นายน้อยเจ้าสำราญ (逍遥小地主) นิยาย บท 56

ตอนที่ 56 สิ่งนี้เรียกว่าสุรา ?

โรงกลั่นสุราชีชื่อ

ก่อนหน้านี้ชีหยวนหมิงมิชอบกลิ่นในโรงกลั่นสุรานี้เป็นอย่างยิ่ง แต่บัดนี้เขากลับรู้สึกว่าช่างหอมหวานยิ่งนัก

อาจารย์ผู้ชำนาญสิบกว่าคนกำลังกลั่นสุรา คนงานกว่าร้อยคนกำลังวุ่นวาย อย่างไรเสียสุราที่ต้องใช้ธัญพืชกว่าสามหมื่นชั่งนั้นไม่ได้น้อยเลยทีเดียว บรรดาคนงานในโรงกลั่นสุรามิเคยได้พบสถานการณ์เช่นนี้มาก่อน

มีผู้กลั่นสุราบางท่านเอ่ยถาม แต่ชีหยวนหมิงก็ไม่ได้อธิบายใด ๆ เนื่องจากสิ่งนี้เป็นความลับ จะเอ่ยออกไปได้อย่างไร ?

มีอาจารย์บางท่านกล่าวว่าการกระทำเช่นนี้อาจจะส่งผลให้สุราเกิดรสเปรี้ยว อีกทั้งกล่าวว่าการใส่ไข่ลงไปสุรานั้นเป็นเรื่องไร้สาระยิ่ง แต่ชีหยวนหมิงกลับยิ้มอย่างภาคภูมิใจ

โรงกลั่นสุราเป็นของเขา ธัญพืชใช้เงินเขาซื้อ ไข่ไก่ก็เป็นเงินเขาซื้อ แม้กระทั่งค่าตอบแทนของบรรดาอาจารย์ก็เช่นกัน เหตุนี้ไม่ว่าจะเกิดเรื่องอันใดขึ้น เขาจะเป็นผู้รับผิดชอบแต่เพียงผู้เดียว เพียงแต่ ! พวกเขาจักต้องทำตามที่ตนสั่งทุกประการ มิเช่นนั้นหากเกิดปัญหาใดขึ้น พวกเขาจะต้องรับผิดชอบ !

ด้วยเหตุนี้เอง วิธีการกลั่นสุราอย่างแปลกประหลาดนี้จึงได้ดำเนินการต่อไป

บรรดาอาจารย์กลั่นสุราทั้งหลายล้วนมิเข้าใจ หรือว่าคุณชายของพวกเขาจะมีสูตรลับกัน ?

ถ้าเช่นนั้นคงต้องลองกลั่นออกมา คุณชายของพวกเขามิใช่ผู้ไม่มีความรู้ เขาใช้เงินทองมากมายสำหรับการจัดหาวัตถุดิบ อีกทั้งมิได้ลองกลั่นสุราตัวอย่างก็ดำเนินงานเลยเช่นนี้ คาดว่าเขาคงมีความมั่นใจมาก

อีกทั้งป่าวประกาศในเมืองหลินเจียงนั้น คุณชายของพวกเขาเป็นผู้เขียนขึ้นด้วยตนเอง ทั้งยังนำสุราเลื่องชื่ออย่างเซียงเฉวียนและเซียงฉุนมาเปรียบกับสุราใหม่ สิ่งนี้ส่งผลต่อชีชื่อ ดังนั้นคุณชายคงมิกล้านำเรื่องนี้มาล้อเล่น อีกทั้งนี่เป็นครั้งแรกที่คุณชายเดินทางมาคุมงาน ณ โรงกลั่นสุราด้วยตนเอง

อาจารย์ผู้มีชื่อเสียง 2 ท่านยังคงมีความสงสัยอยู่ในใจ โดยเฉพาะอย่างยิ่งส่วนผสมและเวลาในการต้มที่เพิ่มขึ้นจากเดิมถึง 2 เท่า ! ธัญพืชเหล่านั้นจะถูกนึ่งเสียจนเละ ! ซึ่งแน่นอนว่าสุราที่ได้จากการกระทำเช่นนี้จะมีรสชาติเปรี้ยว !

พวกเขายืนยันความคิดของตน จึงส่งผลให้ถูกชีหยวนหมิงไล่ออกอย่างไม่ลังเล

“นี่คือการปรับปรุงแนวคิดใหม่ บรรดาแนวปฏิบัติเดิมควรได้รับการปรับเปลี่ยน พวกเจ้าจงทำหน้าที่ของตนให้ดี เพียงแค่สุรานี้วางจำหน่าย ข้าจะไม่เอาเปรียบพวกเจ้าแน่นอน！”

แท้จริงแล้วสิ่งนี้คือวิธีการกลั่นแบบใหม่ บรรดาอาจารย์และคนงานทั้งหลายที่ได้ฟังก็รู้สึกโล่งใจยิ่ง

วันที่สิบสี่เดือนแปด เวลาเที่ยงตรง

จางเพ่ยเอ๋อได้รับข่าวเกี่ยวกับฟู่เสี่ยวกวนเรื่องที่เขากลับมายังจวนฟู่

นางกำลังแต่งหน้าอย่างสบายอารมณ์ ด้วยสีหน้ามีความสุข

สุราของชีหยวนหมิงคาดว่าคงใกล้จะสำเร็จแล้ว

ในวันรุ่งขึ้นจะได้วางขายอย่างเป็นทางการ

ในที่สุดฟู่เสี่ยวกวนก็กลับมาเสียที เขาเป็นถึงตัวละครหลักในเนื้อเรื่องนี้ หากขาดเขาไปคงไม่สนุกเท่าไรนัก

“เดินทางไปจวนฟู่ เข้าเยี่ยมฉีชื่อเสียหน่อย”

……

……

สุราของชีหยวนหมิงนั้นสำเร็จแล้วไม่ผิดเพี้ยน

เพียงแต่……

ชีหยวนหมิงได้กลิ่นเหม็นโชยมาทางจมูก เป็นกลิ่นเหม็นเปรี้ยว เกิดอะไรขึ้นอย่างนั้นหรือ ? เขาตกใจยิ่งนัก จึงรีบไปเปิดดูอีกหม้อหนึ่ง สูตรผสมเดียวกัน รสชาติเดียวกัน

“ใครบอกกับข้าได้บ้างว่าเกิดอันใดขึ้น ? ”

ชีหยวนหมิงโมโหเสียจนตาแดงก่ำ

กลิ่นที่ได้รับจากสุรานี้มิใช่กลิ่นหอมของสุรา แต่กลับเป็นกลิ่นเหม็นเปรี้ยวที่สุดแสนจะทนได้

“เจ้า เจ้าจงบอกแก่ข้ามา เจ้าใส่ไข่เกินขนาดใช่หรือไม่ ? ” ชีหยวนหมิงกระชากคอเสื้อของคนงานผู้หนึ่งแล้วบังคับถามเขา