นายน้อยเจ้าสำราญ (逍遥小地主) นิยาย บท 718

ตอนที่ 718 ราษฎรยอมเชื่อฟัง

ข่าวนี้ได้แพร่ไปถึงหูของซ่งจี้ซึ่งเป็นตระกูลค้าข้าวรายใหญ่อีกตระกูลหนึ่ง

ซ่งเฉิงหวน ผู้นำตระกูลซ่งจี้กำลังลูบไล้กาน้ำชาจื่อซาอันล้ำค่าในมือ เมื่อได้ยินหัวหน้าพ่อบ้านเอ่ยดังนั้น มือขาว ๆ ป้อม ๆ ทั้งสองข้างก็พลันสั่นเครือขึ้นทันใด จากนั้นกาน้ำชาจื่อซาก็ได้หล่นกระทบพื้นจนแหลกละเอียดเป็นผุยผง

“เจ้าว่าเยี่ยงไรนะ ? นี่เป็นเรื่องจริงเยี่ยงนั้นหรือ ? เป็นไปมิได้ ! ”

“เป็นเรื่องจริงขอรับนายท่าน นี่มิใช่เรื่องที่ข้าน้อยได้ยินต่อกันมา ข้าน้อยได้ส่งคนไปสอบถามความจริงที่อำเภอซิ่วสุ่ยเมื่อห้าวันก่อน วันนี้พวกเขาเพิ่งจะกลับมาถึง ดังนั้นเรื่องการเก็บเกี่ยวได้ 770 ชั่งโดยเฉลี่ยนั้นคือเรื่องจริงขอรับ ! ”

“…”

ซ่งเฉิงหวนชะงักงัน เมื่อผ่านไปราวสิบอึดใจเขาถึงได้สติกลับคืนมาอีกครา จากนั้นก็สั่งการอย่างร้อนรนว่า “เตรียมรถม้า รีบไปเตรียมรถม้าเร็วเข้า ข้าต้องการไปซื้อข้าวเปลือกที่อำเภอซิ่วสุ่ยด้วยตัวข้าเอง ! ”

“นายท่าน…สายไปแล้วขอรับ แรกเริ่มที่ข้าน้อยได้เอ่ยออกไปนั้นนายท่านมิเชื่อ ตอนนี้จึงถูกเฉินจี้และหลินจี้สองตระกูลนี้กว้านซื้อจนหมดเกลี้ยงแล้วขอรับ”

“…”

ซ่งเฉิงหวนได้แต่อ้าปากค้าง เอ่ยอันใดไม่ออกแม้แต่คำเดียว

เมื่อครึ่งเดือนก่อน หัวหน้าพ่อบ้านได้รายงานเรื่องนี้ให้เขาฟังแล้ว เขาบอกว่าจำนวนข้าวเปลือกที่อำเภอซิ่วสุ่ยจะเปลี่ยนเเปลงอย่างพลิกฟ้าพลิกดิน ว่ากันว่าจะสามารถทะลุ 700 ชั่งต่อที่นา 1 หมู่ได้เลย

ตอนนั้นตนยังเย้ยหยันหัวหน้าพ่อบ้าน อีกทั้งยังสงสัยว่าอีกฝ่ายสติฟั่นเฟือนไปแล้วหรือไม่ ตนถึงขั้นเตรียมหัวหน้าพ่อบ้านคนใหม่มาแทนคนสติมิดีแล้วด้วย…

700 ชั่งต่อที่นา 1 หมู่ ตระกูลข้าเป็นพ่อค้าข้าวมาสามชั่วอายุคนแล้ว เจ้าเอาความกล้าจากที่ใดมาหลอกข้า !

แต่ทว่าตอนนี้ดูเหมือนจะเป็นเรื่องจริงเข้าให้แล้ว !

จะทำเยี่ยงไรดี ?

แม้ว่าอำเภอซิ่วสุ่ยจะมีที่นาอันอุดมสมบูรณ์เพียงแค่ 20,000 หมู่ แต่ก็เก็บเกี่ยวข้าวเปลือกได้มากถึง 15 ล้านชั่งเขียว !

มันมากเสียยิ่งกว่าข้าวเปลือกที่เก็บเกี่ยวจากที่นา 50,000 หมู่ในอดีตเสียอีก !

ในเมื่อเฉินจี้และหลินจี้ได้แบ่งข้าวเปลือก 15 ล้านชั่งกันเองแล้ว พวกเขาก็คงลงนามในสัญญาซื้อขายกับอำเภอซิ่วสุ่ยเป็นระยะเวลาสองถึงสามปีแล้วเช่นกัน

พันธุ์ข้าวฟู่ซานต้ายมิได้กระจายไปทั่วว่อโจวแสดงว่ามันถูกปลูกขึ้นที่อำเภอซิ่วสุ่ยเป็นลำดับแรก หมายความว่าก่อนที่ข้าวพันธุ์นี้จะถูกผลักดันให้ใช้ทั้งว่อโจวจะต้องผ่านการทดลองที่ซิ่วสุ่ยเสียก่อน และแน่นอนว่าซ่งจี้ของตนนั้นล้าหลังกว่าตระกูลค้าข้าวอีกสองตระกูลไปถึงสองสามปี !

ความเสียหายครานี้…

ซ่งเฉิงหวนถอนหายใจยาวออกมา “เตรียมรถม้า เตรียมรถม้าประเดี๋ยวนี้ ! ”

เขากระทืบเท้าไปมา จากนั้นก็เดินออกไปอย่างเร่งรีบ

ต้องรีบไปหาเถ้าแก่จังเหวินฮุยให้เร็วที่สุด เขาคิดว่าตนจะสามารถเข้าถึงฟู่เสี่ยวกวนผ่านทางเถ้าแก่จังได้

ก่อนหน้านี้ตนคิดผิดไปแล้ว คิดผิดไปแล้วอย่างแท้จริง !

ค้าข้าวมาทั้งชีวิต แต่เคยมีผู้ที่มีพลังเหนือธรรมชาติเฉกเช่นติ้งอันป๋อเสียที่ใดกันเล่า ถึงขั้นสามารถทำให้จำนวนข้าวเปลือกมีปริมาณมากกว่าเดิมเกินหนึ่งเท่าตัว !

ต้องรีบชดเชยความผิดพลาดคราใหญ่นี้โดยเร็วที่สุด เถ้าแก่จังได้ร่วมดื่มโต๊ะเดียวกันกับติ้งอันป๋อถึงสองครา อีกทั้งยังเป็นหัวหน้าสมาคมการค้าแห่งเมืองว่อเฟิงอีกด้วย นอกจากขอความช่วยเหลือจากเขาแล้ว ซ่งเฉิงหวนก็คิดมิออกแล้วว่าต้องไปหาผู้ใดอีก