อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส นิยาย บท 931

สำหรับแคว้นหนานฉือกู่ที่ส่งยาบดมาครั้งนี้ ถ้าเซียวหลันยวนบอกว่าไม่หวั่นไหวนั่นคือเรื่องโกหก

ขาของเขาดีขึ้นแล้ว เพียงแต่ยังแกล้งทำเพื่อตบตาคนภายนอกอยู่

แต่ใบหน้าของเขายังไม่ดีมาตลอด

แผลเป็นบนหน้านี้กลายเป็นอาการป่วยในจิตใจเขาแล้ว

ช่วงนี้กลางดึกเขาชอบฝึนถึงแต่เงาของฟู่จาวหนิง เซียวหลันยวนด้านหนึ่งค่อยๆ เข้าใจจิตใจตนเองขึ้นมาแล้ว ส่วนอีกด้านก็สนใจเรื่องที่หน้าตาของพังยับของตนเอง

เขาไม่ออกจากบ้านมาตลอด วันวันอยู่แต่ในจวนอ๋องเจวี้ยน คนทั้งเมืองหลวงล้วนกำลังคาดเดาว่าใบหน้าของเขาพังย่อยยับไปหมดแล้วจริงไหม

ใบหน้าของอ๋องเจวี้ยน มาถึงระดับที่ไม่สามารถไปพบผู้คนได้แล้ว คนส่วนใหญ่ล้วนพูดกันเช่นนี้

"ตรวจสอบต่อไป" เซียวหลันยวนเอ่ยขึ้น

ชิงอีกังวลเล็กน้อย

"ท่านอ๋อง ตรวจสอบคุณสมบัติหลักๆ ของยาบดนั่นหรือ?"

"ใช่"

"องค์หญิงหนานฉือยื้อเวลามาตั้งนานโดยไม่ยอมเลือกสามี นางคงไม่ได้อยากจะแต่งเข้าจวนอ๋องเจวี้ยนจริงๆ หรือกระมัง?"

อันที่จริงพวกเขาเองก็คาดเดาไว้เช่นนี้

เพราะองค์หญิงหนานฉือแอบส่งคนมานัดแล้วถึงสองรอบ แม้ว่าจะเป็นงานเลี้ยงส่วนรวมที่มีคนอื่นมาร่วมด้วย แต่องค์หญิงหนานฉือก็รู้ว่าอ๋องเจวี้ยนไม่อยากออกจากจวน ก็ยังส่งเข้ามานัดเขาอยู่นั่นล่ะ ถ้าบอกว่าไม่มีความคิดอะไร ใครจะไปเชื่อกัน?

"อย่าเอาแต่คาดเดาโดยไม่มีมูล" เซียวหลันยวนเอ่ยขึ้นเสียงเรียบ

"ก่อนหน้านี้พวกเราทำการแลกเปลี่ยนครั้งหนึ่งกับองค์หญิงหนานฉือ วัตถุดิบยาที่มาจากทะเลลึกเหล่านั้นล้วนส่งเข้าไปเก็บในคลังแล้ว ถ้าหากครั้งนี้ได้ยาบดอะไรนั่นมาด้วย รอพระชายากลับมาก่อน ไม่แน่อาจจะได้ใช้มารักษาแผลเป็นบนหน้าข้าได้"

ไม่ใช่แค่ชิงอี คนมากมายก็ล้วนคาดหวังเช่นนี้

ตอนนี้เอง มีองครักษ์ลับเข้ามาส่งข่าวอีกข่าวหนึ่ง

"ท่านอ๋อง จดหมายจากต้าชื่อ"