อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส นิยาย บท 1107

"อายวน ใจเย็นๆ ก่อน"

ฟู่จาวหนิงล้วนรู้สึกว่าอารมณ์โกรธของเซียวหลันยวนจะระเบิดออกมาแล้ว จึงเขย่ามือของเขาไว้

เซียวหลันยวนผ่อนลมหายใจ

"เอ็นมังกรหยกนั่นต้องนะมาให้ได้" เขาเอ่ยกับฟู่จาวหนิงอย่างน้อยเนื้อต่ำใจ

ถ้ามีเอ็นมังกรหยกนั่น เขาก็จะขจัดพิษได้จนหมด ซึ่งจะมีบทบาทระดับหนึ่งกับแผนเป็นพิษบนใบหน้านี้ บางทีโฉมหน้าของเขาอาจจะฟื้นกลับมาได้

"แน่นอน"

ฟู่จาวหนิงพยักหน้า นางจะต้องนำมาให้ได้

"พวกท่านต้องการวัตถุดิบยาของข้าหรือ?" ฟู่จิ้นเชินสีหน้าสงสัย "เช่นนั้นข้าจะไม่ให้พวกท่าหรอก ข้ารับปากคนอื่นไว้แล้ว ว่าจะนำวัตถุดิบยานี้ให้เขา"

ฟู่จาวหนิงเอ่ยขึ้น "ซือถูไป๋หรือ?"

"ท่านรู้ได้อย่างไร?"

"เขาไม่ใช่ว่ามาเจรจาแลกเปลี่ยนกับท่านหรอกหรือ?"

"ซือถูไป๋ เป็นคุณชายน้อยจากโรงยาทงฝู เขาน่าจะมีเส้นสายในสมาคมหมอใหญ่ ข้าเชื่อว่าถ้าให้เวลาเขาหน่อย เขาจะสามารถสำเร็จเงื่อนไขของข้าได้" ฟู่จิ้นเชินมองนาง เอ่ยต่อว่า "ซือถูไป๋เองก็ดูเป็นคนไม่เลวนัก ข้าจึงฟังคำพูดเขา"

"ดังนั้น ความหมายของท่านคือ?" เซียวหลันยวนสายตาขรึมลงมา

นี่คือคิดจะบอกให้จาวหนิงแต่งงานใหม่หรือ?

นี่กล้าพูดชมซือถูไป๋ต่อหน้าเขาเลยหรือ?

"ไม่ได้หมายความว่าอย่างไรทั้งนั้น ก็แค่พูดความจริง เอ็นมังกรหยกนั่น เป็นสิ่งที่ข้าลงแรงเลือดตาแทบกระเด็นจึงได้รับมา ไม่มีทางมอบให้พวกท่านหรอก"

ต่อให้ เขาที่เห็นฟู่จาวหนิงแล้ว จะรู้สึกว่าในใจมีความใกล้ชิดและชื่นชอบอย่างประหลาดก็ตาม

แต่ว่าเรื่องนี้เกี่ยวข้องกับชีวิตของภรรยาเขา เขาจะไม่ยอมเด็ดขาด

"ท่านเจรจาเงื่อนไขใดกับซือถูไป๋ไว้หรือ?"