อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส นิยาย บท 808

ขบวนเดินหน้าต่อ ครั้งนี้ไม่มีอะไรเกิดขึ้นอีกแล้ว

ข่าวนี้ส่งไปถึงจวนอ๋องเจวี้ยนอย่างรวดเร็ว

ฟู่จาวหนิงที่กำลังใช้น้ำยาทำความสะอดาแผลเป็นพิษบนหน้าเซียวหลันยวน ก็ได้ยินองครักษ์เข้ามารายงานพอดี

หลังจากฟังจบฟู่จาวหนิงก็ถามขึ้นอย่างอดไม่อยู่ "ผู้ตรวจการอันก็ใช้ได้นะเนี่ย แล้วสมองยังตื่นตัวอีกด้วย"

เซียวหลันยวนมองนาง ใบหน้าเจ็บปวดหน่อยๆ

เขาอยากจะตอบอะไรกลับบ้าง แต่ความเจ็บปวดบนใบหน้าเตือนเขาว่า เขาตอนนี้มันอัปลักษณ์สุดๆ

ฟู่จาวหนิงมองน้ำหนองกับความเน่าเฟะบนหน้าครึ่งซีกของเขาด้วยระยะใกล้แค่นี้ เนื้อเน่าสีม่วงดำ รอยย่นที่ตัดสลับกัน แล้วยังกลิ่นที่ไม่พึงประสงค์อีก แล้วจะทำให้นางรู้สึกได้อย่างไร ว่าเขาเก่งกาจกว่าอันเหนียน?

จะทำให้นางไม่ชมผู้ชายคนอื่นได้อย่างไรกัน?

ในสมองเซียวหลันยวนมีภาพใบหน้าของอันเหนียนลอยขึ้นมา

อดพูดไม่ได้จริงๆ ว่าอันเหนียนเองก็หน้าตาดีอยู่ โดยเแพาะใบหน้าเกลี้ยงเกลาไร้ตำหนินั่น

เซียวหลันยวนซึมเศร้าหน่อยๆ

"เช่นนั้นตอนนี้พวกเขาก็เข้ามาในวังแล้วหรือ?" ฟู่จาวหนิงถาม

องครักษ์ลับพยักหน้า "ขอรับ"

"เจ้าเห็นองค์หญิงหนานฉือหรือยัง?" ฟู่จาวหนิงยังรู้สึกอยากรู้อยากเห็น อยากรู้ว่าองค์หญิงหนานฉือหน้าตาเป็นอย่างไร

เซียวหลันยวนเอ่ยขึ้น "องค์หญิงหนานฉือพอเข้าเมืองมาก็ใช้ไม้นี้เสียแล้ว ต้องมีเจตนาไม่ดีแน่นอน จะหน้าตาแบบไหนก็ใช้ไม่ได้ทั้งนั้น"

"ยังไม่ต้องสงสัยว่านางดีหรือไม่ดี ข้าก็แค่อยากรู้อยากเห็น เจ้าลองว่ามาหน่อย องค์หญิงหนานฉือหน้าตาดีไหม?" ฟู่จาวหนิงยังถามองครักษ์ลับต่อ

องครักษ์ลับรีบเหลือบมองอ๋องเจวี้ยน จากนั้นจึงพูดว่า "แต่งตัวสวยงามดี หน้าตาก็น่าจะงดงามอยู่ แต่บนหน้านางมีผ้าคลุมไข่มุข จึงมองได้ไม่ชัด"

"เช่นนั้นจะต้องเป็นสาวงามแน่"

ฟู่จาวหนิงพูด ท่าทางบนมือก็ยังไม่หยุด จัดการแผลเป็นพิษให้กับเซียวหลันยวนอย่างละเอียด ใส่ผงยา จากนั้นก็ทายาฆ่าเชื้อเบาๆ จากนั้นก็พันด้วยผ้าฝ้าย

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน