อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส นิยาย บท 2492

เดี๋ยวก็ถึงเขาจำนงเทพแล้ว

เจ้าแท่นบูชาอูนำคนมา ไม่มีทางเลือกอื่น ทำได้แค่ไล่ตามต่อไป

ตอนนี้พวกเขาถ้ากลับไปเมืองอวิ๋นจิง ก็จะไม่เหลืออะไรเลย ยิ่งไปกว่านั้นบนเขาจำนงเทพยังสร้างวังเทพทำลายล้างอยู่ด้วย ถ้าเผื่อคนเหล่านี้ไปทำลายอีก พวกเขาก็ต้องไปช่วยอยู่ดี

"ตามพวกเขาไป เหลือจางลี่เฉิงกับคนเป็นๆ ไว้อีกสองคน ที่เหลือฆ่าทิ้งให้หมด!" เจ้าแท่นบูชาอูเอ่ยขึ้นอย่างเย็นชา

คนเหล่านี้ ล่อพวกเขามาถึงที่นี่ ส่วนเขาก็ไล่มาไกลขนาดนี้ถึงเพิ่งจะมีปฏิกิริยา นี่ทำให้เขารู้สึกเสียหน้าอย่างมาก

ถูกคนหลอกล่อจนเสียหน้าขนาดนี้ เขาต้องจับไอ้คนที่นำมาคนนั้นทรมานให้ตายให้ได้!

เมื่อครู่เขาเจอกับจงเจี้ยนแล้ว ดังนั้นจึงจดจำจงเจี้ยนได้อย่างแม่นยำ

"คนหนุ่มที่เป็นหัวหน้าคนนั้น ข้าจะจัดการเอง"

เจ้าแท่นบูชาอูเอ่ยขึ้นอย่างเหี้ยมเกรียม "ข้าจะต้องเล่นงานเขาให้พิการเสียก่อน จากนั้นค่อยสับเป็นชิ้นๆ แล้วส่งไปที่เมืองหลวง!"

ใช่แล้ว ตอนนี้พวกเขาคิดออกแล้ว คนผู้นั้นมาจากเมืองหลวงแน่นอน เป็นลูกน้องของอ๋องเจวี้ยน

พอถึงตอนนั้นเขาจะเอาชิ้นส่วนร่างกายเขาส่งไปตรงหน้าอ๋องเจวี้ยน เขียนจดหมายบรรยายอย่างละเอียดว่าเขาทรมานคนผู้นี้จนตายอย่างไร

ได้ยินว่า อ๋องเจวี้ยนหน้าตางดงามไร้เทียมทานในใต้หล้า ขนาดองครักษ์ใต้บัญชาเขาก็สง่างามถึงขนาดนี้ ไม่รู้ว่าตัวอ๋องเจวี้ยนจะเป็นอย่างไร

สาวกลัทธิเทพทำลายล้างเหล่านี้ล้วนรู้ว่าเจ้าแท่นบูชาอูมีรสนิยมแบบไหน และรู้ถึงวิธีการของเขา ดังนั้นเมื่อเห็นสีหน้าเช่นนี้ ได้ยินเขาพูดเช่นนี้มา พวกเขาก็อดตัวสั่นสะท้านขึ้นมาไม่ได้

"ขอรับ"

พวกของจงเจี้ยนมารวมพลกับกลุ่มทหารองครักษ์ที่อ๋องเจวี้ยนทิ้งไว้แล้ว

"ผู้บัญชาการจง!"

เหล่าองครักษ์เข้ามารับ พอเห็นว่าพวกเขากลับมาอย่างปลอดภัยก็โล่งใจ

"ท่านอ๋องล่ะ?"