อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส นิยาย บท 958

สืออีสือซานสีหน้าสงบนิ่ง ให้คนโขกศีรษะหลายๆ ทีแล้วทำไมกัน? พระชายาช่วยชีวิตพวกเขาไว้ทั้งบ้านเลยนะ

"ท่านโม่ก่อนหน้านี้อยู่ด้วยกันกับเพื่อนคนไหนหรือ?" เสิ่นเสวียนถาม

เรื่องนี้ เขาต้องไปตรวจสอบหน่อย

ท่านโม่บอกชื่อออกมาหลายชื่อ

ฟู่จาวหนิงหลังจากเก็บเข็มลงไปก็ตรวจสมองของท่านโม่ นางต้องการห้องห้องหนึ่ง และพาท่านโม่เข้าไปแค่คนเดียว

หลังจากเข้าไปก็วางยาสลบ ใช้อุปกรณ์ในห้องเภสัชทำการแสกน

และเป็นไปตามคาด หลอดเลือดสมองท่านโม่อุดตันอยู่หน่อยๆ ได้รับแรงกดดัน ยังดีที่ไม่ร้ายแรงมาก ตอนนี้ใช้ฝังเข็มบวกกับการนวด และใช้ยาเพื่อทำให้หลอดเลือดโล่งเข้ารักษา

แต่กระดูกสันหลังส่วนคอกลับหนักหนามาก อย่างน้อยต้องรักษาระยะหนึ่ง

หลังจากออกมา ฟู่จาวหนิงกำลังคิดว่าวิธีการทำกายภาพบำบัดนี้สามารถสอนออกมาได้ไหม

ไม่เช่นนั้นผู้ป่วยที่ต้องใช้เวลาพักฟื้นยาวนานแบบนี้ นางเองก็ไม่ได้อยู่ที่นี่ตลอด แน่นอนว่าทำให้ไม่ได้

ผลคือพอออกมาก็ส่งสายตาคาดหวังอย่างแรงกล้าไปที่หมอหวาง

"แม่นางฟู่..."

ฟู่จาวหนิงชะงักไปครู่หนึ่ง "หมอหวางอยากจะเรียนเรื่องการผายปอดและรักษากระดูกสันหลังส่วนคอไหม?"

หมอหวางลิงโลดราวกับจะคุ้มคลั่ง "อยากๆๆ! ข้าอยากเรียนสิ!"

หมอถังที่อยู่ข้างๆ: หมอหวาง จะหน้าไม่อายไปหน่อยไหม?

หันหน้าเขาก็พูดขึ้น "แม่นางฟู่ ข้าเองก็..."

หมอหวางตัดบทเขาทันที "เหล่าถัง! ถ้าเจ้าจะเรียนด้วย รอข้าเรียนแล้วจะมาสอนเจ้า! ไม่เช่นนั้นแม่นางฟู่ต้องมาสอนสองคนได้วุ่นวายตายไหม? เจ้าเองก็เรียนรู้ช้าด้วย!"

หมอถังหน้าดำไปแล้ว

เขามั่นใจแล้ว หมอหวังหน้าไม่อายจริงๆ