(นิยายแปล) Perfect Superstar นิยาย บท 175

ตอนที่ 175 ปฏิเสธกับไม่มีทางปฏิเสธได้

งานเลี้ยงวันชาติจีนของสถานีโทรทัศน์ซีซีทีวี!

คำง่ายๆ ไม่กี่คำ เหมือนดั่งพลังเวทมนต์บางอย่าง ทำให้ทุกคนอดร้องอุทานออกมาด้วยความตกใจไม่ได้

ในประเทศจีน สถานีโทรทัศน์ซีซีทีวีมีสถานะสูงสุดอย่างไม่ต้องสงสัย เป็นตัวแทนสูงสุดของหน่วยงานการออกอากาศโทรทัศน์อย่างเป็นทางการ มีความแข็งแกร่งและเส้นสนกลในที่ลึกซึ้ง หากนำสถานีโทรทัศน์ทั้งหมดมารวมกันก็ไม่อาจเทียบกันได้

รายการที่สามารถแสดงในงานเลี้ยงวันชาติจีนของสถานีโทรทัศน์ซีซีทีวี คือความใฝ่ฝันของศิลปินหลายๆ คน โดยเฉพาะงานเลี้ยงวันตรุษจีนในแต่ละปี ที่มีเรตติ้งผู้ชมมากกว่าเก้าสิบเปอร์เซ็นต์ขึ้นไป เปรียบเสมือนทางลัดในการประสบความสำเร็จ

งานเลี้ยงวันชาติจีนอาจจะสู้งานเลี้ยงวันตรุษจีนไม่ได้ แต่เวทีใหญ่ระดับสูงเป็นสิ่งที่หวังและยากที่จะได้ใกล้ชิดสำหรับเด็กใหม่อย่างลู่เฉิน หากไม่มีเส้นสายหรือประสบการณ์มากพอก็อย่าคาดหวังที่จะก้าวเข้าไป

ตอนนี้หลวี่เจิ้งจื๋อกับถามลู่เฉินว่าอยากไปขึ้นไหม แน่นอนว่าเป็นการกระทำที่น่าตกใจ!

แบบนี้มันเวอร์ไปหน่อยแล้วมั้ง

เกาจื้อเสวี๋ยไม่อยากจะเชื่อ…หัวหน้าหลวี่ คุณล้อเล่นใช่ไหม

กู่รุ่ยงงไปเลย!

หรือว่าจะต้องถูกสถานีโทรทัศน์ซีซีทีวีแย่งไปอีกแล้ว

สถานีโทรทัศน์ซีซีทีวีแย่งรายการไปได้ แต่ก่อนก็เคยเกิดขึ้นจริง ใครสั่งให้พวกเขามีความสัมพันธ์ที่ซับซ้อนแบบนี้ล่ะ!

แต่ลู่เฉินกลับไม่ได้คล้อยตามไปด้วย

เขามีสัญชาตญาณในการระมัดระวังตัวกับหัวหน้าอ้วนลงพุงคนนี้ และคิดว่าเขาคงไม่ปล่อยให้ตัวเองต้องเสียเปรียบแน่นอน

ลู่เฉินครุ่นคิดแล้วถามว่า “ไม่ทราบว่าหัวหน้า อยากได้แค่ผลงานของผมใช่ไหมครับ”

เพราะว่ามีสติมากพอ ดังนั้นเขาจึงจับหัวใจหลักของปัญหาได้

อยากได้คน หรืออยากได้แค่เพลง

ความแตกต่างนี้มันไกลกันมากนัก!

เกาจื้อเสวี่ยกับกู่รุ่ยได้สติกลับมา จึงหันไปมองหลวี่เจิ้งจื๋อ

หลวี่เจิ้งจื๋อหัวเราะเหอะๆ แล้วเอ่ยว่า “สหายเสี่ยวลู่ เพลงของคุณดีมากๆ ผมคิดว่ามีคุณสมบัติสามารถขึ้นโชว์บนเวทีที่ใหญ่กว่านี้ได้ แต่ศิลปินที่ต้องแสดงในงานเลี้ยงวันชาติจีนของพวกเราครบหมดแล้ว เหอะๆ”

ความหมายของเขาก็พูดออกมาชัดเจนแล้ว เปลี่ยนคนไม่ได้ แต่เปลี่ยนเพลงได้ไม่มีปัญหา

หลวี่เจิ้งจื๋อก็อยากจะแย่งเพลง ‘ฉันรักคุณประเทศจีน’ เพลงนี้ไปเหมือนกัน!

ส่วนลู่เฉิน อยากจะขึ้นเวทีของสถานีโทรทัศน์ซีซีทีวีเหรอ อย่างนั้นก็เสียใจด้วย

ความจริงหากจะพูดอย่างยุติธรรม ผลงานเพลงของลู่เฉินสามารถปรากฏในงานเลี้ยงของสถานีโทรทัศน์ซีซีทีวีได้ถือว่าเป็นเกียรติอันยิ่งใหญ่แล้ว

ถึงแม้หลวี่เจิ้งจื๋ออยากจะเปลี่ยนเพลง แต่ก็ต้องเสียกำลังพอสมควร

เขามีแผนการของตัวเองแล้ว

ถึงแม้จะถูกเกาจื้อเสวี๋ยกับกู่รุ่ยจ้องมอง หลวี่เจิ้งจื๋อก็ยังทำสีหน้าเหมือนเดิม และยิ่งมีความมั่นใจมากขึ้น

เขาไม่คิดว่าลู่ฉินจะปฏิเสธข้อเสนอของตัวเอง

นี่คือโอกาสที่จะได้เชื่อมสัมพันธ์กับสถานีโทรทัศน์ซีซีทีวี ขอเพียงไม่โง่ เช่นนั้นก็จะไม่ยอมพลาด

เมื่อเทียบกันแล้ว สถานีโทรทัศน์ปักกิ่งก็ยังสู้ไม่ได้

นอกจากนี้หากลู่เฉินไม่ร้องร้องเพลงนี้ ‘ฉันรักคุณประเทศจีน’ เขาก็ยังมีอีกหนึ่งเพลงให้ร้องได้!

แน่นอนว่าเพลงนั้นจำเป็นต้องเปลี่ยนชื่อ จะใช้ชื่อเหมือนกันไม่ได้

ถึงแม้หัวหน้าหลวี่จะคิดรอบคอบมากขนาดนี้ แต่เขาก็ไม่รู้จักลู่เฉิน

ลู่เฉินยิ้มแล้วเอ่ยว่า “ขอบคุณหัวหน้าครับ แต่ผมอยากร้องเพลงนี้บนเวทีของสถานีโทรทัศน์ปักกิ่งครับ!”

ท่าทางของเขามีมารยาทมาก แต่น้ำเสียงกลับยืนหยัดเป็นที่สุด!

หลวี่เจิ้งจื๋อเป็นถึงหัวหน้าของสถานีโทรทัศน์ซีซีทีวี ทำให้ลู่เฉินรู้สึกแปลกใจเล็กน้อย

แต่ข้อเสนอของหลวี่เจิ้งจื๋อ ก็ทำให้ลู่เฉินเกิดหวั่นไหวไปชั่วขณะ

นั่นคือสถานีโทรทัศน์ซีซีทีวีเชียวนะ!

แต่ไม่ช้าลู่เฉินก็สงบใจลง

หลวี่เจิ้งจื๋ออยากได้แค่ผลงานของเขาเท่านั้น และท่าทางที่ทำตัวสูงส่งของเขาก็ทำให้ลู่เฉินไม่ชอบใจ

ที่สำคัญที่สุดคือ ถ้าหากลู่เฉินโลภต่อผลประโยชน์ที่อยู่ตรงหน้าปล่อยเพลง ‘ฉันรักคุณประเทศจีน’ ออกไป ก็เท่ากับเป็นการตบหน้าสถานีโทรทัศน์ปักกิ่ง และจะทำให้กู่รุ่ยที่สนับสนุนเขามาตลอดต้องผิดหวังมาก!

ดังนั้นลู่เฉินจึงไม่ตกลง

บางทีในสายตาของคนอื่น การตัดสินใจของเขาคงจะโง่มาก แต่ลู่เฉินก็มีกฎเป็นของตัวเอง ความเชื่อที่แรงกล้า

ในฐานะลูกผู้ชายคนหนึ่ง หากตัดสินใจทำอะไรไปแล้ว ก็จะไม่เสียใจเด็ดขาด!

ถึงแม้อาจจะต้องผิดใจกับหัวหน้าของสถานีโทรทัศน์ซีซีทีวีคนนี้ก็ตาม

รอยยิ้มของหลวี่เจิ้งจื๋อหยุดนิ่งทันที

เขาคาดไม่ถึงว่าลู่เฉินจะปฏิเสธข้อเสนอของเขา ไม่พิจารณาแม้แต่นิดเดียว

ใบหน้าของเขาจึงหาที่วางไม่ได้อีก

แต่หลวี่เจิ้งจื๋อเป็นคนน้ำนิ่งไหลลึก จึงรีบยิ้มออมาทันที “อืม อย่างนั้นก็ไม่เป็นไร สิทธิ์การตัดสินใจขึ้นอยู่กับคุณ”

ถึงแม้จะพูดแบบนี้ แต่นัยน์ตาของเขาก็ยังเผยแววตาของความโกรธเคืองออกมา

ไม่รู้จักรับน้ำใจของคนอื่นนะ!

เกาจื้อเสวี่ยกับกู่รุ่ยมองหน้ากัน ไม่ว่าใครก็คาดไม่ถึงว่าลู่เฉินจะเป็นคนกล้าพอแบบนี้

เกาจื้อเสวี๋ยกระแอมหนึ่งที แล้วเอ่ยว่า “ลู่เฉิน คุณรีบกลับไปเรียบเรียงเพลงให้ดีจะดีกว่า”

เขาเตรียมตัวถูกหลวี่เจิ้งจื๋อตบหน้าแล้ว แต่ผลลัพธ์ที่ได้กลับเกินความคาดหมาย

ลูกวัวเพิ่งเกิดใหม่ไม่กลัวเสือจริงๆ!

วินาทีนี้ เกาจื้อเสวี๋ยก็เหมือนกับกู่รุ่ย เกิดความรู้สึกรักและทะนุถนอมคนเก่งมีความสามารถกับลู่เฉิน

เด็กหนุ่มแบบนี้ถ้าหากไม่ตายก่อนวัยอันควร อาชีพการงานในอนาคตคงไร้ขีดจำกัดแน่นอน!