อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส นิยาย บท 320

คนมากมายล้วนได้รับข่าวในวังหลวงแล้ว

จู่ๆ ก็มีงานเลี้ยงในวัง ทุกคนล้วนรู้สึกแปลกใจ แต่นี่ก็เป็นรับสั่งจากองค์จักรพรรดิ ทุกคนแน่นอนว่าทำได้เพียงไปตระเตรียม วันถัดมาตอนบ่ายก็ทยอยกันเข้าวัง

งานเลี้ยงวังนี้จัดขึ้นในตำหนักเหอชิง

ตำหนักเหอชิงไม่ใหญ่มากนัก ดังนั้นวันนี้จึงไม่ได้มีมหรสพยิ่งใหญ่นัก คนที่เรียกเข้าส่วนใหญ่ก็เป็นพวกเครือพระญาติในราชวงศ์ และยังมีพวกคนใหญ่โตที่มียศถาหน่อยอีกบางส่วน พาเหล่าภรรยาและทายาทเข้ามา

แม้จะเป็นเช่นนี้ แต่คนที่มาก็ยังมีไม่น้อย

ในตำหนักจัดโต๊ะไว้สองแถว ตรงกลางเว้นว่างเอาไว้

เหล่าสาวชาวเดินเข้าออกจัดวางสำรับอาหารสุราเลิศรสไว้แล้ว

ด้านนอกยังมองเห็นดอกไม้ที่เบ่งบานสะพรั่ง นี่อยู่ในวัง แต่ด้านนอกกลับเหมือนฤดูใบไม้ร่วง ไม่มีดอกไม้เหลืออยู่เลย

นายท่านจ้าวก็พาจ้าวเฉินจ้าวหรูมาด้วย

นายท่านจ้าวพอเข้ามาก็พูดคุยกับสหายก่อน ส่วนใหญ่ล้วนเป็นคนที่เข้ามาประจบประแจงเยินยอเขา จนทำให้จ้าวเฉินจ้าวหรูที่ได้ยินยืดอกภูมิใจขึ้นมา

ดูเอาเถิด บิดาของพวกเขาจะได้รับการเอ็นดูจากองค์จักรพรรดิ คนอื่นๆ จึงยกยอพวกเขาเช่นนี้

รอจนอันเหนียนอันชิงเข้ามา สีหน้าของพี่น้องก็ดูขรึมลงทันที

เพราะพอเห็นอันชิง พวกเขาก็ล้วนคิดถึงเรื่องบนเขาเมฆอรุณ

พอคิดถึงเรื่องเขาเมฆอรุณ พวกเขาก็คิดถึงอ๋องเจวี้ยนและฟู่จาวหนิง

อ๋องเจวี้ยนตบฉาดใหญ่ไปที่หน้าจ้าวเฉิน ฟู่จาวหนิงก็ตบไปทั้งพี่ทั้งน้องเลย

จ้าวหรูรู้สึกไม่เป็นสุขกับการที่ตนเองไม่สามารถระบายความโกรธเรื่องนี้กับฟู่จาวหนิงได้

พี่น้องสองคนสองวันนี้ไม่ได้ออกไปพูดอะไรไม่ดีเรื่องอันชิงกับอ๋องเจวี้ยน โดยเฉพาะจ้าวหรู นางคิดจะสนับสนุนเรื่องที่ให้อันชิงออกเรือนเข้าจวนอ๋องเจวี้ยนจนสำเร็จ ถ้าอันชิงพยายามเสียหน่อย เบียดฟู่จาวหนิงให้ลงมาจากตำ แหน่งพระชายาอ๋องเจวี้ยน เช่นนั้นฟู่จาวหนิงก็ไม่ใช่พระชายาอ๋องเจวี้ยนแล้ว

อ๋องเจวี้ยนจะไม่ปกป้องฟู่จาวหนิงอีก เช่นนั้นนางก็สามารถให้บิดาลงมือกับฟู่จาวหนิงได้แล้ว

"ท่านพี่ วันนี้องค์จักรพรรดิจะให้อ๋องเจวี้ยนกับฟู่จาวหนิงเข้าวังแล้วใช่ไหม?" นางเอ่ยถามจ้าวเฉินเสียงแผ่ว

"ใช่"

"องค์จักรพรรดิคิดจะปกป้องอ๋องเจวี้ยนกระมัง?"