อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส นิยาย บท 1141

"อ๊า! เจ็บๆๆ เจ็บจะตายอยู่แล้ว!"

ท่านอารองเสิ่นคิดจะกอดเข่า แต่มือพอแตะโดนก็ยิ่งเจ็บ เขาเจ็บจนร้องออกมาอย่างเวทนา

คนขับรถไม่รู้ว่าเขาเป็นอะไรไป จึงรีบพาเขาตรงไปที่พัก ที่นั่นมีคนจากบ้านสองของตระกูลเสิ่นอยู่หลายคน

พวกเขาล้วนรอข่าวดีที่ท่านอารองจะนำกลับมา

แต่คิดไม่ถึงว่าที่รออยู่กลับเป็นคนที่สลบไสลไปแล้ว

"เกิดอะไรขึ้น?"

"คุณท่านสลบไปแล้ว! เหงื่อแตกไปทั้งตัว เสื้อผ้าเปียกปอนไปหมดเลย!"

พอเห็นสภาพท่านอารองเสิ่นที่ถูกบีบคั้น คนของบ้านสองก็หน้าถอดสีกันหมด

"เร็ว รีบไปเชิญหมอมา!"

แต่หมอใหญ่ที่วิชาแพทย์ดีที่สุดในสมองพวกเขาคือฟู่จาวหนิง

ท่านผู้เฒ่าบ้านสองรีบกระชากเสื้อคนขับรถ "เกิดอะไรขึ้น? เล่ามาให้ละเอียด!"

รอจนคนขับรถเล่าเรื่องราวออกมาตะกุกตะกักจนหมด สีหน้าของคนบ้านสองก็ดำเหมือนหมึกขึ้นมา

"มีหลักการแบบนี้ด้วยหรือ! ฟู่จาวหนิงช่างกล้านัก!"

"เสิ่นเสวียนยังปกป้องนางอีกด้วย ยอมให้ผู้ติดตามของนางลงมือทำร้ายผู้อาวุโสของตระกูลเสิ่นขนาดนี้?"

"ดูท่า เสิ่นเสวียนจะสงสัยพวกเราเข้าแล้ว ไม่ได้มีจิตใจเช่นเดียวกับพวกเรา"

สีหน้าคนบ้านสองซับซ้อนขึ้นมา มองหน้ากันไปมา

"ฟู่จาวหนิงดูท่าจะโหดเหี้ยมเอาการ นางถึงกับพูดเรื่องอวี่เอ๋อร์กับฟู่เอ๋อร์ออกมา น่าจะส่งคนมาจับพวกเขาทั้งสองคนไปจวนผิงเหอกงแน่ พวกเรารีบส่งตัวอวี่เอ๋อร์กับฝูเอ๋อร์ออกไปเถอะ!"

เสิ่นอวี่กับเสิ่นลี่ฝูทั้งสองคนพอได้ยินก็กลัวขึ้นมา พวกเขาไม่อยากจะไปข้องเกี่ยวกับเรื่องในจวนผิงเหอกงจริงๆ

"ท่านพ่อ รีบส่งพวกเราเข้าวังเถอะ เฉินเซียงสาวใช้วังองค์หญิงใหญ่ฝูอวิ้นไม่ใช่เคยพูดกับพวกเราหรือ ว่าถ้าหากมีอะไรต้องการความช่วยเหลือให้ไปที่นั่น? มีองค์หญิงใหญ่ฝูอวิ้นคอยคุ้มครอง ฟู่จาวหนิงก็คงไม่กล้าทำอะไรพวกเราหรอก!"

ท่านผู้เฒ่าบ้านสองกับผู้เฒ่าสองสบตากัน