(นิยายแปล) Perfect Superstar นิยาย บท 289

ตอนที่ 289 72H

พร้อมกันกับที่อุตสาหกรรมบันเทิงใหญ่โตขึ้น ตอนนี้ในประเทศมีเทศกาลดนตรีอยู่ไม่น้อย

72H เป็นหนึ่งในเทศกาลดนตรีที่มีชื่อเสียงที่สุดงานหนึ่ง ทั้งยังมีประวัติมายาวนาน สามารถสืบอายุขึ้นไปจนถึงยุค 90

ยุค 90 ตอนต้น ค่ายเพลงในประเทศหลายแห่งร่วมกับคนมีชื่อเสียงในวงการเจ็ดคนจัดงานขึ้นมาที่สวนสาธารณะเฉาหยางในเมืองปักกิ่งเป็นครั้งแรก ชื่องานว่า ‘เทศกาลดนตรีกลางแจ้งเฮซซาวด์’ ตอนนั้นมีนักร้องที่ได้รับเชิญมาทั้งหมดสามสิบสองคน และมีวงดนตรีอีกสิบเอ็ดวงมาร่วมแสดงในงาน มีผู้เข้าชมงานเทศกาลดนตรีครั้งนั้นมากกว่าหมื่นคน

ตัวแทนวงร็อกอย่างวงเดอะแบล็กโครว์ วงสกาย เป็นต้น ต่างมาร่วมงานเทศกาลดนตรีครั้งนั้น

เทศกาลดนตรีกลางแจ้งเฮซซาวด์ในตอนนั้นทำให้เกิดกระแสอย่างใหญ่หลวงในวงการเพลงของประเทศ และมันก็คือชื่อเดิมของเทศกาลดนตรีในทุ่งหญ้า 72H ซึ่งต่อมาได้ย้ายมาจัดที่สวนสาธารณะเหยี่ยซานในเขตศูนย์ศิลปะยุคใหม่

จนมาถึงวันนี้ เทศกาลดนตรีในทุ่งหญ้า 72H จัดขึ้นมาแล้วสิบเก้าครั้ง แม้จะขาดตอนไปหลายครั้ง แต่มันยังมีอิทธิพลต่อวงการเพลงป็อบในประเทศอย่างมหาศาล โดยเฉพาะกับคนที่รักในเพลงป็อบอย่างแท้จริง

นักร้องที่เทศกาลดนตรี 72H เชิญมา หลักๆ จะเป็นนักร้องและวงดนตรีที่มีจุดเด่น ไม่ว่าจะเป็นระดับซูเปอร์สตาร์หรือนักร้องมือสมัครเล่นที่ร้องเพลงเปิดหมวก ขอแค่มีผลงานเพลงชิ้นเอกหรือมีแนวการร้องเพลงที่เป็นเอกลักษณ์ ล้วนมีโอกาสได้มายืนอยู่บนเวที แสดงความสามารถที่แท้จริงของตัวเองต่อหน้าผู้ชมจำนวนมาก

ในประวัติศาสตร์ของเทศกาลดนตรี 72H มีวงไร้ชื่อและนักร้องระดับล่างมากมายที่เคยมาแสดง แล้วได้เซ็นสัญญากับบริษัทเอเจนซี่บันเทิง เดินเข้าสู่เส้นทางแห่งความมีชื่อเสียง

ตามประเพณี เทศกาลดนตรี 72H จะเริ่มต้นขึ้นตั้งแต่เที่ยงวันศุกร์ในสัปดาห์แรกของเดือนมีนาคม จนถึงตอนเที่ยงวันจันทร์ของสัปดาห์ถัดไป ต่อเนื่องกันเป็นเวลาเจ็ดสิบสองชั่วโมงพอดี

นักร้อง วงดนตรี และผู้เข้าชมงานล้วนมาจากทั่วทุกสารทิศ คณะกรรมการจัดงานเทศกาลดนตรีรับผิดชอบทั้งค่าเดินทางและค่าที่พักให้กับนักร้องและวงดนตรีที่มาร่วมงาน แต่ไม่ได้ให้ค่าแรงค่าเหนื่อยต่างหาก

สถานที่แสดงคือเวทีกลางแจ้งที่ตั้งขึ้นชั่วคราว เหล่าผู้ชมสามารถตั้งเต็นท์บนสนามหญ้าหน้าเวที ดื่มเบียร์ไปพลาง กินเนื้อย่างไปพลาง ฟังเพลงไปพลาง ติดต่อกันเป็นเวลาสามวันสองคืน

เพราะบรรยากาศที่พิเศษเช่นนี้ กลิ่นอายเชิงธุรกิจของเทศกาลดนตรี 72H จึงเจือจางมาก ค่อนข้างมีความบริสุทธิ์และไม่ตามกระแส เพลงที่ได้รับความนิยมของที่นี่ไม่ใช่เพลงเร็วเพลงดังอะไรพวกนั้น ต่อให้เฉินเฟยเอ๋อร์มาขึ้นเวทีก็คงไม่ได้รับเสียงปรบมือสักเท่าไร

เพราะเพลงที่เธอร้องเป็นเพลงรักหวานซึ้ง ผู้ชมในเทศกาลดนตรี 72H ชอบเพลงร็อก เพลงแจ๊ส เพลงอาร์แอนด์บี เพลงแร็ป เป็นต้น

ผู้ชมในเทศกาลดนตรี 72H มีความต้องการสูง จะได้รับการยอมรับจากพวกเขานั้นไม่ง่าย พวกเขาชอบก็จะปรบมือส่งเสียงตะโกน หากไม่ชอบก็จะโห่ไล่ลงจากเวที

นักร้องที่โด่งดังหรือวงดนตรีหลายวงมักจะถูกผู้ชมในเทศกาลดนตรี 72H โห่ไล่จนตกอยู่ในสถานการณ์ลำบาก อับอายขายหน้าจนแทบแทรกแผ่นดินหนี

ดังนั้นคนในวงการที่ได้รับคำเชื้อเชิญ ต่างพินิจพิจารณาอย่างตั้งใจ

คนที่เก่งจริงไม่กลัว และยินดียอมรับคำท้าทาย แต่คนที่เก่งไม่จริงนั้น…

ลู่ซีถาม “แกจะไปหรือเปล่า”

หลังจากเธอได้รับบัตรเชิญก็ตั้งใจทำความเข้าใจในเทศกาลดนตรี 72H นี้ รู้สึกว่าบรรยากาศภายในนั้นไม่ค่อยถูกต้องนัก เพราะลู่เฉินไม่ใช่นักร้องในแบบฉบับที่เทศกาลดนตรี 72H ต้องการ

วัตถุประสงค์หนึ่งของเทศกาลดนตรีในทุ่งหญ้า 72H คือให้นักร้องระดับล่างหรือนักร้องใต้ดินที่มีความสามารถอย่างแท้จริงมีโอกาสได้แสดงออก

แน่นอนว่าอย่างวงเฮสิเทชั่น พวกเขาก็ยินดีต้อนรับเช่นกัน

ลู่เฉินยิ้มบาง “ทำไมจะไม่ล่ะ”

เขารู้จักเทศกาลดนตรีกลางแจ้งเฮซซาวด์ตั้งแต่สมัยเรียนมัธยมต้น และเคยตั้งใจที่จะไปดู

ตอนนี้ฝ่ายนั้นส่งคำเชิญมาก่อน เป็นโอกาสที่จะทำความฝันในวัยเยาว์ให้เป็นจริง

ส่วนปัญหาที่คนอื่นกังวล…

ลู่เฉินแทบไม่ต้องกังวลเลย!

ลู่ซีก็ไม่ค่อยกังวลเช่นกัน ในเมื่อลู่เฉินอยากไป เธอจะไม่ห้าม “ได้ ถ้าอย่างนั้นฉันจะให้คำตอบกับพวกเขา”

เรื่องงานเทศกาลดนตรีในทุ่งหญ้า 72H จึงเป็นอันว่าตกลงแล้ว