เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า นิยาย บท 170

ลู่ฝานแปรเปลี่ยนปราณชี่เป็นพลังปราณ พลังปราณอันรุนแรง 20 เท่าปกคลุมทั้งแขน ดันจินเฟยหยู่ออกไปหลายก้าว

ลู่ฝานมองเขา แล้วพูดว่า "ข้อแรก นายไม่ใช่ผู้แข็งแกร่งอะไรทั้งนั้น ข้อสอง ถ้านายต้องการขอร้องให้คนช่วยจริงๆ นายจะไม่ใช้น้ำเสียงนี้คุยกับฉัน อย่างที่ศิษย์พี่ฉันบอก ตอนนี้จะไปไหนก็ไป อยากได้เคล็ดวิชาบู๊ ก็ไปเอามาเอง!"

พูดจบ ลู่ฝานทิ้งเคล็ดวิชาบู๊ระดับทิพย์ขั้นกลางในมือ เฟิ่งหวากำลังจะบอกให้ลู่ฝานเอาเคล็ดวิชาบู๊เล่มนี้ให้เธอ แต่ลู่ฝานกลับไม่ให้โอกาสเธอได้พูดเลย

ตอนทิ้งเคล็ดวิชาบู๊ อากาศบริเวณรอบๆ มีเปลวไฟสีดำรวมตัวกันปกคลุมเคล็ดวิชาบู๊เอาไว้

ต่อมา เกิดเป็นลูกไฟทุคติลูกใหม่ ลอยขึ้นไป

จินเฟยหยู่พูดกับลู่ฝานอย่างเย็นชา "นายจะต้องเสียใจ"

เฟิ่งหวาสะบัดแขนเสื้อเดินออกไปที่ชั้นสี่ เธอมีเวลาไม่มากแล้ว ในเมื่อไม่สามารถเอาเคล็ดวิชาบู๊ในชั้นห้าได้ คงทำได้แค่กลับไปเอาเคล็ดวิชาบู๊ ที่ชั้นสี่

จินเฟยหยู่ไม่พอใจที่ต้องไปแบบนี้ ยังยืนคิดหาหนทาง อยู่ที่เดิม

ลู่ฝานกับหานเฟิงขี้เกียจสนใจพวกเขา ทันใดนั้น ลู่ฝานเด้งตัวขึ้นไป ครั้งนี้ลู่ฝานโจมตีทั้งสองมือ จับเปลวไฟสองดวงเอาไว้

เอาเคล็ดวิชาบู๊ออกมา เหมือนกับเมื่อครู่ หานเฟิงรีบเข้ามาใกล้ มองดูอย่างละเอียด

"เคล็ดวิชาบู๊ระดับทิพย์ขั้นกลางทั้งสองเล่มอีกแล้ว ให้ตายเถอะ เคล็ดวิชาบู๊ระดับทิพย์ขั้นสูง ไปไหนหมดเนี่ย"

ลู่ฝานส่ายหน้า โยนเคล็ดวิชาบู๊ทิ้งไป และหาต่อไป

หลังเวลาผ่านไปหนึ่งก้านธูป จู่ๆ ลู่ฝานเห็นลูกไฟดวงหนึ่งเคลื่อนไหวเร็วกว่าดวงอื่น

ฝ่าเท้าเหยียบลงกลางอากาศ ลู่ฝานใช้วิชาของผู้ฝึกชี่ออกมาเล็กน้อย ใช้พลังลมปกคลุมลูกไฟเอาไว้ จากนั้นคว้าลูกไฟมาไว้ในมือ

ลู่ฝานเอาเคล็ดวิชาบู๊ในลูกไฟออกมาด้วยความคาดหวัง เขาไม่ดูแม้แต่ปก พลิกไปหน้าสุดท้ายทันที ลายสามแถบปรากฏอยู่ในสายตา

"ฮ่าๆ ระดับทิพย์ขั้นสูงเล่มแรก"