(นิยายแปล) Perfect Superstar นิยาย บท 33

ตอนที่ 33 การยั่วยุของหนุ่มแฟชั่น

สิ่งที่เรียกว่าโซนวีไอพี แท้จริงแล้วก็คือระเบียงกลางแจ้งด้านนอกชั้นกลางและชั้นบนของบาร์ จัดโต๊ะสิบต่อตัวหนึ่งแถวพร้อมร่มกันแดดเรียบร้อย สามารถก้มลงมองลานจอดรถได้ทั้งหมด เป็นตำแหน่งที่มองเห็นชัดเจนมากที่สุด

เมื่อเทียบกับการเขย่งเท้าคอยชมการแสดงอยู่ด้านล่างแล้ว นั่งตรงนี้ถือว่าสบายมากจริงๆ

ฝั่งของบาร์บลูโลตัสจัดตำแหน่งวีไอพีให้ลู่เฉินได้ดีมาก โต๊ะตัวที่ห้าอยู่ใกล้กับตำแหน่งตรงกลาง แต่ทีมงานที่พาพวกเขาขึ้นมาบอกว่าเนื่องจากลูกค้าเยอะเกินไป ดังนั้นจึงต้องต่อโต๊ะร่วมกับคนอื่น ไม่สามารถแยกเดี่ยวได้

ไม่ว่าลู่เฉินหรือหลี่เฟยอวี่ก็ไม่มีปัญหาสำหรับเรื่องนี้

หลังจากทีมงานออกไปแล้ว หลี่เฟยอวี่หย่อนก้นลงไปนั่งตำแหน่งของตัวเอง สองมือจับพนักเก้าอี้นุ่มๆ แล้วบิดตัวไปมา จากนั้นก็ยกมินต์แช่เย็นที่เพิ่งมาส่งขึ้นมาจิบอย่างสบายใจ

เขาหรี่ดวงตา มองดูทีมงานกำลังเตรียมเวทีอยู่ด้านล่างอย่างขะมักเขม้น สีหน้าแบบนั้นสุดยอด สุดยอดจริงๆ!

ลู่เฉินเปิดกระเป๋าหนังที่พกมาด้วย หยิบขาตั้งกล้องกับอุปกรณ์คอมพิวเตอร์ออกมา

“ให้ฉันทำดีกว่า!”

หลี่เฟยอวี่สบายพอแล้ว จึงวางแก้วที่ว่างเปล่าลงบนโต๊ะ แล้วรีบกระโดดขึ้นมาทันที

การเตรียมงานจัดการถ่ายทอดสดนอกสถานที่ง่ายมาก แค่นำกล้อง ไมค์พร้อมตัวกรองเสียงเชื่อมต่อกับคอมพิว เตอร์ ตั้งกล้องกับไมค์ที่ขากล้องให้มั่น เลือกตำแหน่งกับมุมเก็บเสียงให้ดีก็โอเคแล้ว

ไม่จำเป็นต้องใช้ความสามารถของมืออาชีพเท่าไรนัก เปิดคอมพิวเตอร์เชื่อมต่อ Wifi ฟรีของบาร์ ภายในระยะ เวลาสั้นๆ สองสามนาทีก็สามารถล็อกอินเข้าไปที่ห้องถ่ายทอดสด ‘จิงอวี๋ทีวี’ ได้อย่างราบรื่น

“01 01 ฉันคือ 04 ได้ยินแล้วตอบด้วย!”

หลี่เฟยอวี่เลียนแบบตัวเอกในละครแนวทหาร แล้วคำรามพูดใส่ไมค์อย่างจริงจัง “ตอบด้วย!”

เขาพูดติดต่อกันสามครั้ง ในที่สุดหน้าจอก็มีการตอบสนองแล้ว

“ได้ยินแล้ว ไอ้หมู!”

“สุดยอด นี่คือใคร เสียงเพราะจังเลย”

“เสียงปีศาจสยองขวัญ!”

“เอ๊ะ! ทำไมถ่ายทอดสดตอนนี้ล่ะ ไหนบอกว่าเทศกาลดนตรีคาร์นิวัลไนท์ถ่ายทอดสดตอนหนึ่งทุ่มไม่ใช่เหรอ”

“ดูท่าทางแล้วน่าจะเป็นการทดสอบ ฉันเห็นเวทีแล้ว ท่าทางงานจะใหญ่มาก!”

“ท่านลู่เฟยล่ะ คนจัดไลฟ์สดไปไหนแล้ว”

“ใช่แล้วๆ…”

หลี่เฟยอวี่หัวเราะฮ่าๆ แล้วจึงหันกล้องไปที่ลู่เฉิน

“แท่น แท่น แท้นนนน คนจัดถ่ายทอดสดที่ทุกคนต้องการ ท่านลู่เฟยของพวกเรามาแล้ว ยินดีต้อนรับทุกท่านครับ!”

ลู่เฉินหัวเราะเหอะๆ หันไปโบกมือให้กล้องแล้วพูดว่า “สวัสดีครับทุกคน ผมชื่อลู่เฟย ตอนนี้กำลังทำการทดสอบอุปกรณ์ครับ การถ่ายทอดยังคงเป็นเวลาหนึ่งทุ่มเหมือนเดิม ห้ามพลาดนะครับ!”

จำนวนผู้ติดตามอวี๋แฟนคลับของห้องถ่ายทอดสดลู่เฟยเกินหนึ่งแสนสองหมื่นคนแล้ว คนที่ออนไลน์มีไม่มาก แต่หลังจากที่เห็นลู่เฉินแล้วทุกคนต่างก็กระตือรือร้น ส่งข้อความออกมาอย่างรวดเร็ว

นอกจากถามสารทุกข์สุกดิบแล้ว สิ่งที่ทุกคนให้ความสนใจมากที่สุดก็คือสถานการณ์ของการถ่ายทอดสดในครั้งนี้

ลู่เฉินตอบคำถามของพวกเขาอย่างอดทน แสดงว่าตัวเองจะขึ้นร้องเพลงแน่ ส่วนจะร้องเพลงอะไรนั้น ตอนนี้ยังต้องเก็บเป็นความลับชั่วคราว และจะต้องเซอร์ไพรส์ทุกคนอย่างแน่นอน

“น่ารอคอยจริงๆ เป็นเพลงใหม่เหรอคะ”

“ความจริงฉันก็ยังชอบเพลงเธอที่เป็นเพื่อนร่วมโต๊ะของฉันอยู่ดี ฟังร้อยรอบก็ไม่เบื่อ!”

“ซินเดอเรลล่าๆๆๆๆ!”

“ข้อความเต็มหน้าจอหมดแล้ว น่าเกลียดจริงๆ ท่านลู่เฟยสู้ๆ!”

“ไม่พูดอย่างอื่นแล้ว ผมเลิกนัดแฟนเย็นนี้ไปแล้ว เพื่อรอดูการขึ้นแสดงของคุณลู่สุดหล่อครับ!”

“แฟนของคุณไม่ใช่นิ้วทั้งห้าหรอกเหรอ ถึงอย่างไรก็ต้องพาไปด้วยอยู่ดี”

“ฮ่าๆๆ!”

“พูดหัวข้อเบี่ยงเบนประเด็นแล้ว o(︶︿︶)o เฮ้อ!”

หลังจากการสนทนาไร้สาระผ่านไปสองสามที ก็เห็นว่าการทำงานกลับสู่ภาวะปกติแล้ว ลู่เฉินจึงบอกลาอวี๋แฟนคลับ แล้วนัดเจอกันอีกครั้งในเวลาหนึ่งทุ่ม

“พี่หลี่ พวกเราไปทานข้าวกันก่อนเถอะ!”

ลู่เฉินเห็นว่าเพิ่งจะห้าโมง ดังนั้นจึงปิดคอมพิวเตอร์แล้วพูดว่า “ฉันจะพานายไปเลี้ยงข้าวอบเนื้อหม้อดินที่ถนนคนเดิน รสชาติอร่อยมาก!”

หลี่เฟยอวี่กลืนน้ำลาย ลูบท้องพลางพูด “รู้สึกหิวจริงๆ อย่างนั้นพวกเราก็ไปกันเถอะ แล้วคอมพิวเตอร์จะทำไง”

ลู่เฉินพูดอย่างไม่สนใจ “วางตรงนี้ก็ได้ คงไม่มีใครขโมยหรอก ข้างในไม่มีเอกสารสำคัญใช่ไหม”

โน้ตบุ๊กเป็นของหลี่เฟยอวี่ ใช้มาหลายปีแล้ว หากจะส่งให้คนที่นั่งตำแหน่งวีไอพีแถบนี้ฟรีๆ เกรงว่าอีกฝ่ายก็ยังรังเกียจ ส่วนไมค์กับกล้องอะไรนั่นก็ยิ่งไม่ต้องพูดถึง