อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส นิยาย บท 588

"ตามไม่ทันหรือ?"

หลังจากเซียวหลันยวนพอได้ยินรายงานของเขาก็นิ่งงันไปครู่หนึ่ง

ติดตามฮู่เจียไท่ไปไม่ทันเสียแล้ว

ยิ่งไปกว่านั้นคนที่คุ้มกันอยู่นอกวังจักรพรรรดิก็ยังไม่เห็นเขาเข้าไปในวังด้วย

"วิชาตัวเบาของเขาร้ายกาจมาก ยิ่งไปกว่านั้นความระแวดระวังก็สูงมาก"

ทหารก้มหน้า ไม่ค่อยกล้าเผชิญหน้ากับเซียวหลันยวน

ไม่ว่าจะพูดอย่างไร ติดตามคนไม่ทันก็คือพวกเขาบกพร่องในหน้าที่

เซียวหลันยวนโบกไม้โบกมือ "ให้คนจับตาดูวังจักรพรรดิไว้ เขาไม่มีทางปล่อยแผนนี้ไปแน่"

หลุมที่ขุดไว้ให้ฟู่จาวหนิงใหญ่เสียขนาดนั้น แล้วยังสามารถลากเขาเข้าไปในหลุมได้อีก นี่ถือเป็นแผนที่ดี ฮู่เจียไท่ไม่มีทางปล่อยวางแน่นอน ดังนั้นเขาต้องเข้าวังแน่

เพียงแต่ว่าเขาควรจะรู้ว่าในวังมีคนจับจ้องอยู่ ดังนั้นต้องคิดหาวิธีอื่นเข้าวังแน่

"ลุงขิงข้ารักท่านป้าคนนี้มาก"

ฮู่โม่จู่ๆ ก็พูดขึ้นมาคำหนึ่ง จากนั้นก็มองไปทางแม่นางเจี๋ย

แม่นางเจี๋ยเพิ่งจะถูกปิดตาไป

นางพอได้ยินประโยคนี้ ก็โมโหเดือดดาลร้องขึ้นมาอย่างอดไม่อยู่ "ฮู่โม่ เจ้ายังเป็นคนตระกูลฮู่อยู่ไหม? ลุงของเจ้าไม่ว่าจะทำเรื่องอะไรก็ทำเพื่อตระกูลฮู่ แล้วพวกเจ้าสองคนมากินบนเรือนขี้รดบนหลังคาแบบนี้ ไม่ใช่แค่ไม่ช่วย แต่ยังมาถ่วงแข้งขาเขาอีกหรือ?"

แม่นางเจี๋ยพอได้ยินคำพูดของฮู่โม่ก็รู้ว่าคนของเซียวหลันยวนยังจับตัวฮู่เจียไท่ไม่ได้

ตอนนี้นางจึงหวังแค่ว่าฮู่เจียไท่จะเข้าวังได้อย่างราบรื่น ถึงตอนนั้นเขาจะต้องขอให้องค์จักรพรรดิช่วยเหลือนางออกไปแน่

ขอแค่เขาสามารถสั่นคลอนองค์จักรพรรดิได้ พอองค์จักรพรรดิลั่นโองการ อ๋องเจวี้ยนเองก็คงไม่กล้าไม่ปล่อยคนหรอก ไม่เช่นนั้นก็เท่ากับขัดราชโองการ เป็นปฏิปักษ์กับองค์จักรพรรดิ!

เขากล้าหรือ?

"พวกท่านวางยาใส่ท่านผู้เฒ่า! จิตใจโหดเหี้ยม แล้วยังพูดว่าทำเพื่อตระกูลฮู่!" ฮู่โม่คิดถึงท่านปู่ที่ตอนนี้ยังสลบไสลอยู่ ตะคอกนางขึ้นอย่างโกรธ "ข้าตอนนี้แทบอยากจะสังหารท่านทิ้งเสีย!"

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน