ภายในอาณาเขตชองอาณาจักรฉิน ทั่วป๋าหงเลี่ยเป็นผู้นำทัพพากองทัพเคลื่อนตัวเข้าไป
เมื่อใดก็ตามที่ขบวนทัพของเขาเคลื่อนตัว ประชาชนต่างพากันหลบหนี และชีวิตของประชาชนต่างตกอยู่ในความยากลำบาก
ในเวลานี้ ในพระราชวังอาณาจักรฉิน ฉินชงกำลังเรียกขุนนางประชุมเพื่อหารือเกี่ยวกับเรื่องต่างๆ
เสนาบดีกรมกลาโหมมีสีหน้าเคร่งขรึมพูดขึ้นว่า
“พวกชาวตาดกำลังบุกเข้ามาอย่างรุนแรง สิ่งที่น่ากลัวที่สุดคือพวกเขายังคงแข็งแกร่ง ซึ่งทำให้คนอื่นยากที่จะเชื่อ ปีนี้พวกเขามีการเปลี่ยนแปลงไปมากพอสมควร”
“อืม กองทัพชาวตาดกว่าแสนคนกำลังเคลื่อนตัวมาทางใต้ พวกเจ้ามีวิธีจัดการกับพวกมันหรือไม่?” ฉินชงถาม
เสนบาดีกรมกลาโหมลังเลเล็กน้อย และพูดออกมาว่า
“ฝ่าบาท แม้ว่าชาวตาดจะดูรุนแรง แต่ความจริงแล้วจุดสิ้นสุดของความแข็งแกร่งได้มาถึงแล้ว ถึงเวลาแล้วที่อาณาจักรฉินของเราจะระดมกองทัพทั้งเก้าแคว้น เพื่อทำลายกองทัพชาวตาดให้สิ้นซาก!”
“เราได้ตัดสินใจแล้ว รีบส่งคำสั่งไปยังกองทัพให้เตรียมทหารและม้าในทันที พรุ่งนี้เช้าพวกเราจะออกเดินทางเพื่อเผชิญหน้ากับกองทัพชาวตาด!” ฉินชงพูดอย่างเคร่งขรึม
“บอกให้ทุกคนรู้ว่า สงครามในครั้งนี้จะนำความสงบสุขมายังอาณาจักรฉินอย่างแน่นอน!”
“พ่ะย่ะค่ะ!”
ในท้องพระโรง ขุนนางทั้งฝ่ายบู๊ ฝ่ายบุ๋นและทหารพากันคุกเข่าลงกับพื้น
หลังจากนั้นไม่นาน ความเงียบกลับเข้ามาปกคลุมทั่วทั้งท้องพระโรง เหลือเพียงฉินชงและฉินเหยียนสองคน
“น้องสิบสี่ เจ้าคิดว่าชาวตาดในวันนี้เป็นอย่างไรหรือ?” ฉินชงถาม
ฉินเหยียนยิ้มและส่ายหน้า
“ให้หลินอวี่หลินควบคุมสถานการณ์โดยรวม สงครามครั้งนี้เราต้องได้รับชัยชนะอย่างไม่ต้องสงสัย พี่ใหญ่ เจ้าควรเตรียมเรื่องพิธีครองราชย์สมบัติได้แล้ว”
“เจ้าสิบสี่ ข้าจำเป็นต้องขึ้นครองราชย์สมบัติจริงๆ หรือ?”
ฉินชงรู้สึกประหม่าเล็กน้อย เพราะอาณาจักรฉินในตอนนี้ไม่เพียงแต่ใหญ่โต แต่ยังมีพลังมากกว่าที่เคยมีมาอีกด้วย
“พี่ใหญ่ ในใต้หล้านี้ไม่มีใครเหมาะสมเท่าท่านพี่อีกแล้ว!” ฉินเหยียนกล่าวอย่างเคร่งขรึม
“อืม ได้” ฉินชิงพยักหน้า
ฉินเหยียนยิ้มเล็กน้อย พูดกับฉินชงอีกพักหนึ่งแล้วแยกตัวจากไป
จากนั้นในช่วงบ่าย กรมพิธีการได้ประกาศให้คนทั้งใต้หล้ารู้ว่าครึ่งเดือนหลังจากนี้ฉินชงจะขึ้นครองราชย์สมบัติ
แน่นอนว่ายังมีระเบิดอีกลูกหนึ่ง นั่นคือกองทัพจากทั้งเก้าแคว้นเพื่อกวาดล้างกองทัพชาวตาดให้หมดสิ้น!
หินเพียงก้อนเดียวทำให้เกิดคลื่นนับพัน ฉินชงที่เพิ่งประกาศเรื่องขึ้นครองราชย์ กลับมีเรื่องน่าโกลาหลเกิดขึ้นทันที
ยุครุ่งเรืองของอาณาจักรฉินมาถึงแล้ว
...
วันนี้เฝิงตู่และซวงเอ๋อร์อยู่ที่เมืองหลวงแล้ว โดยเขากำลังหาทางเข้าใกล้พระราชวัง แต่พวกเขากลับไม่เจอทางใดเลย เขาจึงรู้สึกกังวลเล็กน้อย
เพราะเขารู้สึกว่าท้ายที่สุดแล้ว การเสี่ยงตัวเองบุกเข้าไปหาอ๋องเหยียน หลังจากได้พบอีกฝ่ายแล้ว หรือเรียกเขาออกมาพบผลลัพธ์ก็เหมือนกัน
ดังนั้นเฝิงตู่จึงค่อยๆ นั่งลงต่อหน้าซวงเอ๋อร์และสั่งว่า
“ซวงเอ๋อร์ เจ้าอยู่ที่นี่นะ อย่าออกไปไหน หลังจากที่พ่อเข้าไปแล้ว พ่อจะรีบออกมา! เข้าใจหรือไม่?”
ซวงเอ๋อร์พยักหน้าอย่างเชื่อฟัง
“อื้ม”
เฝิงตู่ลูบหัวนาง หันหลังกลับเข้าไปในวัง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: องค์ชายผู้ทรงเสน่ห์
จะมีต่อ..หรือจบแล้วครับ...
มีต่อมั๊ยครับ สนุกมากขอบคุณครับ...
รออ่านอยูนะครับสนุกมาก...
รออ่านดูนะครับ..เมตตาลงต่อเร็วหน่อยนะคะรับ รอแบบไม่มีกวังเลยครับตอนนี้ เงียบหลายวันมากๆ ขอความเมตตาช่วยลงให้อ่านด้วยครับ...
รอตอนที่ 631 อยู่นร้า...
รอตอนต่อไป…กำลังสนุก...
สนุกมากครับขอบคุณที่ลงให้อ่านนะครับของคุณครับ...
มาแล้ว630...
หายไปนานเลยนะครับ..ถ้ามาลงให้ได้อ่านต่อจะขอบพระคุณมากครับกำลังสนุก...
ซื้ออ่านยังไงได้ครับ...