องค์ชายผู้ทรงเสน่ห์ นิยาย บท 1412

เมื่อได้ยินเช่นนั้น หน้าของทั่วป๋าเยี่ยนเต็มไปด้วยความไม่พอใจ

เขาร้องตะโกนออกมาอย่างดุร้าย

“ฉินอวี่ แม้ว่าวันนี้ข้าจะต้องตาย ข้าก็จะไม่มีวันปล่อยเจ้าไป!”

“อย่างนั้นหรือ? เจ้าแน่ใจหรือ?”

รอยยิ้มแปลกๆ ปรากฏที่มุมปากของฉินอวี่ จากนั้นเขาก็ยกมือขึ้นและตะโกนขึ้นมา

“ฆ่ามัน!”

ทันใดนั้นทหารม้าและกองพันทหารม้าพยัคฆ์เสือดาวต่างพากันยกดาบขึ้นมาและพุ่งเข้าไปที่ทั่วป๋าเยี่ยน!

ตาของทั่วป๋าเยี่ยนเบิกกว้าง พร้อมกับตาแดงก่ำ

“แม้ว่าข้า ทั่วป๋าเยี่ยนจะต้องตาย ข้าก็จะลากเจ้าไปด้วย!”

ทั่วป๋าเยี่ยนประกาศกร้าว จากนั้นยกดาบขึ้นและพุ่งตรงไปหาฉินอวี่

เขาต้องการต่อสู้กับฉินอวี่จนตัวตาย!

น่าเสียดายที่เขาไม่รู้ตัวว่าท่าทีของเขานั้นไร้ความคิดมากแค่ไหน

เพียงไม่กี่นาทีต่อมา ทั่วป๋าเยี่ยนถูกแทงไปนับสิบครั้ง

ทุกๆ ครั้งที่ถูกแทงจะเห็นไปถึงกระดูก เลือดสดไหลพุ่งออกมา ทำให้เสื้อเขากลายเป็นสีแดงที่เต็มไปด้วยเลือด

ร่างกายของทั่วป๋าเยี่ยนเริ่มสั่นคอลนมากขึ้น

ในที่สุดก็ล้มลงกันพื้น!

เขาเงยหน้าขึ้นมองฉินอวี่ด้วยสาตาที่เต็มไปด้วยความเสียใจและไม่พอใจ

เขาไม่คาดคิดว่าฉินอวี่จะเก็บไพ่ไม้ตายเช่นนี้เอาไว้และใช้กับเขาในทันที

“ทั่วป๋าเยี่ยน ถึงเวลาที่เจ้าต้องไปแล้ว!”

ฉินอวี่ยืนอยู่ตรงนั้น มองทั่วป๋าเยี่ยนด้วยสายตาเฉยเมยและพูดอย่างเย็นชา

จากนั้นเขาก็ก้าวไปหาทั่วป๋าเยี่ยนและมองต่ำลงมาที่อีกฝ่าย

ทั่วป๋าเยี่ยนเงยหน้าขึ้นมองอย่างยากลำบาก จ้องไปที่ฉินอวี่และกัดฟันแน่น สายตาของเขาเต็มไปด้วยความเกลียดชัง

“ฉิน... อวี่... เจ้าไม่ตายดีแน่!”

ฉินอวี่ยิ้มอย่างดูถูกและพูดช้าๆ ว่า

“ทั่วป๋าเยี่ยน หยุดพูดไร้สาระได้แล้ว ตายเสียเถอะ”

หลังจากพูดจบ เขาก็ดึงดาบออกจากเอวและแทงเข้าไปที่ทั่วป๋าเยี่ยนทันที

อึก...

ดาบแทงลง เลือดกระเซ็น ศีรษะของทั่วป๋าเยี่ยนหล่นลงพื้น เขาตายในที่สุด

ฉินอวี่ส่งเสียงดูถูก จากนั้นหมุนตัวกลับและสั่งทหารม้าและกองพันทหารม้าพยัคฆ์เสือดาวให้ฆ่าพวกชาวตาดต่อ

ทันทีที่ทั่วป๋าเยี่ยนตาย ทหารพันธมิตรชาวตาดต่างหมดขวัญกำลังใจในทันที พวกเขาไม่คิดจะสู้อีกต่อไป ทิ้งอาวุธและชุดเกราะของตัวเองลงทีละคน

“คนที่ยอมแพ้จะได้รับโทษสถานเบา! คนที่ต่อต้าน ต้องตายเท่านั้น!” ฉินอวี่ตะโกนเสียงดัง

เมื่อทหารพันธมิตรชาวตาดได้ยินเช่นนั้น พวกเขาไม่แม้แต่จะต่อต้าน

พวกเขาพร้อมคุกเข่าลงและร้องขอความเมตตา

สงครามในครั้งนี้ที่เป็นตัวชี้ชะตาอาณาจักรฉินจบลงด้วยชัยชนะ

“ชนะแล้ว! พวกเราชนะแล้ว!”

ในหมู่ทหารอาณาจักรฉิน มีคนร้องออกมาอย่างดีใจ