ตอนที่ 128 วิ่งตามความฝันด้วยใจอันบริสุทธิ์
การร้องเพลงสิ้นสุดลง เสียงปรบมือดังกระหึ่ม
ผลงานเพลง ‘เกาะไร้ผู้คน’ ที่แต่งโดยสีเจียคือจุดกระจายแสงที่ใหญ่ที่สุดนับตั้งแต่เริ่มการแข่งขันในย่านปี้ไห่ของค่ำคืนนี้อย่างไม่ต้องสงสัย หัวหน้าของสิบสุดยอดนักร้องต้องเผชิญหน้ากับศัตรูที่แข็งแกร่ง เธอจึงหยิบท่าไม้ตายของตัวเองออกมา และเอาชนะใจผู้ชมทุกคนได้ในทันที
ด้วยเส้นเสียงที่เป็นเอกลักษณ์ การร้องที่ทรงพลัง เนื้อเพลงที่ลื่นไหล บวกกับทำนองดนตรีคึกคักสดใส…
ภายใต้การบรรเลงดนตรีที่อบอุ่นของวงดนตรีสด เพลงใหม่นี้เหมือนกับฝนเม็ดใหญ่ที่ตกลงมาบนเกาะกลางทะเลยามฤดูร้อนอย่างกะทันหัน พิชิตจิตใจของผู้ชมจำนวนห้าพันคนได้ทันที
ผู้ชมจำนวนมากลุกขึ้นมา ออกแรงปรบมือขอบคุณสีเจีย ขอบคุณที่เธอมอบบทเพลงที่ดีเพลงหนึ่งให้กับทุกคน
เหล่าแฟนเพลงของสีเจียต่างก็ชูป้ายไฟเรืองแสงกันยกใหญ่ ร้องตะโกนเรียกชื่อของเธอเสียงดัง
บรรยากาศภายในงานเข้าสู่ความสนุกสุดยอดแบบใหม่!
การเผชิญหน้ากับเสียงไชโยโห่ร้องของผู้ชมนับพัน ทรวงอกของสีเจียกระเพื่อมขึ้นลงรุนแรงสองสามที สีแดงระเรื่อปรากฏบนใบหน้าที่ขาวผ่องของเธอ หางตาแวววาวเล็กน้อย
เธอกอดกีตาร์ไฟฟ้า โน้มตัวลงอย่างเต็มที่ให้กับผู้ชมที่สนับสนุนเธอ
จากนั้นจึงหมุนตัวไปขอบคุณวงดนตรี
ตอนที่เธอยืดตัวขึ้นมา น้ำตาเป็นสายสองข้างอยู่บนใบหน้าของเธอแล้ว แต่ก็ยังยิ้มด้วยรอยยิ้มที่มีความสุข
เฉินเฟยเอ๋อร์หนึ่งในกรรมการทั้งสี่คนลุกขึ้นปรบมือให้เธอ
หลังจากนั่งลงแล้ว ราชินีเสียงหวานคนนี้ยิ้มถามว่า “ร้องได้ดีมากจริงๆ สีเจีย ฉันจำได้ว่าการแข่งขันก่อนหน้านี้คุณร้องแต่เพลงของคนอื่น ทำไมคืนนี้ถึงเอาเพลงที่แต่งเองออกมาร้องล่ะคะ”
สีเจียเช็ดน้ำตา พูดอย่างเขินอายเล็กน้อย “เพราะว่าฉันใช้เวลาแต่งเพลงนี้นานมากๆ ไม่มีโอกาสที่เหมาะสมที่จะร้องให้คนอื่นฟังค่ะ แต่คืนนี้ไม่เหมือนกัน…”
เธอหยุดเล็กน้อย ก่อนพูดต่อว่า “คืนนี้เป็นการแข่งขันของสุดยอดนักร้องย่านปี้ไห่ ฉันอยากใช้เพลงนี้แสดงออกถึงความรักบ้านเกิดของฉัน ขอบคุณการสนับสนุนของแฟนเพลง เพื่อนๆ และผู้ชมทุกคนค่ะ!”
“ขอบคุณทุกคนค่ะ!”
เสียงปรบมือที่เงียบสงบเมื่อครู่ดังขึ้นมาอีกครั้ง
เฉินเฟยเอ๋อร์พูดให้กำลังใจ “พูดได้ดีมาก ฉันให้เธอสิบคะแนนเลย!”
เธอกดปุ่มให้คะแนน บวกให้สีเจียสิบคะแนน
ท่ามกลางเสียงปรบมือที่อบอุ่น สีเจียโน้มตัวคำนับอีกครั้ง
“ขอบคุณอาจารย์เฉินค่ะ”
จากนั้นถานหง หลินจื้อเจี๋ย และเจินเจินก็ให้คะแนนเป็นลำดับดังนี้ เก้า เก้า และสิบคะแนน!
เมื่อบวกคะแนนของทั้งสี่คน สีเจียได้คะแนนรวมทั้งหมดสามสิบแปดคะแนน เป็นคะแนนที่สูงที่สุดนับตั้งแต่เริ่มการแข่งขันเป็นต้นมา
เสียงปรบมือดังก้องไปทั่วงาน
เพลง ‘เกาะไร้ผู้คน’ เป็นเพลงคลาสสิกที่เร็ว เข้ากับรสนิยมของเด็กวัยรุ่นในยุคนี้มาก
นอกจากเนื้อเพลงและทำนองดนตรีจะมีเอกลักษณ์เฉพาะตัวแล้ว หากนำมาปรับเปลี่ยนภาพลักษณ์และโปรโมทใหม่ จะติดชาร์ตเพลงร้องเองแต่งเองก็ไม่มีปัญหา ไม่แน่อาจจะมีโอกาสเข้าไปติดสิบอันดับแรกก็เป็นได้
แต่ถ้าจะพูดว่ามีความโดดเด่นและคลาสสิกก็ยังไม่ถึงขั้นนั้น เพราะเพลงนี้ขาดความหมายแฝงอันลึกซึ้ง แต่เป็นเพราะการแสดงที่สมบูรณ์แบบของสีเจีย เธอถึงได้คะแนนที่สูงเช่นนี้
เพลงที่แต่งเองได้คะแนนเพิ่มเป็นธรรมดา แต่ความสามารถในการร้องโชว์ก็ขาดไม่ได้เช่นกัน อย่างไรเสียรายการ ‘ขับร้องให้ก้องจีน’ ก็ไม่ใช่รายการ ‘นักร้องนักแต่งสุดสตรอง’ ดังนั้นการแสดงของสีเจียจึงเป็นจุดสำคัญที่ได้คะแนน
เธอได้รับคะแนนสูงที่สุดจากกรรมการเช่นนี้ นำความกดดันมาให้ลู่เฉินที่ต้องแสดงเป็นคนถัดไปเป็นอย่างมาก
โดยเฉพาะสีเจียอาศัยผลงานเพลงต้นฉบับของตัวเองด้วย
พอถึงรอบการเดินทางแข่งขัน มาตรฐานการให้คะแนนของกรรมการทั้งสี่คนสูงขึ้นไม่น้อย จะไม่ให้คะแนนเต็มง่ายๆ
ต่อให้เป็นลู่เฉิน คะแนนรวมในสองรอบที่ผ่านมาก็มีเพียงสามสิบหกและสามสิบเจ็ดคะแนน แค่สูงกว่าคู่แข่งเท่านั้น
ตอนนี้สีเจียได้สามสิบแปดคะแนน เธอยืนอยู่ในจุดที่เหนือกว่า ดังนั้นจึงเป็นการข่มขู่ลู่เฉินไปโดยปริยาย
การข่มขวัญและแรงกดดันแบบนี้ส่งผลกระทบต่อห้องถ่ายทอดสดใน ‘จิงอวี๋ทีวี’ เหล่าแฟนคลับของลู่เฉินไม่อาจใจเย็นได้
“สีเจียเก่งมากจริงๆ ถึงฉันจะเป็นแฟนคลับของผู้ดำเนินรายการ แต่ก็ต้องบอกว่าเพลงนี้ไม่เลวจริงๆ”
“เพราะมากจริงแหละ เฉินเฟยเอ๋อร์ให้ตั้งสิบคะแนน”
“พวกคุณคิดว่าถ้าหาก…”
“อะไรกัน! ยอมใจพวกเธอจริงๆ ใช่ว่าท่านลู่เฟยไม่เคยเจอคู่แข่งที่เก่งกว่ามาก่อนซะหน่อย”
“ไม่มีถ้าหาก ลู่สุดหล่อต้องชนะเท่านั้น!”
“ถ้าผู้ดำเนินรายการแพ้ ฉันจะยอมกินคีย์บอร์ดเลย!”
“คีย์บอร์ดช็อกโกแลตใช่ไหม”
“ถุยๆๆ พวกเธออย่าปากพล่อยสิ ฉันเชื่อว่าท่านลู่เฟย ต้องชนะแน่นอน!”
“สนับสนุนผู้ดำเนินรายการ…”
ท่ามกลางความคิดเห็นมากมาย หลี่ไป๋แฟนคลับหมายเลขหนึ่งของห้องถ่ายทอดสดลู่เฟยจู่ๆ ก็มอบเรือบรรทุกเครื่องบินห้าลำติดต่อกัน
หลังจากการลงทุนที่น่าตื่นตะลึงแล้ว เขาจึงพูดเท่ๆ ว่า “ลู่สุดหล่อต้องชนะแน่นอน ไม่จำเป็นต้องสงสัย พอชนะการแข่งขันนี้แล้ว ทุกคนก็มารับอั่งเปาในกลุ่มนะ!”
ภายในห้องถ่ายทอดสดเกิดการประจบเอาใจทันที
คนรวยออกหน้า มีมาดที่ไม่เหมือนกันจริงๆ สามารถกลบเสียงนกเสียงกาได้ภายในชั่วพริบตาเดียว
การแข่งขันในงาน หลังจากกรรมการทั้งสี่แสดงคะแนนเรียบร้อยแล้ว สีเจียจึงลงไปก่อนชั่วคราว เปลี่ยนเป็นลู่เฉินขึ้นเวทีแทน
กฎของการเดินทางแข่งขันต่างกับการแข่งขันแต่ละรอบของนักร้องเสียงดีในแต่ละเขต นอกจากคะแนนของกรรมการ ยังมีคะแนนโหวตของคนที่อยู่ในสนามกับนอกสนามที่ต้องประกาศผลพร้อมกัน แน่นอนว่าเวลาในการนับคะแนนของผู้แข่งขันทั้งสองเหมือนกันทุกอย่าง
ลู่เฉินนำกีตาร์ของตัวเองเดินขึ้นมาบนเวทีอีกครั้ง
“สวัสดีครับ คณะกรรมการทั้งสี่ท่าน ผู้ชมที่อยู่ที่นี่และผู้ชมที่อยู่หน้าจอทีวีด้วยนะครับ สวัสดีทุกคนครับ!”
“ผมชื่อลู่เฉิน!”
พูดจบ เขาก็โน้มตัวคำนับ
ผู้ชมที่อยู่ในงานก็ยังรู้จักไว้หน้าเขา ปรบมือเสียงดังอย่างคึกคัก แต่ก็ไม่สามารถเทียบกับสีเจียได้
ทว่าแฟนคลับสาวๆ ที่นั่งอยู่แถวหน้าพยายามชูป้ายไฟเรืองแสงในมือส่ายไปมา
บนนั้นเขียนว่า ‘ลู่เฉิน’ สองคำน่ารักๆ ที่สะดุดตามาก
“สวัสดีครับ…”
ถานหงพยักหน้า เขายิ้มถามว่า “ลู่เฉิน ทุกคนต่างก็รอคอยการแสดงของคุณในคืนนี้ ก่อนหน้านี้สีเจียได้ไปสามสิบแปดคะแนน คุณรู้สึกกดดันบ้างไหมครับ”
นับตั้งแต่ถานหงปรากฏตัวในรายการ ‘ขับร้องให้ก้องจีน’ จะประเมินอย่างเป็นมืออาชีพและเข้มงวด จึงกลายเป็นหัวหน้ากรรมการอย่างไร้ข้อกังขา ถึงแม้จะมีชาวเน็ตพูดว่าเขาเข้มงวดกับนักร้องเกินไปหน่อย แต่ก็ไม่มีใครพูดว่าเขาไม่ยุติธรรม
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: (นิยายแปล) Perfect Superstar