อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส นิยาย บท 2472

ฟู่จาวหนิงเห็นว่าถังอู๋เจวี้ยนมา ก็ดีใจมากด้วยเช่นกัน

นางมีความรู้สึกเหมือนเพื่อนเก่าต่อถังอู๋เจวี้ยน

ถึงอย่างไรก็มองเขาเป็นเพื่อนออนไลน์ในชาติที่แล้วไปแล้ว

"ใช่เลย ฝาแฝด" นางยิ้มๆ ให้ถังอู๋เจวี้ยน "ได้ยินเสี่ยวเยว่บอกว่า ท่านส่งวัตถุดิบยามากมายเข้ามา แล้วยังไม่คิดจะเก็บเงินอีก เช่นนั้นนี่ก็ถือเป็นของขวัญที่ท่านส่งมาให้เด็กตัวน้อยสองคนของบ้านเราแล้วกัน"

พอได้ยินคำนี้ของฟู่จาวหนิง ถังอู๋เจวี้ยนก็ส่ายหัว

"นี่เจ้าพูดอะไรออกมาน่ะ? ใครเขาส่งวัตถุดิบยาให้กับเด็กที่ยังไม่เกิดกัน? วัตถุดิบยานี้ข้าส่งมาให้เจ้า ส่วนของขวัญของเด็กๆ ข้าจะส่งแยกมาให้"

"แต่นี่มันก็สิ้นเปลืองมากแล้วนะ..."

"นี่เห็นข้าจนขนาดนั้นเชียว"

ถังอู๋เยว่ที่อยู่ข้างๆ เอ่ยขึ้นว่า "ใช่เลย พี่หญิงฟู่ ท่านอย่าไปเกรงใจพี่ชายข้าเลย พี่ข้าซ่อนของดีเอาไว้เยอะเลยนะ"

ถังอู๋เจวี้ยนหัวเราะขึ้นอย่างจนใจ

"เจ้าดูสิเสี่ยวเยว่ตอนนี้สิ เหมือนจะสนิทกับเจ้ามากกว่าข้าเสียอีก ข้ากลายเป็นคนนอกไปแล้ว เขาแทบจะอยากให้ข้ายกเขาชิงถงย้ายมาให้เจ้าแล้วด้วยซ้ำ"

"เขาชิงถงอุดมสมบูรณ์มาก ตำแหน่งทำเลเองก็ดี ถ้าจะทิ้งไปก็น่าเสียดาย แต่ตงฉิงที่นี่ก็ไม่เลวเลย ข้ารู้สึกว่าท่านซื้อเรือนสักหลังกับร้านสักสองสามร้านในเมืองหลวงไว้ได้ หลังจากนี้ทรัพยากรของเขาชิงถง ก็สามารถส่งมาขายในตงฉิงได้ด้วย"

ฟู่จาวหนิงรู้สึกอย่างนี้จริงๆ

ก่อนหน้านี้ที่ได้ดื่มสุราผลไม้พวกนั้นในเขาชิงถง พอนางนึกขึ้นมาก็ยังอยากดื่มอยู่เลย

พวกผลไม้อบแห้งนั่นก็อร่อยมากด้วย

ตอนนี้นางเองก็อยากกินมาก

แต่ถังอู๋เยว่บอกว่า ครั้งนี้นอกจากวัตถุดิบยาแล้ว ถังอู๋เจวี้ยนก็ยังเอาสุราผลไม้กับผลไม้อบแห้งบางส่วนเข้ามาอีก นางก็น่าจะได้ชิมอีกครั้งเหมือนกัน

ตงฉิงตอนนี้จะฟื้นฟูแคว้น กลับสู่ความรุ่งเรืองอีกครั้ง นอกจากต้องค้นหาสิ่งของและวัฒนธรรมดั้งเดิมของตงฉิง ยังต้องเปิดรับคนเก่งๆ ในทุกสาขาอาชีพ ดึงดูดคนมีฝีมือให้เข้ามาเบ่งบานกันอย่างเต็มที่

"ข้าเองก็มีความคิดนี้อยู่จริงๆ ระหว่างทางก็วางแผนขั้นต้นไว้แล้ว จึงต้องมาดูสถานการณ์ของที่นี่หน่อย"

"อีกเดี๋ยวท่านก็ให้อู๋เยว่พาท่านเดินเที่ยวแล้วกัน ถ้ามีเรือนหรือร้านไหนที่ต้องตา อู๋เยว่ เจ้าก็พาเขาไปซื้อที่จวนว่าการได้เลย"

ถังอู๋เยว่พยักหน้าทันที