อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส นิยาย บท 364

ฟู่จาวหนิงได้ยินคำพูดของผู้เฒ่าฟู่รองก็อดหัวเราะขึ้นมาไม่ได้

"พวกเขาขโมยของในบ้านข้าออกมาขาย ผลลัพธ์กลับมาบอกว่าข้ามาวุ่นวายหรือ? เรื่องนี้ข้าควรจะรายงานกับทางการไหม?"

"รายงานทางการ?"

"ขโมยของ?"

ผู้เฒ่าฟู่รองพวกเขาเองก็มึนงง

"เจ้ากำลังพูดไร้สาระอะไร?"

"หนิก้อนนี้ไม่ใช่ว่าพวกท่านย้ายมาจากบ้านตระกูลฟู่หรอกหรือ?" ฟู่จาวหนิงชี้ไปที่หินก้อนนั้น เฉินซานกับชุนเจิ้งชิวเซิงก็ฉลาดเฉลียว ทั้งสามคนเดินออกไปทันที ยืนล้อมหินก้อนนั้น

เป็นเช่นนี้ก็ลองดูว่าใครจะกล้าแย่ง

สืออีเองก็ยืนอยู่ด้านหลังฟู่จาวหนิง

เขาต้องการจะปกป้องฟู่จาวหนิง

"ผู้เฒ่ากู้" เศรษฐีฟางเองก็เดินขึ้นมาอยู่ข้างๆ ผู้เฒ่ากู้ เอ่ยกับเขาว่า "นี่คือคุณหนูใหญ่ของตระกูลฟู่ สองคนนั้นคือลุงของนาง มาอาศัยอยู่ในบ้านตระกูลฟู่ หินก้อนนี้พวกเขาย้ายออกมาจากบ้านตระกูลฟู่ ท่านยังไม่ได้ซื้อใช่ไหม?"

ผู้เฒ่ากู้เองก็หน้าเปลี่ยนสี

"พวกเขาบอกกับข้าว่า นี่เป็นหินที่เข้าเอามาจากบ้านตนเอง"

"บ้านพวกเขาอยู่ในเมืองหลวงเสียที่ไหน? ล้วนอยู่กันนอกเมืองทั้งนั้น หลายปีนี้ก็แค่มาอาศัยอยู่ ของอะไรในบ้านก็ล้วนไม่ใช่ของพวกเขาทั้งนั้น"

เรื่องเหล่านี้เศรษฐีฟางล้วนรู้ หลังจากที่รู้จักฟู่จาวหนิงจากลูกรัก และพูดว่าเป็นพี่น้องกัน เขาก็เข้าเมืองไปหาข้อมูลมาเรียบร้อย

"แล้วทำไมจึงเป็นเช่นนี้ไปได้?"