อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส นิยาย บท 790

กลับมาถึงจวนอ๋องเจวี้ยน หงจั๋วตรงเข้ามารับ

"พระชายา เมื่อครู่มีคนจากตระกูลโม่เข้ามา ถามว่าพรุ่งนี้ท่านมีเวลาว่างไหม ฮูหยินใหญ่โม่บอกมีสองพี่น้องร่างกายไม่ค่อยดีนัก ไม่ทราบว่าท่านจะมีเวลาให้พวกนางไหม"

ฮูหยินใหญ่โม่?

"มาที่จวนอ๋องหรือ?"

ฟู่จาวหนิงรู้สึกไม่ค่อยสะดวกขึ้นมาด้วยสัญชาตญาณ "ท่านอ๋องของพวกเจ้าคงไม่ยินดีเท่าไรนักกระมัง? ส่งคนจดหมายตอบกลับไป บอกว่าให้พวกนางนัดเวลาเลย แล้วพรุ่งนี้ไปที่บ้านตระกูลฟู่เถอะ วันพรุ่งนี้ข้าจะไปฝังเข็มให้อันห่าว"

"เจ้าค่ะ"

เรื่องนี้ลอยไปถึงในหูเซียวหลันยวน

เป็นผู้ดูแลที่ได้ยิน แล้วมาบอกกับเขาตอนที่มารายงานเรื่องอาหารเย็น

"ท่านอ๋อง พระชายาใส่ใจกับท่านมากเลยใช่ไหม? ท่านดูสิ นางยังคิดว่าท่านจะยินดีหรือไม่ยินดีด้วย"

ความหมายเดิมของผู้ดูแลจงคือคิดจะทำให้เซียวหลันยวนรู้สึกดีใจขึ้นมา

ดูสิ พระชายาสนใจความรู้สึกท่านขนาดนี้เลยนะ

แต่ว่าเซียวหลันยวนหลังจากได้ยินกลับสีหน้าเคร่งขรึม "ไปถามนางว่าวันนี้จะกินข้าวเย็นที่ไหน"

"ขอรับ"

ผู้ดูแลจงหลังจากถอยไปก็กลัดกลุ้มหน่อยๆ

"ท่านอ๋องนี่อย่างไรกันนะ? ทำไมดูไม่ยินดีขึ้นมาเสียล่ะ"

เซียวหลันยวนรู้สึกว่าอ่านหนังสือในมือต่อไปไม่ได้แล้ว

ฟู่จาวหนิงไม่ให้คนมายังจวนอ๋อง กลัวว่าเขาจะไม่ยินดี นี่เห็นได้ชัดว่าไม่ได้มองตนเองเป็นนายหญิงของจวนอ๋องเจวี้ยน

นางยังคิดว่าตนเองเป็นแขกที่พักในจวนอ๋องเจวี้ยนอยู่ ดังนั้นจึงไม่สามารถมารักษาอาการคนเจ็บที่นี่ได้ กลัวจะทำให้เขาที่เป็นเจ้านายไม่ยินดี

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน