อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส นิยาย บท 2450

คนเหล่านั้นของลัทธิเทพทำลายล้าง ตอนที่อยู่ห่างจากหอเมืองราวร้อยเมตรจู่ๆ ก็หายไปแล้ว

"พวกเขาเข้าไปในทางลับแล้วหรือเปล่า?"

พวกหลานหรงมองดูจากบนหอเมือง เห็นว่าคนเหล่านั้นเบนออกจากถนนทางการ เข้าไปในพงหญ้าข้างทาง เพียงไม่นานก็หายไปกันหมด จึงสงสัยว่าพวกเขาต้องเข้าไปในทางลับแน่

"เป็นไปได้มาก"

"คิดไม่ถึงจริงๆ ว่านอกประตูเมืองยังมีทางเข้าลับอยู่อีก คนของลัทธิเทพทำลายล้างรู้มากกว่าพวกเราจริงด้วย"

ทุกคนล้วนตึงเครียดขึ้นมา

"ตามหลักการแล้วไม่น่าเป็นไปได้ เว้นเสียแต่พวกเขามาขุดกันเองภายหลัง" หลานหรงรู้สึกว่าการจะมาขุดทางลับที่ประตูเมืองไม่น่าเป็นไปได้เลย

"อืม เป็นไปได้มากว่าพวกเขามาขุดกันเอง คนของลัทธิเทพทำลายล้างมาถึงตงฉิงนานขนาดนี้ การจะขุดทางลับสักเส้นนึงก็เป็นเรื่องปกติ"

"แต่พวกเขาจำเป็นต้องทำด้วยหรือ? ทำไมต้องทำเรื่องให้มากขนาดนี้เพื่อรอท่านอ๋องเข้ามาด้วยล่ะ?"

พวกของสือลิ่วรู้สึกแปลกประหลาด "พวกเขาจะยืนยันได้อย่างไร ว่าท่านอ๋องสุดท้ายจะมายังตงฉิง?"

"นั่นสิ พวกเขายึดครองวังจักรพรรดิไปเลยก็จบแล้วนี่? จะมาทำเรื่องมากมายแบบนี้เพื่ออะไรกัน?"

ตอนที่พวกเขายังรู้สึกว่าแปลกประหลาดมากอยู่นั้น เจ้าอารามโยวชิงก็เข้ามาแล้ว

"ข้ารู้ว่าเพราะอะไร"

เจ้าอารามโยวชิงหลายวันนี้คอยตรวจสอบโชคชะตาแคว้นตงฉิงอยู่ตลอด คิดจะตรวจสอบว่ามันมีสัญญาณการฟื้นคืนแล้วหรือไม่

และอยากจะลองดูว่า อนาคตของตงฉิงนั้นเป็นอย่างไร

เขาให้คนไปเปิดกลไกทั้งหมดของแท่นชมดาวใหม่ จากนั้นจึงพบว่า อันที่จริงมีคนมาใช้แท่นชมดาวนี้แล้วก่อนหน้า

และเขาเองก็คำนวณเรื่องหนึ่งออกมาได้

"หากตงฉิงจะรุ่งเรือง ตำแหน่งของเมืองหลวงและวังจักรพรรดิต้องเปลี่ยน วังจักรพรรดิแต่เดิม ตำแหน่งของมังกรจักรพรรดิ ดวงชะตาไปถึงจุดสิ้นสุดแล้ว ดังนั้นถ้ามีคนสืบพบจุดนี้ เกรงว่าต่อให้ตงฉิงจะไม่ล่มสลายในตอนนั้น ก็คงมีการแนะนำให้ย้ายเมืองหลวงอยู่ดี"

คำพูดของเจ้าอารามโยวชิง ทำให้พวกเขาเข้าใจขึ้นมาทันที