อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส นิยาย บท 5

แม่เฒ่าประคองมือของนาง ตื่นเต้นจนเสียงสั่นพร่าไปหมด

"พระชายา ท่านเดินดีดีหน่อยสิ ไอ๊หยาท่านดูสิ พรมแดงก็ปูมาอยู่หน้าเกี้ยวเจ้าสาวแล้ว ที่ประตูยังมีขบวนสาวรับใช้อยู่อีก แต่งกันด้วยเสื้อผ้าใหม่เอี่ยม นั่นสิเรียกว่าความสุข!"

"แต่คิดไม่ถึงเลยจริงๆ ว่าเวลาเพียงแค่นี้ จวนอ๋องเจวี้ยนก็จัดการไว้หมดแล้ว"

ฟู่จาวหนิงถูกประคองเข้าประตู และได้ยินเสียงตื่นเต้นของแม่เฒ่าพูดกับนางมาตลอดทาง ในใจก็ประหลาดใจอย่างมากเช่นกัน

หลังจากที่อ๋องเจวี้ยนรับปากจะแต่งงานบนถนน ระหว่างทางพวกเขาคงจะสั่งคนให้รีบกลับไปถ่ายทอดคำสั่งที่จวนอ๋องอย่างแน่นอน จากนั้นจึงจัดการตระเตรียมขึ้นมา

ให้ตายเถอะ นางประเมินอ๋องเจวี้ยนคนนี้ต่ำไปใช่ไหมนะ

กอดความสงสัยนี้ ฟู่จาวหนิงถูกประคองมาถึงโถงรับแขกกลางสวนดอกไม้แห่งหนึ่ง จากนั้นมีสาวใช้สองคนเดินเข้ามารับช่วงต่อจากยายเฒ่าผู้ดูแลพิธีการ

"ข้าน้อยเฝิ่นซิงคารวะพระชายา"

"ข้าน้อยหงจั๋วคารวะพระชายา"

เสียงหญิงสาวทั้งสองใสกังวาน หลังจากคารวะต่อฟู่จาวหนิงแล้วจึงอธิบายสถานการณ์กับนาง

"พระชายา เวลานี้โถงพิธีการกับห้องหอกำลังจัดเตรียม ท่านอ๋องต้องไปเปลี่ยนชุดมงคล ข่าวการแต่งงานต้องเข้าวังเพื่อแจ้งแด่องค์จักรพรรดิ ในวังเองก็น่าจะมีคนเข้ามา พระชายาโปรดรอสักครู่"

"จัดงานมงคลใหญ๋ในจวนอ๋อง ก็ต้องมีแขกเหรื่อด้วย ผู้ดูแลส่งคนออกไปแจกเทียบเชิญงานมงคลเรียบร้อย คิดว่าแขกคงใกล้จะมาแล้วเช่นกัน"

เวลาเร่งด่วนขนาดนี้ ยังมีแขกเหรื่อด้วยหรือ? นี่จะจัดงานมงคลให้คึกโครมเลยจริงหรือ?

"พระชายา ผู้ดูแลส่งคนไปรับชุดเจ้าสาวใหม่แล้ว อีกสักครู่ถ้าส่งมาแล้วพระชายาโปรดผัดเปลี่ยนด้วย เครื่องประดับศีรษะเหล่านี้ พระชายาโปรดเลือก"

ผ้าคลุมหัวสีแดงของนางแม้จะยังไม่ได้ปลดลง แต่ถาดใบหนึ่งก็ถูกประเคนมาตรงหน้านาง พอก้มลงก็มองเห็นว่า บนถาดนั้นเรียงรายด้วยเครื่องประดับล้ำค่าเจิดจ้าแยงตาอยู่หลายชิ้น

จนตาของยายเฒ่าผู้ดูแลพิธีการแทบจะบอด!

ฟู่จาวหนิงเองก็หัวหมุน งานนี้เป็นนางที่อยากจะแต่งงาน แต่นางคิดไม่ถึงเลยว่าพอเข้ามาในจวนอ๋องแล้วจะต้องมาทำอะไรเช่นนี้

นางยังคิดว่าหลังจากเข้าจวนอ๋องก็จะถูกดึงไปอยู่ต่อหน้าอ๋องเจวี้ยน ตรวจอาการให้เขาก่อน จากนั้นจึงค่อยเจรจากับเขาอย่างใจเย็น

อ๋องเจวี้ยนจะทำอะไรกันนี่?

ตอนที่นางกำลังมึนงงก็ถูกสาวใช้ทั้งสองคนจับเปลี่ยนชุดเจ้าสาวใหม่ สวมเครื่องประดับลงบนหัว เปลี่ยนผ้าคลุมสีแดง จากนั้นก็กินอะไรรองท้องเสียหน่อย และหลังจากพักผ่อนไปครู่หนึ่ง โถงพิธีมงคลก็เตรียมการพร้อมแล้ว

"องค์จักรพรรดิมาถึงแล้ว!"

"ฮองเฮามาถึงแล้ว!"

"ซูเฟยมาถึงแล้ว!"

ฟู่จาวหนิงได้ยินเสียงตะโกนด้านนอก มึนไปหมดแล้ว

นางเพิ่งจะข้ามมาก็ต้องเจอกับองค์จักรพรรดิโบราณแล้วหรือ นี่จะเล่นใหญ่ไปหน่อยไหม! หน้าตาอ๋องเจวี้ยนใหญ่โตขนาดนี้เลยหรือ?

"ขุนพลใหญ่เจิ้นกวนเข้าอวยพร!"

"โหวผิงหยางเข้าอวยพร!"

"เสนาบดีสรรพากร กรมกลาโหมกรมยุติธรรม กรมพิธีการนายสนองเข้าอวยพร!"

ฟู่จาวหนิงตัวเอียงจนเกือบจะล้ม นางมุมปากกระตุก เหล่าแขกเหรื่อก็รีบตรงเข้ามา! นี่มันอะไรกัน!

ยายเฒ่าผู้ดูแลพิธีการก็กลืนน้ำลายอย่างตึงเครียด ไม่ไหว ฝ่ามือนางเหงื่อออก เดิมทีที่ฟู่จาวหนิงต้องแต่งกับจวนอ๋องเซียวก็ทำให้นางรู้สึกสูงส่งไม่อาจเอื้อมแล้ว แต่จวนอ๋องเจวี้ยนนี่...

ด้านนอกอึกทึกคึกคัก แต่บรรยากาศในโถงรับแขกกลางสวนดอกไม้ ฟู่จาวหนิงจู่ๆ ก็รู้สึกว่าข้างกายเงียบงันลง

นางเพิ่งจะรู้สึกแปลกประหลาด ก็ได้ยินเสียงชายขรึมต่ำดังขึ้นมา "พวกเจ้าออกไปก่อน"

"เพคะ ท่านอ๋อง"

ยายเฒ่าผูู้ดูแลพิธีการก็ใจเต้นไม่หยุด ถูกเฝิ่งซิงกับหงจั๋วลากออกไป ประตูปิดลง

อ๋องเจวี้ยนเดินตรงเข้าหาฟู่จาวหนิง