิกเฉยต่อภูมิปัญญาของพวกเขาเชียว แม้นจะอ่านหนังสือไม่ออก แต่พวกเขาก็มีประสบการณ์มากมายที่ได้รับจากการใช้ชีวิต

ฟู่เสี่ยวกวนมิได้เป็นผู้รู้ในทุกเรื่อง สิ่งเหล่านี้ไม่ตรงตามตำราที่เขาร่ำเรียนมา แม้แต่การสังหารที่เขาฝึกฝนมาอย่างดีนั้น บัดนี้ก็คล้ายกับลืมไปเสียหมดแล้ว

ดังนั้นวิธีที่ฟู่เสี่ยวกวนใช้ปฏิบัติคือการร่างโครงสร้าง จากนั้นก็ให้พวกเขาไปทดลองทำกันเอาเอง ส่วนตัวเขาก็พยายามรับฟังความคิดเห็นของผู้อื่น หากมีความคิดที่ดีเป็นประโยชน์ก็จะได้รับรางวัล อย่างไรเสียเงินทองที่เรือนก็มีมากจนนับไม่ถ้วน หยิบมาใช้จ่ายในส่วนนี้บ้างบางส่วนก็ไม่มีผลกระทบอันใด เขาช่างใจกว้างยิ่งนัก

ฟู่ต้ากวนมองเห็นเงินในบ้านไหลสู่เรือนซีซานราวกับสายน้ำ ในใจเขากลับมิได้เกิดความขุ่นเคืองแต่อย่างใด อีกทั้งยังดีใจเสียอีก เพราะเหตุใดกันเล่า？คงเป็นเพราะเงินเหล่านี้ยังไม่มากเท่ากับปีก่อน ๆ ที่ฟู่เสี่ยวกวนนำไปใช้จ่ายอย่างสุรุ่ยสุร่าย

ก่อนหน้านี้เขาใช้เงินทองราวกับโยนลงแม่น้ำและจมหายลงไปในพริบตา แต่บัดนี้เงินทองที่ใช้จ่ายออกไปกลับกลายเป็นสิ่งของที่จับต้องได้

นอกจากนี้เขายังได้รับรายงานจากเรือนซีซานเช่นเดียวกัน แม้จะไม่เข้าใจว่าบุตรชายกำลังทำการอันใดอยู่ แต่เขารู้สึกได้อย่างน่าอัศจรรย์ว่าบุตรชายของเขากำลังทำสิ่งที่ยิ่งใหญ่นัก

ก่อนหน้านี้ฉีซื่อเคยเอ่ยปากบ่นเล็กน้อย แต่กลับถูกฟู่ต้ากวนต่อว่าเสียจนไม่กล้าปริปากเอ่ยอันใดออกมาอีก ท้องของนางโตขึ้นทุกวัน สิ่งที่นางควรทำในตอนนี้คือพักผ่อนให้มาก รอวันที่ลูกน้อยออกมาลืมตาดูโลกว่าจะเป็นหญิงหรือชาย

เหตุการณ์ดำเนินไปเช่นนี้กว่าครึ่งเดือน