อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส นิยาย บท 916

"ใช่ๆๆ ถูกต้อง"

ผู้อาวุโสตู้ตบลงที่มือ พิจารณาตัวฟู่จาวหนิง "ถ้าไม่บอกก็ไม่รู้สึก พอพูดขึ้นมา รูปร่างของเจ้าก็ดูคล้ายกับแม่ของข้ากับน้าของข้าเหมือนกัน แม่ของข้าเองก็รูปร่างสูงโปร่ง นางบอกว่าพี่น้องนางก็เป็นเช่นนี้ เพราะเนื้องจากร่างกายอรชนอ้อนแอ้นเป็นพิเศษ ตอนนั้นก็มีชื่อเสียงไปไกลอยู่"

ฟู่จาวหนิงดูสูงกว่าหญิงสาวคนอื่นอยู่บ้าง น่าจะเพราะยีนของทางยายกระมัง แต่ฟู่จาวหนิงรู้สึกว่ามันใช่ทั้งหมด คนตระกูลฟู่เองก็สูงมากด้วย

"ข้าไม่เคยเห็นท่านย่าเลย"

"นางตอนนี้ไม่อยู่แล้วกระมัง?"

"ใช่แล้ว"

"แล้วปู่ของเจ้าล่ะ?" ตอนที่ผู้อาวุโสตู้ถามขึ้นมายังรู้สึกตุ้มต่อม อายุมากแล้วอยากจะหาญาติสักคน ก็ดูจะสายเกินไปหน่อย คนคงไม่อยู่บนโลกกันแล้ว

"ผู้เฒ่าฟู่เดิมทีป่วยหนักมาก เป็นจาวหนิงที่วิชาแพทย์สำเร็จแล้วไปรักษาเขาจนดีขึ้นมา ตอนนี้ร่างกายแม้จะดูธรรมดาๆ แต่ก็ดีขึ้นมากแล้ว"

ครั้งนี้เสิ่นเสวียนเป็นคนตอบแทนฟู่จาวหนิง ดึงฟู่จาวหนิงกลับไปอยู่บนด้านวิชาแพทย์ด้วยเลย

ผลลัพธ์คือ ความสนใจของผู้อาวุโสตู้จึงไปอยู่บนวิชาแพทย์ของฟู่จาวหนิงแล้ว

"ก่อนหน้านี้คุณชายเสิ่นร่างกายก็ไม่ค่อยดี ต้นปีที่แล้วเขาบอกว่าอยากกินขนมดอกท้อที่ข้าทำ ตอนนั้นข้าเห็นเขาเหมือนป่วยจนไร้ทางเยียวยาแล้ว ดูเหมือนจะเป็นการกินครั้งสุดท้ายด้วย"

ผู้อาวุโสตู้เวลาพูดขึ้นมาดูไม่ค่อยเกรงใจใคร ฟู่จาวหนิงฟังออก ผู้อาวุโสตู้เองก็น่าจะมีตัวตนฐานะชื่อเสียงอยู่พอควร ดังนั้นอยู่ต่อหน้าเสิ่นเสวียนจึงไม่ต้องกังวลอะไร

"คิดไม่ถึงว่าไม่กี่วันก่อนเขามาหาข้า ข้าเห็นว่าเขาดีขึ้นมากแล้ว เขาบอกว่าไปแคว้นเจาหาหมอใหญ่ หมอใหญ่ที่ว่าก็น่าจะเป็นเจ้าหรือ?"

"เป็นนางนี่ล่ะ" เสิ่นเสวียนตอบ "ครั้งนี้นางเดินทางมาต้าชื่อกว่าพันลี้ ก็เพื่อดูอาการป่วยแม่ของข้า"

"เก่งกาจขนาดนี้เชียว?" ผู้อาวุโสตู้พิจารณาตัวฟู่จาวหนิง "เจ้าอายุยังน้อยก็เป็นหมอเทวดาแล้วหรือ?"

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน