ตอนที่ 163 หลี่มู่ซือ
ณ ท่าอากาศยานนานาชาติกรุงปักกิ่ง
โบอิ้ง 747 ลำหนึ่งกำลังจอดนิ่งอยู่บนลานจอดอากาศยาน
เที่ยวบิน CA897 ลำนี้เพิ่งบินมาจากนิวยอร์กสหรัฐอเมริกามาถึงปักกิ่ง หลังจากใช้เวลาบินสิบสามชั่วโมง
ภายในห้องโถงชั้นหนึ่งของอาคารผู้โดยสารขาเข้า T1 ลู่เฉิน ลู่ซีและหลี่มู่ไป๋กำลังยืนอยู่ที่หน้าประตูท่ามกลางฝูงชน
พวกเขามารอต้อนรับหลี่มู่ซือพี่สาวของหลี่มู่ไป๋กลับประเทศ
ผ่านไปสักพัก นักท่องเที่ยวจำนวนมากก็ปรากฏตัวอยู่ในช่องทางเดินด้านหน้า ทำให้ห้องโถงมีเสียงดังจ๊อกแจ๊กจอแจเต็มไปหมด
“พี่สาว!”
หลี่มู่ไป๋เห็นเงาร่างที่คุ้นเคยอยู่ท่ามกลางบรรดานักท่องเที่ยว เขาจึงรีบโบกมือทักทายไม่หยุด
นั่นคือสาวสวยอายุยี่สิบกว่าปีคนหนึ่ง ดวงตาเรียวแหลมดั่งนกการเวกคิ้วใบหลิวดวงตาสดใสฟันขาวสะอาด เห็นเธอสวมเพียงชุดชาเนลคอลเลคชั่นฤดูใบไม้ร่วงสีขาวครีม รูปร่างเพรียวบางมีเสน่ห์ยั่วยวน ขาเรียวยาวทั้งสองข้างดึงดูดความสนใจจากผู้คนเป็นพิเศษ
จากสายตาของนักท่องเที่ยวที่มองมาไม่ขาดสายสามารถดูออกว่า เธอเป็นคนที่โดดเด่นมากแค่ไหน
หลี่มู่ซือ พี่สาวคนรองของหลี่มู่ไป๋ เรียนจบปริญญาโทจากโรงเรียนธุรกิจวอร์ตัน!
ถึงแม้จะผ่านการบินทางไกลระหว่างประเทศ หลี่มู่ซือก็ยังคงสดชื่นกระปรี้กระเปร่าอย่างเห็นได้ชัด ไม่มีความอ่อนเพลียเลยสักนิด
หลังจากได้ยินเสียงทักทายของหลี่มู่ไป๋ เธอจึงหันมาตามเสียง แล้วจึงเผยรอยยิ้มมีเสน่ห์บนใบหน้าเรียวเล็กของเธอ
หลี่มู่ซือลากกระเป๋าเดินทางสีน้ำเงินเข้ม เดินออกมาจากประตูกั้นทางเดินและมาหยุดอยู่ตรงหน้าลู่เฉินกับคนอื่นๆ ในไม่ช้า
“เสี่ยวไป๋!”
เธอวางกระเป๋าเดินทางลง ทันใดนั้นก็ยื่นสองมือออกไป จากนั้นก็จับไปที่แก้มข้างซ้ายและข้างขวาของหลี่มู่ไป๋อย่างรวดเร็ว
เธอใช้แรงหยิกแก้มอิ่มเอิบของน้องชายตัวเอง แล้วยิ้มถามว่า “คิดถึงพี่สาวมากใช่ไหม”
“เจ็บๆๆ!”
หลี่มู่ไป๋แยกเขี้ยวยิงฟัน ไม่กล้าดิ้นมาก จึงได้แต่พูดขอร้องอย่างลวกๆ “ผมผิดไปแล้วครับ!”
หลี่มู่ซือปล่อยมือ ถามเหมือนยิ้มแต่ไม่ยิ้ม “นายทำผิดตรงไหนเหรอ”
หลี่มู่ไป๋นวดแก้มของตัวเองด้วยใบหน้าระทมทุกข์ แล้วเอ่ยว่า “พี่สาวครับ เรื่องนี้พวกเรากลับบ้านแล้วค่อยคุยกันดีกว่า ผมขอแนะนำให้พี่รู้จักก่อน นี่คือลู่เฉินเพื่อนรักของผมครับ”
“สวัสดีค่ะ!”
หลี่มู่ซือเป็นฝ่ายยื่นมือไปหาลู่เฉินก่อน แล้วยิ้มพูดว่า “ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ!”
ต่อหน้าหลี่มู่ไป๋ เธอคือพี่สาวที่เปรียบเสมือนราชินี เมื่อเจอกับลู่เฉิน เธอกลับกลายเป็นพนักงานออฟฟิศที่มีความสามารถในการทำงาน
“ยินดีต้อนรับกลับประเทศครับ!”
ลู่เฉินยิ้มเล็กน้อยและจับมือกับเธอ ขณะเดียวกันก็แนะนำพี่สาวของตัวเองไปด้วย “นี่คือลู่ซีพี่สาวของผมครับ”
รอยยิ้มของหลี่มู่ซือเปลี่ยนเป็นมีเสน่ห์อย่างหาที่เปรียบไม่ได้ อ้าแขนทั้งสองข้างสวมกอดลู่ซีเอาไว้ “ตอนที่ฉันอยู่อเมริกาก็เคยคิดว่า คุณจะเป็นคนยังไงกันแน่ ตอนนี้ได้เจอหน้าแล้ว ไม่ผิดหวังจริงๆ ค่ะ!”
เธอยื่นหน้าเข้าไปแล้วหอมแก้มลู่ซีหนึ่งที
ลู่ซีคิดไม่ถึงว่าเธอจะกระตือรือร้นขนาดนี้ เธออึ้งไปพักหนึ่งแล้วถึงได้สติกลับมา “สวัสดีค่ะ”
ก่อนหน้านั้นทั้งสองคนเคยโทรศัพท์ทางไกลหากันอยู่หลายครั้ง และได้ปรึกษาเรื่องเว็บไซต์ระดมทุนบนอินเทอร์เน็ต
หลี่มู่ซือกับลู่ซีมีอายุเท่ากันและยังเรียนคณะเดียวกันอีกด้วย จึงมีเรื่องที่คุยกันได้อยู่ไม่น้อย
ดังนั้นถึงแม้ว่าจะเป็นการพบกันครั้งแรกก็จริง แต่ก็ไม่ได้รู้สึกเป็นคนแปลกหน้า
ลู่เฉินช่วยถือกระเป๋าเดินทาง แล้วทุกคนก็เดินออกมาจากอาคารผู้โดยสารพร้อมกัน
หลี่มู่ไป๋ขับรถสปอร์ตสี่ประตูปอร์เช่พานาเมร่า รุ่นเอฟ17 ที่วิ่งด้วยพลังงานไฟฟ้าทั้งหมดของเขาออกมา
พอขึ้นรถ หลี่มู่ซือก็ดูการตกแต่งภายใน ทำเสียงจึ๊กๆ แล้วเอ่ยว่า “เสี่ยวไป๋ รถสปอร์ตคันนี้จ่ายเงินไปหลายล้านใช่ไหม ตอนนี้ที่บ้านตัดเงินค่าขนมของนายแล้ว นายคงเลี้ยงตัวเองไม่ไหว ลดสามสิบเปอร์เซ็นต์แล้วเอามาให้ฉันสิ”
แม้ว่าปอร์เช่พานาเมร่า รุ่นเอฟ17 จะเป็นรถที่ใช้พลังงานไฟฟ้าทั้งหมด แต่ค่าบำรุงรักษาและค่าประกันโดยปกติแล้วก็ยังสูงมาก หากรถสุดหรูคันนี้เป็นรอยขูดขีด ก็ต้องเสียเงินสองสามแสนทำสีใหม่ทั้งคัน
การเย้ยหยันของหลี่มู่ซือมันแทงใจดำของหลี่มู่ไป๋จริงๆ
เขากับลู่เฉินเป็นหุ้นส่วนทำเว็บไซต์ระดมทุน โดยใช้เงินทุนจากที่บ้านทั้งหมด แต่มีเงื่อนไขว่า หลังจากนี้ไปหลี่มู่ไป๋จะต้องยืนด้วยลำแข้งของตัวเอง หากเว็บไซต์ระดมทุนทำกำไรได้เขาก็จะได้โบนัส ถ้าหากขาดทุนอย่างนั้นก็ต้องกินแกลบ!
นอกจากนี้เรื่องนี้ไม่สามารถต่อรองได้ หลี่มู่ไป๋ขึ้นเรือลำนี้แล้วอย่าคิดแม้แต่จะลงมา
เขายิ้มพูดหน้าเจื่อนๆ ว่า “สามสิบเปอร์เซ็นต์โหดจริงๆ พี่สาวครับ ถ้าพี่อยากได้จริงๆ ผมยอมลดให้ห้าสิบเปอร์เซ็นต์เลย”
หลังจากถูกตัดเงินค่าขนมจากที่บ้าน คุณชายสามที่องอาจผึ่งผายก็ดูแลรถสปอร์ตคันนี้ไม่ไหวจริงๆ
ถ้าหากหลี่มู่ซืออยากได้จริงๆ เขาก็ยอมปล่อยให้
ว่าแต่สามสิบเปอร์เซ็นต์มันโหดเกินไปจริงๆ นี่ยังเป็นรถใหม่อยู่เลย!
หลี่มู่ซือแสดงออกว่าไม่คุยเรื่องนี้ต่อแล้ว
ลู่เฉินที่นั่งฟังอยู่ข้างตำแหน่งคนขับ รู้สึกว่าพี่สาวกับน้องชายคู่นี้ตลกดี
แต่ในใจของลู่ซีกลับรู้สึกว่าพี่สาวของหลี่มู่ไป๋คนนี้ดูแปลกๆ พิลึก แต่เป็นอย่างไรนั้นกลับพูดไม่ถูก
ทว่านิสัยของหลี่มู่ซือนั้นไม่ต้องพูดถึง เธอไม่มีมาดเอาแต่ใจของคุณหนูบ้านรวยเลยสักนิด แถมยังสวยใจกว้างมีมารยาทและตรงไปตรงมา
ทั้งสี่คนพูดคุยหัวเราะกันมาตลอดทาง แล้วจึงมาถึงสตูดิโอลู่เฉินที่อยู่ในศูนย์ความคิดสร้างสรรค์หลันเทียน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: (นิยายแปล) Perfect Superstar