ตอนที่ 315 เส้นทางธรรมดา
“…
ฉันเคยข้ามภูเขาและมหาสมุทร
เคยข้ามผ่านผู้คนนับไม่ถ้วน
ฉันเคยมีพร้อมทุกสิ่ง
ในพริบตากลับเหลือเพียงควัน
ฉันเคยหดหู่ ผิดหวัง หลงทาง
จนได้เห็นความธรรมดาเป็นคำตอบเดียว!
…”
เพลง ‘เส้นทางธรรมดา’ เป็นเพลงที่ลู่เฉินตั้งใจแต่งขึ้นมาประกอบโฆษณารถยนต์จงหวา R100 เป็นเพลงแนวทริปฮอปผสมกับแนวสตริง เพลงทั้งเพลงมีกลิ่นอายของเพลงบัลลาดอย่างเข้มข้น ท่วงทำนองที่ชักช้าอ้อยอิ่ง กับเสียงร้องอันสดใส และเสียงฮัมทุ้มต่ำ ทำให้เพลงนี้ให้อารมณ์อบอุ่นและเศร้าสร้อยไปพร้อมกัน
ลู่เฉินใช้วัตถุดิบบนอินเทอร์เน็ตมาตัดต่อเป็นเนื้อหาในมิวสิควิดีโอ คอนเซปต์หลักคือรถและวิวทิวทัศน์ ภาพที่เปลี่ยนวิวไปเรื่อยๆ ประกอบกับเสียงเพลงที่ลอยมาเข้าหูและเนื้อร้องที่กระทบใจซึ่งส่งเสริมกันให้ไพเราะยิ่งขึ้น เกิดเป็นเสน่ห์อันประหลาด ชักนำหัวใจของคนฟังให้พุ่งทะยานไปข้างหน้าพร้อมกับตัวรถ
มันทำให้ผู้ฟังรับรู้ถึงความเงียบสงบและความอ่อนเยาว์ รวมทั้งการค้นหาเส้นทางสู่อนาคตท่ามกลางความเศร้าโศกและหลงทาง
“…
ฉันก็เหมือนเธอ เหมือนเขา เหมือนต้นไม้ใบหญ้า
ท่ามกลางความสับสน นี่คือฉันเอง
มีเพียงเส้นทางเดียวที่ต้องเดิน!
เวลาไม่เคยมีคำพูด มันเป็นเช่นนี้
วันพรุ่งนี้รออยู่ via via
ทางที่ลมพัดผ่านยังอีกยาวไกล
เรื่องราวของเธอเล่าถึงไหนแล้ว”
อารมณ์ตกใจและงงงันปรากฏอยู่ในแววตาของจวงจิงเหว่ย
ก่อนที่เขาจะได้ดูมิวสิควิดีโอโฆษณาชุดนี้ ผู้อำนวยการฝ่ายสร้างสรรค์แห่งบริษัทโฆษณาม่ายซื่อยังคับข้องใจอย่างหนักกับผลงานที่ลู่เฉินทำมา เขาแทบทนไม่ได้ เตรียมจะสั่งสอนลู่เฉินสักที ทำให้ฝ่ายหลังรู้ว่าเมื่ออยู่ในถิ่นของผู้เชี่ยวชาญ ไม่ใช่ว่าใครจะแทรกขาเข้ามาก็ได้
แต่เมื่อมิวสิควิดีโอถูกฉายไปครึ่งหนึ่ง จวงจิงเหว่ยนิ่งงัน
หากดูจากการทำวิดีโอโฆษณาชุดนี้เพียงอย่างเดียว เนื้อหาในมิวสิควิดีโอถูกทำขึ้นมาอย่างหยาบๆ งานตัดต่อแบบมือสมัครเล่น ระหว่างการเปลี่ยนภาพแต่ละครั้งดูไม่เป็นธรรมชาติเลย ดูออกว่าถูกทำขึ้นโดยคนมือใหม่
ถ้าบอกว่ามันถูกทำขึ้นโดยเจ้าหน้าที่เทคนิคของบริษัทม่ายซื่อ จวงจิงเหว่ยคงต้องไล่เจ้าหน้าที่คนนั้นออกไปเลย
แต่จวงจิงเหว่ยไม่ถึงกับโง่ใช้จุดนี้โจมตีลู่เฉิน
เพราะเนื้อหาในตัวอย่างโฆษณานี้ เหมือนกับการเขียนบทคร่าวๆ สำหรับถ่ายทำภาพยนตร์ เทคนิคนั้นไม่สำคัญ สิ่งสำคัญคือหัวข้อที่มีความคิดสร้างสรรค์ คอนเซปต์ และการแสดงออก
นี่เป็นสามสิ่งที่สำคัญที่สุด จวงจิงเหว่ยกลับหาจุดบกพร่องออกมาไม่ได้เลย!
ดนตรีประกอบดีมาก เพลงธีมก็ดีมาก!
กลุ่มลูกค้าเป้าหมายของรถยนต์สเตชันแวกอนรุ่นนี้ คือคนทำงานออฟฟิศที่มีฐานเงินเดือนสูงในเมือง อายุอยู่ในช่วง 25-40 ปี พวกเขามีพื้นฐานทางการเงินและการงานที่ดี ไขว่คว้าการใช้ชีวิตอย่างอิสระและดื่มด่ำกับความสุข
ชอบขับรถออกไปท่องเที่ยว เป็นหนึ่งในจุดเด่นของกลุ่มคนระดับนี้
ไอเดียโฆษณาของลู่เฉิน หรือพูดอีกอย่างก็คือมิวสิควิดีโอโฆษณาชุดนี้ สามารถสัมผัสถึงจุดกระสันในจิตใจของกลุ่มลูกค้าได้อย่างไม่ต้องสงสัย มันจริงใจและเปิดกว้างพอ สิ่งที่บอกเล่าคือการเดินทางของชีวิตที่ไม่ธรรมดา
ในเนื้อเพลงเจือปนด้วยความหยาบกร้าน ท่อนแร็ปในตอนท้ายกระทบใจคน ถ่ายทอดเสียงที่อยู่ในหัวใจของกลุ่มลูกค้าเป้าหมายออกมาอย่างแท้จริง เป็นบทเพลงอันไพเราะที่เปี่ยมล้นด้วยอารมณ์แห่งชีวิต!
จวงจิงเหว่ยฟังอยู่ ดูอยู่ ยังอดรู้สึกว่าอยากจะออกไปเที่ยวเล่นข้างนอกบ้างไม่ได้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: (นิยายแปล) Perfect Superstar