(นิยายแปล) Perfect Superstar นิยาย บท 324

ตอนที่ 324 ท้าประลอง

เลี่ยวเจี่ยเป็นนักร้องที่มีนิสัยเป็นเอกลักษณ์มาก

ความรู้สึกแรกที่คนอื่นมีต่อเขาคือ เขาไม่เหมือนนักร้องซูเปอร์สตาร์ที่มีชื่อเสียงโด่งดัง แต่เหมือนลูกพี่นักเลงประจำซอย เวลาว่างก็ไปนั่งจิบชาในร้านน้ำชา พร้อมกับแอบส่งลูกน้องไปเก็บค่าคุ้มครอง

ในวงการ เลี่ยวเจี่ยขึ้นชื่อเรื่องความห้าวหาญและตรงไปตรงมา รัศมีรอบตัวเขาทำให้คนที่ได้พบเจออดรู้สึกหวาดเกรงไม่ได้

แต่เมื่อเขาถือกีตาร์เดินขึ้นเวที ก็จะเปลี่ยนไปเป็นเลี่ยวเจี่ยอีกคน

เลี่ยวเจี่ยคนนี้เป็นนักร้องเพลงร็อก เป็นนักเลงที่ยอมทิ้งทุกอย่างเพื่ออุดมการณ์!

เมื่อเขาเริ่มบรรเลงกีตาร์อ้าปากร้องเพลงคำแรก ผู้ชมนับพันนับหมื่นที่อยู่รอบเวทีเหมือนปะทุขึ้น ราวกับราดน้ำเย็นลงไปในน้ำมันเดือดจนระเบิดเสียงดัง

คิดถึงความวู่วามสมัยวัยรุ่น คิดถึงความรักที่ตายไปแล้ว คิดถึงมิตรภาพที่ไม่จืดจาง…

เสียงร้องเพลง ‘วันรำลึก’ ที่เลี่ยวเจี่ยแต่งเอง ถ่ายทอดความคะนึงหาอดีตที่ผ่านไป ถ่ายทอดความโกรธแค้นและความงงงวยที่มีต่อโลกอันบิดเบี้ยวผิดเพี้ยนในปัจจุบัน จังหวะอันหนักหน่วง เนื้อร้องเพลงที่แข็งกระด้างแต่เป็นความจริง ผสมกับเสียงร้องแหบห้าวอันเป็นเอกลักษณ์ ทำให้คนฟังเหมือนได้กลับไปอยู่ในยุคที่เพลงร็อกกำลังรุ่งเรือง

พวกเขาร่วมร้องไปกับเลี่ยวเจี่ย ตะเบ็งเสียงไปพร้อมกัน กรีดร้องด้วยกัน รำลึกไปด้วยกัน!

ในเขตพื้นที่ด้านหลังเวที นักร้องคนอื่นรวมทั้งลู่เฉินลุกขึ้นยืน แสดงความเคารพต่อนักเลงเพลงร็อกที่ไม่เคยยอมแพ้อย่างแท้จริงมาก่อนคนนี้

แฟนเพลงหลายคนเคยบอกว่าเลี่ยวเจี่ยผู้เขียนเพลง ‘ไอวี่เฮ้าส์’ และเพลง ‘คนเก่า’ ได้ตกต่ำลงแล้ว บอกว่าเขาหันหลังให้กับเพลงร็อกในยุคที่วงการเพลงร็อกของประเทศตกต่ำ และเลือกทำการตลาดแทน

ทว่า ณ ตอนนี้เลี่ยวเจี่ยที่ยืนอยู่บนเวที เขายังสวมเสื้อยืดสีดำและกางเกงยีนส์สีน้ำเงิน สยายผมยาวใช้เสียงกีตาร์และเสียงตะโกนร้องเพลงของเขาบอกเล่าเรื่องราวของวัยรุ่นที่มีความอิสระเปี่ยมไปด้วยความฝัน

บรรยากาศของเทศกาลดนตรีถูกเร้าให้ขึ้นไปสู่จุดพีก เสียงเชียร์ของผู้ชมหลั่งไหลเหมือนสายน้ำ ดังขึ้นระลอกแล้วระลอกเล่า คนมากมายตะโกนเรียกชื่อเขา

“เลี่ยวเจี่ย!”

ชื่อนี้เป็นตัวแทนของยุคสมัยหนึ่ง!

เพียงแค่ร้องเพลง ‘วันรำลึก’ เลี่ยวเจี่ยร้องจนหอบเหนื่อยเหงื่อโทรมกาย

เวลาไม่คอยท่าใคร วัยรุ่นชาวร็อกในอดีตต่างแก่ตัวลงกันหมดแล้ว ทั้งบุหรี่และสุราที่บั่นทอนสุขภาพร่างกาย ทำให้เขาไม่อาจย้อนวัยกลับไปเป็นเหมือนเมื่อก่อนได้แล้ว

เหมือนกับเพลง ‘วันรำลึก’

ที่ปฏิเสธไม่ได้คือ เพลงร็อกของเลี่ยวเจี่ยเพลงนี้รสชาติเข้มข้นเพียงพอ เป็นแพลงร็อกแห่งชาติโดยสายเลือด แต่ไม่ว่าจะเป็นทำนองหรือเนื้อร้องไม่ได้มีความแปลกใหม่มากนัก ไม่อาจเทียบเท่ากับเพลงระดับตำนานอย่างเพลง ‘ไอวี่เฮ้าส์’ หรือ ‘คนเก่า’ ได้

พวกผู้ชมยังคงตื่นเต้นกับการแสดงของเลี่ยวเจี่ย แต่ก็ไม่ได้พอใจอย่างเต็มที่

“คนเก่า!”

ไม่รู้ว่าใครตะโกนขึ้นมาก่อน ทำให้ทุกคนตะโกนพร้อมกัน “คนเก่า!”

พวกผู้ชมอยากฟังเพลงร็อกเก่าแก่ในตำนานเพลงนั้น

เลี่ยวเจี่ยทำให้ผู้ชมพอใจตามคาด ร้องเพลง ‘คนเก่า’ อีกครั้ง

เพลง ‘คนเก่า’ เขียนขึ้นในช่วงปลายยุค 90 เป็นผลงานเพลงระดับตำนานที่เลี่ยวเจี่ยนำเสนอออกมาในช่วงที่เพลงร็อกของจีนเงียบหายไปจากวงการ ตอนนั้นอัลบั้มนี้ถูกมองว่าเป็นความรุ่งเรืองสุดท้ายของเพลงร็อกในประเทศ หลังจากนั้นเลี่ยวเจี่ยก็ไม่ได้ออกผลงานที่เทียบเท่าได้อีกเลย

เวลาเกือบยี่สิบปีที่ผ่านมา เสน่ห์ของเพลงนี้ไม่ได้ลดทอนลง กลับถูกบ่มเพาะด้วยกาลเวลาให้น่าหลงใหลมากขึ้น เพียงแต่หัวใจที่เลี่ยวเจี่ยใช้ร้องเพลงนี้นั้นไม่เหมือนเดิมอีกแล้ว

มีความแปรปรวนของชีวิตและความเหนื่อยหน่ายที่เพิ่มเข้ามา

ทั้งสวนสาธารณะเงียบเสียงลง หลังจากฟังทำนองอันคุ้นเคยจบ ฟังเสียงร้องที่ไม่หนุ่มแน่นอีกต่อไปของเลี่ยวเจี่ย แฟนเพลงเก่าแก่หลายคนถึงกับกลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่ หรือไม่ก็ร้องเพลงคลอไปกับเขาเบาๆ

ลมหวนมักถูกพายุฝนกลบจนสิ้น ไม่ว่าพวกเขาจะไม่ยินดีแค่ไหน แต่เพลงร็อกนั้นล้าสมัยไปแล้ว เทศกาลดนตรีในทุ่งหญ้า 72H ไม่อาจฉุดรั้งเพลงร็อกบริสุทธิ์ได้ เหมือนกับที่เลี่ยวเจี่ยไม่อาจฉุดรั้งเพลงร็อกของประเทศไว้ได้

ขณะนี้ แฟนเพลงหลายคนได้ให้อภัยเลี่ยวเจี่ยที่ ‘หักหลัง’ เพลงร็อกของจีน

แค่หลงเหลือช่วงเวลานั้นอยู่ก็เพียงพอแล้ว!

เลี่ยวเจี่ยรับรู้ถึงอารมณ์ของผู้ชม และถูกครอบงำด้วยอารมณ์นั้น สุดท้ายเขาก็น้ำตารื้นขึ้นมา

ดีดตัวโน้ตตัวสุดท้ายจบ เลี่ยวเจี่ยกอดกีตาร์ก้มโค้งอย่างต่ำ

เขาใช้วิธีนี้ขอบคุณแฟนเพลงที่น่ารักที่สุด ที่ซื่อตรงที่สุด ที่ซื่อสัตย์ที่สุด!

“เอาอีก!” “เอาอีก!” “เอาอีก!”

ครู่ต่อมาเสียงร้องเรียกดังสนั่นหวั่นไหวสะเทือนเลื่อนลั่น

เพื่อขอให้เลี่ยวเจี่ยกลับมาขึ้นเวทีอีกครั้ง

ตามกฎของเทศกาลดนตรี 72H ไม่ว่าจะเป็นนักร้องหรือวงดนตรี ล้วนขึ้นเวทีแสดงได้อย่างมากไม่เกินสองเพลง แต่ถ้าแสดงได้ดีมากจนผู้ชมเรียกร้องยังร้องเพิ่มได้อีกเพลง

ผู้ชมในเทศกาลดนตรี 72H ค่อนข้างจู้จี้มาก อยากได้รับการยอมรับจากพวกเขานั้นไม่ง่ายเลย ตั้งแต่ตอนเที่ยงจนถึงตอนนี้ นักร้องและวงดนตรีที่ถูกเรียกร้องให้กลับขึ้นไปบนเวทีใหม่มีเพียงไม่กี่ราย

หลังจากร้องผลงานเพลงร็อกทรงพลังจบไปสองเพลง เลี่ยวเจี่ยไม่เพียงแต่เหงื่อแตกท่วมหัว แม้แต่เสื้อผ้าของเขาก็เปียกโชกไปด้วยเหงื่อ แต่เขาไม่ได้แสดงท่าทีอ่อนล้า กลับยิ่งฮึกเหิมมากขึ้น โดยเฉพาะดวงตาที่เป็นประกายจนน่าตกใจ

ใครก็ไม่อาจปฏิเสธความต้องการของแฟนเพลงได้ เลี่ยวเจี่ยก็เหมือนกัน

เขาร้องเพลงที่สามซึ่งเป็นเพลงที่สร้างชื่อเสียงให้เขาเช่นกัน… ‘ไอวี่เฮ้าส์’

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: (นิยายแปล) Perfect Superstar