นายน้อยเจ้าสำราญ (逍遥小地主) นิยาย บท 792

ตอนที่ 792 สงครามเซียวเหอหยวน ( 1 )

รัชสมัยเซวียนลี่ปีที่สิบเอ็ด วันที่ยี่สิบสาม เดือนสาม ยามเช้าตรู่

เป็นวันที่สามของการเผชิญหน้าระหว่างกองทัพทั้งสองฟากฝั่งแม่น้ำเซียว

ฟู่เสี่ยวกวนและเป่ยหวังฉวนมาสมทบกับทหารดาบเทวะกองทัพที่สองเมื่อวานนี้

ฟู่เสี่ยวกวนและหนิงซือเหยียนหวนคืนตัวตนที่แท้จริงของตนเองแล้ว จากนั้นฟู่เสี่ยวกวนก็ได้เรียกเฉินป๋อผู้บัญชาการทหารดาบเทวะกองทัพที่หนึ่ง ผู้บังคับการกองพลน้อยทั้งหกของกองทัพที่หนึ่ง เผิงเฉิงอู่แม่ทัพใหญ่แห่งกองทัพชายแดนเหนือ ไป๋ยู่เหลียนผู้บัญชาการทหารดาบเทวะกองทัพที่สอง และผู้บัญชาการทั้งหกกองพล เข้าร่วมประชุมก่อนสงครามครานี้จะเกิดขึ้นอย่างแท้จริง

นี่คือการพบกันคราแรกระหว่างทหารดาบเทวะกองทัพที่หนึ่งและทหารดาบเทวะกองทัพที่สอง พวกเขาเป็นชาวหยูและชาวอู๋ ทว่าบัดนี้เป็นของฟู่เสี่ยวกวนเพียงผู้เดียว !

“สงครามถือเป็นเรื่องเร่งด่วน ข้าจะมิเอ่ยอันใดให้มากความ ในเมื่อท่าป๋าหยูตั้งใจถ่วงเวลา อีกประเดี๋ยวเขาจะมิสามารถถ่วงเวลาได้อีก”

ฟู่เสี่ยวกวนลุกขึ้นยืน ใบหน้าเคร่งขรึม “ทุกกองทัพรับคำสั่ง ! ”

ทันใดนั้นเองทุกคนที่เข้าร่วมประชุมก็ได้รีบลุกขึ้นยืน แม้แต่เผิงเฉิงอู่ก็มิมีข้อยกเว้น

“คำสั่ง ทหารดาบเทวะกองพลที่หนึ่งและสองของกองทัพที่สอง จงเคลื่อนทัพทันทีให้มุ่งหน้าไปยังฮวงถิง ! ”

“คำสั่ง ทหารดาบเทวะกองพลที่สามและสี่ของกองทัพที่สอง ให้เดินทางล่วงหน้าไปยังเมืองกูหยุนเพื่อสกัดกั้นกองทัพดาบสวรรค์ที่จะกลับมาช่วยเหลือ จงจำเอาไว้ว่ากองพลที่สามและสี่จะต้องยึดกองทัพดาบสวรรค์ให้ได้ภายในเวลา 2 วัน จากนั้นให้ถอยทัพไปยังฮวงถิง”

“คำสั่ง ทหารกองทัพชายแดนเหนือบุกเข้าไปที่เมืองชางยิงด้วยความเร็วเต็มอัตรา จากนั้นให้ยึดครองเมืองชางยิงเพื่อสกัดมิให้ท่าป๋าหยูกลับไปฮวงถิงได้… จะสูญเสียเมืองชางยิงมิได้เป็นอันขาด ดังนั้นต้องทำลายกองทัพของท่าป๋าหยูที่เมืองชางยิง ! ”

ฟู่เสี่ยวกวนเหลือบมองไปโดยรอบแล้วเอ่ยถามว่า “ทุกท่านมีคำถามหรือไม่ ? หากมีก็จงเอ่ยมาเถิด”

เฉินป๋อยกมือขึ้น “แล้วทหารดาบเทวะกองทัพที่หนึ่งให้ทำสิ่งใดเยี่ยงนั้นหรือขอรับ ? ”

ฟู่เสี่ยวกวนหัวเราะร่า “ท่าป๋าหยูย่อมจะโจมตีพวกเราอย่างน้อยหนึ่งครา แน่นอนว่ากองทัพที่หนึ่งต้องเผชิญหน้ากับศัตรูโดยตรง”

เฉินป๋อรู้สึกมีความสุขมากยิ่งนัก จากนั้นจึงพยักหน้าราวกับว่าดีอกดีใจเสียเต็มประดา

เผิงเฉิงอู่ขมวดคิ้วมุ่น จากนั้นจึงยกมือขึ้นมาบ้าง

“การป้องกันที่ฮวงถิง…ควรเข้มงวด เพราะการทำลายฮวงถิงมิใช่เรื่องง่าย กองทัพดาบสวรรค์มีจำนวน 200,000 นาย แต่กองพลที่สี่มีจำนวน 40,000 นาย หากฮวงถิงมิถูกทำลายก็จะถูกโจมตีจากด้านในและด้านนอก จะมิเป็นการเสี่ยงไปหน่อยหรือ ? ”

ฟู่เสี่ยวกวนพยักหน้า “พวกท่านมิรู้หรอกว่าบัดนี้กองพลอิสระดาบเทวะกำลังโจมตีฮวงถิง บัดนี้ยังมิมีรายงานกลับมา ข้าคาดว่าการโจมตีของซูม่ออาจจะมิราบรื่นนัก”

เขาหยุดชั่วครู่ จากนั้นก็เอ่ยต่อว่า “บัดนี้กองทัพหลักของฮวงถิงถูกย้ายมาที่นี่แล้ว หากกองพลที่หนึ่งและสองของกองทัพที่สองเข้าร่วมรบกับกองพลอิสระ ก็คงมิใช่เรื่องยากมากนักที่จะยึดครองฮวงถิง”

“เมื่อฮวงถิงถูกโจมตี ท่าป๋าเฟิงย่อมแจ้งมายังท่าป๋าหยูอย่างแน่นอน จากนั้นท่าป๋าหยูย่อมกลับไปช่วยเหลือ พวกมันย่อมกลัวว่าพวกเราจะกัดมิยอมปล่อย ดังนั้นมันจะต้องเปิดการโจมตีกองทัพของพวกเราก่อนกลับอย่างแน่นอน ส่วนกองทัพชายแดนเหนือจะต้องยึดเมืองชางยิงโดยเร็วที่สุดเพื่อปิดกั้นทางหวนกลับของพวกมัน”

“หลังจากกองพลที่หนึ่งและสองของกองทัพที่สองเข้ายึดฮวงถิงแล้ว ย่อมมีความเป็นไปได้อยู่สองทาง หนึ่งคือตัวท่าป๋าเฟิงถูกจับและสองคือท่าป๋าเฟิงหลบหนีไปได้ หากท่าป๋าเฟิงถูกจับ แน่นอนว่ากองทัพดาบสวรรค์จะยอมจำนน หรือไม่ก็…สิ้นท่า ดังนั้น กองพลที่หนึ่ง สอง สามและสี่ควรจะเตรียมพร้อมรับการโจมตีที่รุนแรงจากกองทัพดาบสวรรค์”

“และกองทัพชายแดนเหนือที่เหลือทั้งหมดจะต้องกำจัดทหารของท่าป๋าหยูที่เมืองชางยิงโดยเร็วที่สุด จากนั้นก็ปิดกั้นกองทัพดาบสวรรค์มิให้ออกจากฮวงถิงได้ เมื่อกองทัพดาบสวรรค์ถูกกำจัดจนสิ้นแล้ว สงครามครานี้ก็จะสิ้นสุดลง ส่วนแคว้นฮวงนั้น…จะสิ้นนามตลอดไป ! ”

ฟู่เสี่ยวกวนได้อธิบายเชิงกลยุทธ์อย่างละเอียด และเผิงเฉิงอู่ก็รู้ว่าฟู่เสี่ยวกวนตั้งใจทำลายแคว้นฮวงให้สิ้นซากอย่างแท้จริง

ทหารดาบเทวะกองทัพที่สองจำนวน 100,000 นายได้เคลื่อนพลเป็นระยะทางหลายพันลี้ ส่วนดาบเทวะกองทัพที่หนึ่งได้บุกเข้ามาในดินแดนของชาวฮวงทุกหนทุกแห่งเพื่อสร้างสถานการณ์สงครามให้ดำเนินการมาจนถึงปัจจุบันนี้

หากตอนนั้นเผิงเฉิงอู่มิเชื่อฟังฮ่องเต้จนตามืดบอด แล้วปักหลักป้องกันด่านภูเขาเยี่ยนเพื่อควบคุมกองทัพดาบสวรรค์เอาไว้ในด่าน กลยุทธ์นี้จะสมบูรณ์แบบมากยิ่งขึ้น…กองทัพดาบสวรรค์จะมิสามารถถอยกลับมาช่วยเหลือฮวงถิงได้อีก ส่วนทหารดาบเทวะจะมิกังวลต่อการถูกคุกคามจากกองทัพดาบสวรรค์ พวกเขาจะสามารถเข้าโจมตีฮวงถิงได้อย่างเต็มกำลัง

จากนั้นก็ร่วมมือกับกองทัพชายแดนเหนือบุกโจมตีทั้งหน้าและหลังกองทัพดาบสวรรค์ให้พินาศย่อยยับ

อ่า…

เผิงเฉิงอู่ถอนหายใจยาว การรบครานี้เกินกว่าที่คาดหมายเอาไว้ ลำพังตนเองมิกลัวตายหรอก แต่ทว่ามันเสียแผนที่ฟู่เสี่ยวกวนวางเอาไว้เสียดิบดี

ทุกชีวิตจึงออกจากกระโจมบัญชาการ และมีคำสั่งให้กองทัพทั้งหมดเริ่มปฏิบัติการทันที

ฟู่เสี่ยวกวนขมวดคิ้วแน่นเพราะยังมิได้รับรายงานว่าท่าป๋าเฟิงถูกจับแล้ว จึงกังวลเรื่องความปลอดภัยของทหารทุกนาย

เดิมทีทหารดาบเทวะกองทัพที่สองจะเข้าไปรบที่ฮวงถิง ทว่ามิมีทางเลือกจึงต้องเปลี่ยนแปลงเชิงกลยุทธ์มาเป็นเยี่ยงนี้