"กู่?"
สืออีดึงฟู่จาวหนิงถอยถอยออกมาหลายก้าวทันที
พิษกู่ ในสายตาพวกเขานั้นน่ากลัวมาก เพราะตอนที่ติดพิษกู่หมอธรรมดานั้นรักษาไม่ได้หรอก ยิ่งไปกว่านั้นคนผู้นี้ยังอาจจะถูกควบคุมด้วย ใครเองก็ไม่รู้ว่าก้าวต่อไปของเขาจะทำอะไรออกมา
มีพิษกู่บางส่วนที่สามารถย้ายไปอยู่บนคนข้างๆ ในพริบตาอีกด้วย ป้องกันไม่ได้
"ดังนั้นข้าเพิ่งพูดว่าอาจจะเป็นสาวกของลัทธิเทพทำลายล้าง พอข้าขยับตัว พิษกู่กำเริบ แม่กู่ของพวกเขาทางนั้นก็จะมีปฏิกิริยาจนหาตัวข้าเจอ ข้าเองก็ไม่อยากล่อคนอันตรายพวกนี้มาอยู่ข้างกายอ๋องเจวี้ยน"
ผู้นำตระกูลฮู่ถอนหายใจ "พระชายาอ๋องเจวี้ยน ท่านมีความกล้า วิชาแพทย์ก็เยี่ยมยอด ข้าเองก็ไม่อยากฉุดท่านมาด้วย "
ฟู่จาวหนิงขมวดคิ้ว เดินออกมาจากด้านหลังสืออี จากนั้นก็เดินไปหาผู้นำตระกูลฮู่ "สือซาน ให้เฉินซานพาน้าเซี่ยออกไปก่อน จากนั้นก็ไปเรียกเซียวหลันยวนเข้ามา"
"ขอรับ"
สือซานวิ่งออกไปทันที
เซี่ยซื่อพอรู้ว่าฟู่จาวหนิงยังอยู่ที่นี่เพื่อรอ ก็กังวลขึ้นมาพอสมควร
"ทำไมถึงยังไม่ไปล่ะ? นี่ฟ้าก็จะมืดอยู่แล้ว ที่นี่มันมืดทึมมากเลยนะ"
"คุณหนูยังมีธุระอยู่ พวกเรารีบไปจวนอ๋องเจวี้ยนกันก่อน แล้วเฉินซานก็บอกตำแหน่งนี้กับท่านอ๋องเสียด้วย"
"ขอรับ"
เฉินซานหันรถม้าควบออกไปจากที่นี่ทันที
เซียวหลันยวนพอเห็นเซี่ยซื่ออยู่บนรถม้าฟู่จาวหนิง ก็ขมวดคิ้วเล็กน้อย
"ท่านอ๋อง คุณหนูของพวกรเาอยู่ที่สถานที่นี้ ให้ท่านรีบตรงไปด้วย" เฉินซานบอกสถานที่ออกไป และให้เซียวหลันยวนรีบออกเดินทาง "อ๋องเจวี้ยน ท่านพาทหารไปอีกสักหน่อยได้ไหม ข้ารู้สึกว่าที่นั่นอันตราย"
เฉินซานเองก็กังวลมาก แต่ว่าฟู่จาวหนิงเคยบอกกับเขา ว่าตอนที่เจอกับเรื่องอะไร นางก็หวังว่าพวกเขาจะทำตามคำสั่งของนางก่อน ไม่ใช่ว่าตนเองจะมาพิจารณาว่าควรทำอย่างไร
เพราะบางครั้งการตัดสินใจของพวกเขาเทียบกับนางไม่ได้
ก่อนหน้านี้จวนอ๋องเจวี้ยนแทบจะไม่มีความรู้สึกตัวตนคงอยู่เลย แต่ช่วงไม่กี่เดือนนี้จวนอ๋องเจวี้ยนกลับดึงดูดสายตาคนอย่างมาก
"ผู้นำตระกูลฮู่ ข้าจะตรวจให้ท่านอย่างละเอียดเสียหน่อย"
ฟู่จาวหนิงทาทงนี้ พอเห็นสีหน้าหลังจากเช็ดเหงื่อของผู้นำตระกูลฮู่ไปยังคงเผยความเทาหม่น นางนิ่งขรึมรู้สึกว่าไม่ค่อยถูกต้อง ดังนั้นจึงคิดจะจับชีพจรให้เขาอย่างละเอียดอีกครั้ง
ผู้นำตระกูลฮู่ส่ายหัว
"ไม่ต้องแล้ว พระชายาอ๋องเจวี้ยน ข้าศาบซึ้งตัวท่านมาก ข้าไม่ไอมาพักหนึ่งแล้ว ซ้ำยังรู้สึกผ่อนคลายด้วย ตอนนี้ดีขึ้นมากแล้ว"
"่ท่านรู้ได้อย่างไรว่าติดพิษกู่มา?" ฟู่จาวหนิงถาม
"ข้าเข้าใจต่อพิษกู่อยู่บ้าง แล้วก็ สิ่งนี้"
ผู้นำตระกูลฮู่ยกมือขวาขึ้นมา ยื่นหลังมือให้นางดู
หลังมือของเขาผอมแห้ง และมีปานคนแก่อยู่ไม่น้อย แต่ว่าตอนนี้หลังมือกลับบวมเล็กน้อย และเส้นเลือดก็ยังมีสีม่วงแดงอย่างชัดเจน

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส
😄...
ไม่เข้าใจ?? ซื้อตอนแล้วทำไหมอ่านไม่ได้ ต้องแก่ตรงไหน กดซื้อซ้ำก็ขึ้นerror😞...
รอต่อจากตอน 415 นานแล้ว ตั้งแต่กลางปีที่แล้ว จะให้สนับสนุนยังไงถึงจะลงต่อคะ...
ไม่ลงต่อเหรอค่ะรองนานแล้วค่ะ...
อัพต่อหน่อยจ้า...
ตามอ่านมายังไม่อัพจบสักเรื่องเลยเว็ปนี้อะ😒😒...
ทำยังไงถึงจะได้ต่อคะ สนุกดีค่ะ...
อัพต่อนะคะ...
อัพต่อนะคะ รอนางเอกฟาดนางอิจฉาอยู่ หายไปนานๆใจคอไม่ค่อยดี 😅...
อัพต่อเถอะนะคะ..กำลังรอฟู่จาวหนิงฟาดซ่งอวิ๋นเหยาอย่าให้รอเก้อเลยนะคะ..พรีสสสส😅😅😅😅...