(นิยายแปล) Perfect Superstar นิยาย บท 299

ตอนที่ 299 ช่วยเหลือ

กรุงโรมไม่ได้สร้างเสร็จภายในวันเดียวฉันใด ห้องอัดก็ไม่ได้สำเร็จในวันเดียวฉันนั้น

เรื่องย้ายสตูดิโอยิ่งไม่ต้องพูดถึง เมืองหลวงแม้จะใหญ่โต แต่ถ้าอยากหาพื้นที่ที่เหมาะสมนั้นไม่ง่ายเลย

แน่นอนว่าลู่เฉินยังคงตบอกรับประกันกับหวังฮุย ให้เขาไปเลือกอุปกรณ์และเครื่องมืออย่างสบายๆ ไปก่อน

ความจริงสำหรับลู่เฉินแล้ว สิ่งที่สำคัญที่สุดในตอนนี้ไม่ใช่การขายลิขสิทธิ์เรื่อง ‘รักนี้ชั่วนิรันดร์’ และไม่ใช่การย้ายสตูดิโอสร้างห้องอัด หรือจัดตั้งมูลนิธิกองทุนการกุศล แต่เป็นงานมอบรางวัล ‘เอเชี่ยนไชนีสซองโกลเด้นอวอร์ดส์’ ที่จะจัดขึ้นในวันที่ 18 กุมภาพันธ์ที่จะถึงนี้

รางวัล ‘เอเชี่ยนไชนีสซองโกลเด้นอวอร์ดส์’ ก่อตั้งขึ้นโดยสถานีโทรทัศน์กลางแห่งประเทศจีน สถานีวิทยุกระจายเสียงประชาชนกลางแห่งประเทศจีน ร่วมกับสถานีโทรทัศน์และสถานีวิทยุใหญ่ๆ ทั่วประเทศ ปีนี้จัดขึ้นเป็นครั้งที่ 15 แล้ว เป็นรางวัลที่มีอิทธิพลและอำนาจอย่างสูงต่อวงการเพลงป็อบในประเทศรางวัลหนึ่ง

สิ่งสำคัญคือ ตอนนี้เป็นที่แน่นอนแล้วว่า รางวัล ‘เอเชี่ยนไชนีสซองโกลเด้นอวอร์ดส์’ จะจัดขึ้นเป็นปีสุดท้าย มันจะรวมเข้ากับรางวัล ‘ไชนีสออริจินัลมิวสิคอวอร์ดส์’ กลายเป็นรางวัล ‘โกลบอลไชนีสมิวสิคโกลเด้นอวอร์ดส์’

เมื่อถึงเวลานั้นรางวัล ‘โกลบอลไชนีสมิวสิคโกลเด้นอวอร์ดส์’ ที่เป็นรางวัลใหม่ จะต้องกลายเป็นพิธีมอบรางวัลชั้นสูงสุดของวงการเพลงป็อบในประเทศจีน เหนือกว่ารางวัล ‘ท็อปไชนีสมิวสิคอวอร์ดส์’ ของสถานีโทรทัศน์เซียงหนานเป็นไหนๆ กลายเป็นตัวชี้วัดทิศทางของวงการเพลงป็อบไปโดยปริยาย!

ส่วนรางวัล ‘เอเชี่ยนไชนีสซองโกลเด้นอวอร์ดส์’ ครั้งสุดท้ายนี้ เป็นที่จับตามองของคนทั้งในและนอกวงการ นักร้อง ศิลปิน และคนดนตรีชื่อดังทั้งหลายรวมทั้งคนที่เกี่ยวข้องกับอุตสาหกรรมนี้ล้วนได้รับเชิญให้มาร่วมงาน รายชื่อแขกผู้มีเกียรติถูกพิมพ์ออกมายาวเป็นหางว่าว

ลู่เฉินอยู่ในรายชื่อแขกที่ถูกเชิญเช่นกัน เขายังได้รับการเสนอชื่อเข้าชิงรางวัลศิลปินหน้าใหม่ยอดเยี่ยม ทำนองยอดเยี่ยม เนื้อร้องยอดเยี่ยม และอัลบั้มยอดเยี่ยม รวมทั้งหมดสี่รางวัล

รางวัลศิลปินขับร้องเพลงจีนหน้าใหม่ยอดเยี่ยมประจำปี 2015 (เสนอชื่อ) รางวัลทำนองยอดเยี่ยมจากเพลง ‘ฉันรักคุณประเทศจีน’ (เสนอชื่อ) รางวัลเนื้อร้องยอดเยี่ยมจากเพลง ‘ฉันรักคุณประเทศจีน’ รางวัลอัลบั้มยอดเยี่ยมจากอัลบั้ม ‘เธอผู้เป็นเพื่อนร่วมโต๊ะของฉัน’ (เสนอชื่อ)!

คณะกรรมการผู้ตัดสินรางวัล ‘เอเชี่ยนไชนีสซองโกลเด้นอวอร์ดส์’ ทั้งหมดเป็นกลุ่มผู้เชี่ยวชาญเฉพาะด้าน ในบรรดากรรมการมีสมาชิกสมาคมนักดนตรีแห่งประเทศจีน มีคนเก่าคนแก่ที่มีชื่อเสียงในวงการ มีศาสตราจารย์จากวิทยาลัยดนตรี นักวิจารณ์ดนตรีที่มีชื่อเสียง เป็นต้น ทั้งหมดรวมแล้วเกินร้อยคน

ไม่มีการให้ผู้ชมโหวตลงคะแนนที่สามารถโกงได้ง่ายๆ อีกทั้งทางผู้จัดงานยังเป็นองค์กรที่ทรงอิทธิพล ดังนั้นรางวัล ‘เอเชี่ยนไชนีสซองโกลเด้นอวอร์ดส์’ จึงทรงคุณค่าอย่างแท้จริง รายชื่อที่ได้รับการเสนอชื่อเข้าชิงทั้งหมดยี่สิบเอ็ดรางวัลนั้นล้วนถูกจับตามอง

ลู่เฉินได้รับการเสนอชื่อเข้าชิงรางวัลใหญ่ถึงสี่รางวัล ตำแหน่งในวงการของเขาจึงสูงขึ้นไปอีกระดับหนึ่ง ผลกระทบในทางลบจากการพลาดรางวัล ‘ท็อปไชนีสมิวสิคอวอร์ดส์’ ของสถานีโทรทัศน์เซียงหนานพลันถูกลบทิ้งไปในทันที และเหมือนตบหน้าฝ่ายนั้นกลับไปด้วย

แต่เฉินเฟยเอ๋อร์วิเคราะห์แจกแจงให้ลู่เฉินฟังว่า เขามีโอกาสได้รางวัลศิลปินหน้าใหม่ยอดเยี่ยมมากที่สุด ส่วนรางวัลที่ไม่น่าคาดหวังที่สุดคือรางวัลอัลบั้มยอดเยี่ยม ส่วนรางวัลทำนองยอดเยี่ยมกับเนื้อร้องยอดเยี่ยม…

วิถีแห่งการจัดอันดับตามลำดับอาวุโสของรางวัล ‘เอเชี่ยนไชนีสซองโกลเด้นอวอร์ดส์’ ยังคงอยู่

ลู่เฉินยังหนุ่มเกินไป

สำหลับลู่เฉินแล้วไม่มีอะไรต้องโกรธเคือง ช่วงวัยรุ่นคึกคะนองของเขาได้ผ่านไปแล้ว รู้ดีว่าโลกนี้ไม่มีความยุติธรรมที่แท้จริง กรรมการที่ตัดสินรางวัล ‘เอเชี่ยนไชนีสซองโกลเด้นอวอร์ดส์’ ไม่ใช่หุ่นยนต์สักหน่อย

เป็นคนมีเลือดเนื้อเหมือนกัน ย่อมต้องมีความเห็นแก่ตัว มีความคิดซับซ้อน และมีความเห็นเอนเอียงไปข้างใดข้างหนึ่ง

แค่ได้รับรางวัลศิลปินหน้าใหม่ยอดเยี่ยม ลู่เฉินก็พอใจมากแล้ว

จัดการงานที่คั่งค้างเสร็จ เขาโทรศัพท์หาหลี่มู่ไป๋ ถามอีกฝ่ายว่าตอนนี้อยู่ที่ไหน

หลื่มู่ไป๋อยู่ที่บริษัทระดมทุนมู่เฉินชั้นบนนี่เอง

นี่ทำให้ลู่เฉินประหลาดใจมาก เพราะตามปกติบริษัทเอกชนส่วนใหญ่จะเริ่มทำงานในวันที่แปดของเดือนแรกตามปฏิทินจันทรคติจีน แต่หลี่มู่ไป๋กลับมาปรากฏตัวที่บริษัทตั้งแต่วันทำงานวันแรก ขยันขันแข็งจนรับไม่ได้

ไม่ได้ถามมาก ลู่เฉินวิ่งขึ้นไปหาคุณชายสามแห่งตระกูลหลี่ทันที

หลังจากเทขายหุ้นส่วนใหญ่ของบริษัทระดมทุนมู่เฉินให้หลี่มู่ซือไปแล้ว เขาก็ไม่ค่อยได้ไปที่บริษัทระดมทุนมู่เฉินอีก และไม่เข้าไปข้องเกี่ยวกับงานในบริษัทด้วย เป็นเพียงผู้ถือหุ้นบุกเบิกที่หลบซ่อนตัว

ไม่ได้พบกับหลี่มู่ไป๋มาระยะเวลาหนึ่งแล้ว

“ไอ้หยา มิน่าเล่าเมื่อเช้าได้ยินเสียงนกกางเขนร้อง…”

ลู่เฉินแปลกใจ “เรื่องอะไร เขียนเพลงเหรอ ง่ายมาก”

หลี่มู่ไป๋ก็เป็นแฟนเพลงป็อบ ทั้งยังมีวงดนตรีของตัวเอง เล่นได้เข้าท่าไม่เลว

ลู่เฉินเคยมอบผลงานเพลงให้เขาสองเพลง ผ่านไปนานมากแล้ว เขาคิดว่าหลี่มู่ไป๋อยากได้เพลงใหม่มาร้องเล่นอีก หรืออยากออกอัลบั้มหรือเปล่า

คิดไม่ถึงว่าหลี่มู่ไป๋จะส่ายหัว อธิบายต่อว่า “เฟนนี่ เธอชอบละครที่นายเล่นมาก ถ้านายจะถ่ายละครเรื่องใหม่ละก็ ช่วยหาบทให้เธอเล่นสักบทได้ไหม”

เฟนนี่?

ลู่เฉินจำได้แล้ว เธอไม่ใช่เด็กสาวที่หลี่มู่ไป๋ตามจีบอยู่หรอกหรือ

เขาจำได้ว่าตัวเองเคยเจอเฟนนี่ครั้งหนึ่ง ทั้งสวยทั้งสง่า ได้ยินว่ากลับมาจากต่างประเทศ

หลี่มู่ไป๋คิดจะอาศัยจุดนี้มาใช้เข้าหาเธอแน่นอน

ลู่เฉินอดขำไม่ได้ “ไม่มีปัญหา!”

แค่บทเดียวไม่ใช่เหรอ ไม่ได้เป็นเรื่องหนักหนาอะไร

แต่หลี่มู่ไป๋ยังเรียกร้องอีกว่า “บทนั้นจะต้องไม่มีฉากบนเตียง ฉากจูบเล่นไม่ได้ หรือจะให้ดีฉากจูงมือก็ห้ามมี…”

ลู่เฉินยอมใจเขาเลย

……………………………………….