อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส นิยาย บท 917

ฟู่จาวหนิงตอนที่ได้ยินเสียงฝีเท้าเร่งกระชั้นเข้ามาก็สัมผัสได้แล้วว่าไม่ถูกต้อง

และตอนที่เห็นคนรีบพุ่งตรงเข้ามาก็ร้องเรียกขึ้น "ไป๋หู่ประคองผู้อาวุโสตู้!"

"ขอรับ!"

ไป๋หู่แฉลบผ่านออกไป และเข้าประคองผู้อาวุโสตู้ที่ถูกชนไว้ได้ทันท่วงที พาเขาออกไปข้างๆ

ถ้าผู้อาวุโสตู้ที่อายุขนาดนี้ถูกชนจนล้มลงไปบนพื้น ไม่รู้ว่าจะเป็นเรื่องไหม คนแก่ไม่ควรต้องล้มบ่อย

แต่อวี๋อวี่เวย หลังจากกระแทกคนก็ถอยไปสองก้าว ยืนนิ่งลงมาได้อย่างหวุดหวิด

ไฟโกรธของนางพุ่งขึ้นหัวในพริบตา ขณะเตรียมจะด่าคน ในสมองก็มีคำพูดของฟู่จาวหนิงดังเข้ามา หยุดเอาไว้อย่างหวุดหวิด

นี่คือผู้อาวุโสตู้?

ผู้อาวุโสตู้เป็นคนที่กระทั่งเหล่าคนชั้นสูงเชิญไปทำอาหารให้ก็ยังกล้าปฏิเสธเลย

นางข่มอารมณ์โกรธไว้ มองไปทางผู้อาวุโสตู้ "ผู้อาวุโสตู้ ท่านเป็นอะไรไหม?"

ผู้อาวุโสตู้เหลือบมองนางผาดหนึ่ง ร้องเชอะขึ้น

"จะวิ่งเร็วขนาดนี้เพื่ออะไรกัน? ข้าไม่มีเวลาว่างมาเสวนากับเจ้าหรอกนะ"

แม่นางคนนี้วิ่งเข้ามาในสวนเหมยไม่มองคนเลย เขาเองก็อายุมากปฏิกิริยาก็เชื่องช้า พอเห็นคนก็เบี่ยงหลบไม่ทัน แต่เขาก็ช้าลงให้แล้ว แม่นางคนนี้เองก็มองเห็นเขาอยู่แต่ก็ยังพุ่งชนเข้ามา

ทะลึ่งตึงตัง

แต่เขาตอนนี้ก็ต้องรีบกลับไปเลือกของขวัญให้กับฟู่จาวหนิง ไม่มีเวลามาสนใจนาง

"ท่านไม่เป็นไรใช่ไหม?" ฟู่จาวหนิงเองก็มาอยู่ข้างเขา

"ไม่เป็นไรไม่เป็นไร ข้าไปก่อนนะ" พอพูดกับฟู่จาวหนิงจบ ผู้อาวุโสตู้ก็เปลี่ยนท่าที ดูมีเมตตาขึ้นมาเลยทีเดียว

เขารีบร้อนออกไป อวี๋อวี่เวยกลับระเบิดน้ำโห

แน่นอนว่านางดูออก ผู้อาวุโสตู้พูดกับฟู่จาวหนิงแตกต่างไปอย่างสิ้นเชิง

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน