อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส นิยาย บท 1133

ในจวนองค์ชายสอง

พระชายาองค์ชายสองโมโหจนไม่ยอมกินอะไรไปหนึ่งวัน ตอนถึงช่วงค่ำก็รู้สึกว่าท้องน้อยห้อยลงมา รู้สึกทรมานมาก

นางร้อนรนจนทนไม่ไหว ให้องค์ชายสองไปเชิญหมอหลวงมาทันที

หมอหลวงหลังจากจับชีพจรนางแล้วก็กังวลเล็กน้อย

"พระชายาองค์ชายสองช่วงนี้ต้องพักผ่อนให้ดีดี ปล่อยให้อารมณ์ดีเสียหน่อย อย่าโกรธหรืออย่าฉุนเฉียว..."

คำพูดของหมอหลวงยังไม่ทันพูดจบ พระชายาองค์ชายสองก็โมโหโบกมือ ถ้วยกาน้ำชาบนโต๊ะข้างๆ จนหล่น

เครื่องเคลือบเหล่านั้นตกลงพื้นเสียงดังเพล้ง ลอยกระจายเป็นชิ้นๆ

มีเศษชิ้นเล็กชิ้นหนึ่งกรีดไปบนข้อมือนาง ปาดจนนางเป็นแผลทันที

"อ๊า!"

ถึงแม้แผลนั้นจะตื้นมาก แต่พระชายาองค์ชายสองก็ตกตะลึงจนหน้าซีด

"นี่ต้องเป็นลางร้าย! จะต้องเป็นลางร้ายแน่ๆ! ท้องข้าไม่ค่อยสบายขึ้นมาก่อน ตอนนี้ยังเลือดออกอีก นี่สวรรค์กำลังเตือนข้าใช่ไหม? ข้าโชคร้ายอยู่สินะ? ลูกของข้า ลูกของข้าจะเป็นอะไรหรือเปล่า?"

พอเห็นนางตื่นเต้นหวาดกลัวขนาดนี้ หมอหลวงก็รีบเตือนขึ้นมา

"พระชายา ท่านอย่าเพิ่งลนลานสิ ไม่เป็นไรมันไม่เป็นไร แต่ว่านี่เป็นแค่แผลต้นๆ ไม่ถือว่าเลือดออกด้วยซ้ำ..."

"เจ้าจะไปรู้อะไร!" พระชายาองค์ชายสองร้องขึ้นมาทันที "นี่เป็นลางบอกเหตุ เป็นการเตือนให้ข้าระวัง! ถ้าข้ายังไม่รู้ไม่เห็นไม่ยอมเตรียมตัว ทำเป็นไม่รู้ไม่ใม่ชี้ล่ะก็ อาจจะเกิดเรื่องร้ายๆ ขึ้นจริงๆ นะ! ยิ่งไปกว่านั้นจะต้องเกี่ยวข้องกับลูกของข้าด้วย!"

"พระชายา นี่มันไม่มีมูลอะไรเลย!"

"ใครบอกว่าไม่มีมูล วันนี้ตอนที่ข้าไปหาองค์หญิงใหญ่ก็รู้สึกสบายเป็นพิเศษ! ดังนั้น ถ้าอยู่ใกล้ๆ กับองค์หญิงใหญ๋จะต้องมีประโยชน์แน่ๆ!"