(นิยายแปล) Perfect Superstar นิยาย บท 41

ตอนที่ 41 ใครก็อย่าคิดแย่ง!

เขาเผชิญหน้ากับสายตาของผู้ชมที่อยู่ข้างล่างเวทีนับพันคน บ้างก็ประหลาดใจ บ้างก็สงสัย บ้างก็จ้องมองเขาด้วยสายตาตกใจ

ลู่เฉินยิ้มอย่างสุขุมเยือกเย็น

เขาพูดว่า “ก่อนจะร้องเพลง ผมขออนุญาตเปลี่ยนกีตาร์ก่อนนะครับ”

มือของลู่เฉินจับไปที่หมอนรองกีตาร์แล้วยกกีตาร์ขึ้นมา หมุนตัวหันไปถามฉินฮั่นหยางที่ยืนอยู่ทางออกของหลังเวทีแสดง

“พี่ฉิน ผมขอยืมกีตาร์ไฟฟ้าของพี่ได้ไหมครับ”

“รอเดี๋ยวนะ!”

ฉินฮั่นหยางตอบรับเสียงดัง หันหลังเดินกลับไปข้างในอย่างไม่คิดมาก หยิบกีตาร์ไฟฟ้าตัวนั้นของตัวเองออกมา

จากนั้นจึงเดินออกมาอีกสามก้าว เดินขึ้นบันไดอีกสองก้าวขึ้นไปบนเวที

กีตาร์ไฟฟ้าตัวนี้ของเขาเป็นยี่ห้อเฟนเดอร์ที่ผลิตจากประเทศสหรัฐอเมริกา เฟนเดอร์มีคุณภาพที่โดดเด่นที่สุดในบรรดายี่ห้อที่คล้ายกัน แน่นอนว่าราคาก็น่าตกใจมาก หลังจากฉินฮั่นหยางซื้อมาแล้วก็มองเป็นของล้ำค่ามาตลอด ไม่เคยยอมให้คนอื่นใช้

แต่ตอนนี้เขากลับให้ลู่เฉินยืมกีตาร์ไฟฟ้าเฟนเดอร์ตัวนี้ใช้โดยไม่ลังเล

ไม่เพียงเท่านี้ ฉินฮั่นหยางยังต่อสายกีตาร์ไฟฟ้าด้วยตัวเอง แล้วจึงยื่นไปให้ที่มือของลู่เฉิน

ลู่เฉินคาดไม่ถึงว่าฉินฮั่นหยางจะเอากีตาร์ไฟฟ้าของตัวเองมาให้เขา

เขารับกีตาร์ไฟฟ้ามาจากมือของฉินฮั่นหยาง แล้วจึงเปลี่ยนกีตาร์ไม้กับอีกฝ่าย จากนั้นพูดว่า “ผมขอแนะนำทุกคนหน่อยนะครับ คนนี้คือพี่ฉิน ฉินฮั่นหยางนักร้องนำวงเฮสิเทชั่นครับ!”

ฉินฮั่นหยางถูกแนะนำตัวอย่างไม่ทันตั้งตัว จึงรีบโบกมือไปทางผู้ชม “สวัสดีทุกคนครับ!”

ผู้ชมปรบมือตอบรับอย่างกระตือรือร้น มีเสียงผิวปากดังขึ้น

ลู่เฉินยิ้มพูดว่า “ขอบคุณพี่ฉินครับ อีกสักพักพี่ฉินก็จะขึ้นเวทีแสดงเหมือนกัน เดี๋ยวทุกคนจะได้เจออีกครั้งครับ”

“จากนั้น…”

“ผมต้องขอขอบคุณบาร์บลูโลตัสที่ให้โอกาสเหล่านักร้องร่อนเร่ในเมืองหลวงเหมือนอย่างผมอีกมากมายหลายคน ให้พวกเราได้รู้จักและรวมตัวกันในค่ำคืนที่สวยงามแบบนี้!”

“ชื่อเพลงที่จะร้องต่อไป มีชื่อว่าเดอะบลูโลตัส ผมขอมอบมันให้กับบาร์บลูโลตัสครับ และก็ขอมอบให้กับทุกคนที่อยากมีเสรีภาพ ไล่ตามความฝัน ซึ่งก็คือพวกคุณ!”

พอสิ้นเสียง ลู่เฉินจึงเงยหน้าขึ้น สายตาจ้องมองไปด้านหน้า แววตาแน่วแน่เป็นอย่างมาก!

“ไม่มีอะไรมาขัดขวางฉันได้…”

ขณะเดียวกับที่ร้องเนื้อเพลงประโยคแรกออกมา ลู่เฉินออกแรงเขย่าสายกีตาร์

เสียงบรรเลงโหมโรงที่ดังขึ้น ไม่ใช่เสียงรุนแรงแต่แฝงไปด้วยพลัง พุ่งเข้าไปอยู่ในหูของทุกคน

“เดินไปข้างหน้าเพื่อเสรีภาพของตัวเอง

กับชีวิตที่ไม่แน่นอน

หัวใจของคุณไร้ความกังวล!

ข้ามผ่านช่วงเวลาที่มืดมิด

เคยรู้สึกถึงความเลื่อนลอยไร้จุดหมาย

วินาทีที่คุณก้มหน้าลง

จะพบทางเดินที่อยู่ใต้เท้า

โลกอิสระเสรีที่อยู่ในใจ

สูงส่งและสดใสมากขนาดนี้

เบ่งบานตลอดไม่เคยโรยรา

บลูโลตัสเอย!”

เพลงนี้ไม่เหมือนเพลง ‘ในฤดูใบไม้ผลิ’ อย่างสิ้นเชิง ไม่มีความรู้สึกของคนที่ผ่านโลกมามาก ไม่มีความเศร้าระทมโหยหาเรื่องในอดีต ไม่มีอารมณ์ฉุนเฉียวของเลือดร้อนที่พลุ่งพล่าน แต่นำพาทุกคนเข้าสู่พื้นที่ราบสูงที่ไร้จุดสิ้นสุด

ที่นั่นเป็นสถานที่ใกล้ท้องฟ้ามากที่สุด สะอาดบริสุทธิ์ สดใส เลอเลิศ สามารถชำระล้างจิตใจอย่างไร้ขีดจำกัด

โอบกอดอุดมการณ์ รักช่วงเวลาที่สวยงามของทุกอย่าง ยืนหยัด สุขุม เงียบสงบ ร้องเพลงขับขานเสียงดัง

“ไม่มีอะไรมาขัดขวางฉันได้

เดินไปข้างหน้าเพื่อเสรีภาพของตัวเอง

กับชีวิตที่ไม่แน่นอน

หัวใจของคุณไร้ความกังวล!

ข้ามผ่านช่วงเวลาที่มืดมิด

เคยรู้สึกถึงความเลื่อนลอยไร้จุดหมาย

วินาทีที่คุณก้มหน้าลง

จะพบทางเดินที่อยู่ใต้เท้า

โลกอิสระเสรีที่อยู่ในใจ

สูงส่งและสดใสมากขนาดนี้

เบ่งบานตลอดไม่เคยโรยรา

บลูโลตัสเอย~”

ทุกคนฟังอย่างเงียบสงบ ราวกับกำลังอาบน้ำท่ามกลางแสงแดดอันอบอุ่น พวกเขารู้สึกถึงพลังที่มาจากเสียงเพลงได้อย่างชัดเจน ความทรงจำที่สวยงามมากมายนับไม่ถ้วนถูกปลุกให้ตื่นขึ้นโดยไม่รู้ตัว