อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส นิยาย บท 2512

พวกของชิงอีพาองครักษ์กลุ่มเล็กไปยังคลังอาวุธ คนอื่นกลับกำลังนำคนตระกูลถังเหล่านี้ ตามจัดการถอนรากถอนโคนสาวกที่ซ่อนตัวอยู่ในเงามืด กำจัดพวกเขาก่อนที่พวกเขาจะไปเปิดกลไกยิงอาวุธลับ

ประตูตำหนักบานที่สอง ตอนนี้ก็กำลังปิดสนิท

ประตูนี้เล็กกว่าประตูตำหนักบานแรกนิดหน่อย แต่ถ้าพูดถึงระดับความหนาแข็งแรงทนทาน กลับไม่ได้ด้อยกว่าประตูบานแรกเลย

ถ้าใช้แค่กำลังโจมตีเข้าไป ก็ไม่รู้ว่าต้องเสียเวลากับกำลังคนสักเท่าไร

"พวกเรารู้ว่าเปิดอย่างไร"

คนตระกูลถังคนหนึ่งเดินขึ้นหน้ามา จัดแจงคนรอบข้าง สั่งให้พวกเขาไปยืนในตำแหน่งแล้วหมุนอะไรบางอย่าง

เพียงไม่นาน พวกของเซียวหลันยวนก็ได้ยินเสียงกลไกดังขึ้น พื้นที่ว่างด้านหน้าประตูตำหนักบานที่สองจู่ๆ ก็มีเปลวไฟพุ่งขึ้นมาหนาแน่น

ราวกับเป็นงูเพลิงตัวหนึ่ง

ถ้าตอนนี้พวกเขายืนอยู่ในตำแหน่งนั้น คงได้บาดเจ็บกันหมดแล้ว

ยิ่งไปกว่านั้นหลังจากที่เปลวไฟนี้ออกมาก็ยังมีควันพิษอีก

ยังดีที่ควันพิษสลายหายไปไวมาก น่าจะเพราะกลัวทำร้ายคนฝั่งเดียวกัน

แต่ถ้าหากก่อนหน้านี้ไม่รู้ว่ามีกลไกนี้อยู่ ถ้าโดนเข้าไป คงได้บาดเจ็บล้มตายกันเป็นเบือ

"เอาล่ะ กลไกอาวุธลับจุดนี้อันตรายที่สุด ตอนนี้ปลดออกหมดแล้ว แค่จัดการเปิดประตูตำหนักบานที่สองออกก็พอ"

คนตระกูลถังเอ่ยขึ้น "แต่ด้านในจะต้องมีคนของลัทธิเทพทำลายล้างอยู่อีกแน่"

พวกเขามองไปทางถังอู๋เจวี้ยน กลัวว่าถังอู๋เจวี้ยนกับอ๋องเจวี้ยนตอนนี้จะให้พวกเขาเป็นคนบุกนำเข้าไปก่อน

คนในตำหนักชั้นที่สองนี้คงรู้แล้วว่าพวกเขาทรยศหันมาเข้าร่วมฝั่งอ๋องเจวี้ยน

ถ้าพวกเขาบุกเข้าไปล่ะก็ ลัทธิเทพทำลายล้างได้สังหารพวกเขาทิ้งอย่างดุดันแน่ๆ

ยิ่งไปกว่านั้น ยังไม่ต้องเสียเวลามากอีกด้วย แค่กระตุ้นให้แมลงกู่คลุ้มคลั่ง พวกเขาก็จบเห่แล้ว

แต่ว่า พวกเขายังไม่ทันได้กังวล ก็เห็นอ๋องเจวี้ยนนำขึ้นหน้าไปก่อนแล้ว

"เปิดประตูตำหนัก" เขาเอ่ยเสียงขรึม

อ๋องเจวี้ยนคิดจะบุกเข้าไปก่อนหรือ?

"ได้ยินไหม? เปิดประตูตำหนัก" ถังอู๋เจวี้ยนบอกกับพวกเขา

คนเหล่านี้ก็เหมือนตื่นจากภวังค์ฝัน รีบเปิดกลไกประตูตำหนักขึ้นมา