(นิยายแปล) Perfect Superstar นิยาย บท 433

ตอนที่ 433 ทวินส์

คุณนายจินรู้จักเฉินเฟยเอ๋อร์มานานแล้ว อีกอย่างเมื่อวานเธอเพิ่งคุยโทรศัพท์กับเฉินเฟยเอ๋อร์ จึงเป็นธรรมดาที่จะรู้เรื่องของลู่เฉินเป็นอย่างดี เห็นได้ชัดว่าเมื่อครู่เป็นการล้อเล่นกับลู่เฉินเท่านั้น

แต่ในใจของลู่เฉินรู้ดีว่า เฉินเฟยเอ๋อร์และคุณนายจินไม่ได้สนิทสนมกันมากนัก หรืออาจจะไม่ได้ติดต่อกันมานานมากแล้ว ไม่เช่นนั้นเธอต้องเล่าให้เขาฟังว่ามีคนคนนี้อยู่

ลู่เฉินหัวเราะ “ครั้งนี้ต้องขอบคุณคุณมากนะครับ ที่ทำให้ผมไม่ต้องขายหน้า!”

คุณนายจินส่ายหน้าปฏิเสธความดีความชอบ “เด็กบ้านสวี่คนนั้นอยากประมูลก่อน ฉันแค่ไปแย่งเธอมาเท่านั้น เด็กคนนั้นไม่ควรจะไปยุ่งเกี่ยวด้วย คุณจำข้อนี้เอาไว้ให้ดีก็พอแล้ว”

ลู่เฉินทำหน้าไม่ถูก เพราะคำเตือนเช่นเดียวกันนี้ซูจิ้งได้บอกเขาไว้แล้ว

เขารู้ว่าสวี่ฮุ่ยที่บอกว่าตัวเองเป็นแฟนคลับของเขานั้นไม่ได้เป็นแค่ศิลปินธรรมดา เธอมีเบื้องลึกเบื้องหลังมากมาย

ลู่เฉินอึดอัดใจ ตัวเขาดูเป็นคนเจ้าชู้ชอบจีบคนอื่นไปทั่วแบบนั้นเลยเหรอ?

“เมื่อกี้ฉันลืมแนะนำไปเลย…”

โชคดีที่คุณนายจินสิ้นสุดเรื่องนี้ลง ไม่ได้พูดอะไรต่ออีก เธอแนะนำให้ลู่เฉินรู้จักกับสาวน้อยสองคนข้างกายเธอ “นี่คือลูกสาวบุญธรรมของฉัน จี่เสี่ยวเตี๋ยและหลี่ซินเหยียน เดือนหน้าเสี่ยวเตี๋ยจะเดบิวต์แล้ว”

ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยความรักใคร่ มองออกว่าเธอเอ็นดูลูสาวบุญธรรมทั้งสองมากแค่ไหน

จี่เสี่ยวเตี๋ยและหลี่ซินเหยียนอายุราวสิบเจ็ดสิบแปดปี ทั้งสองดูสวยน่ารักทั้งคู่ จี่เสี่ยวเตี๋ยใบหน้าผอมเล็ก ผมยาวคลุมบ่าดูน่าหลงใหล ส่วนหลี่ซินเหยียนผมสั้น ใบหน้ากลมคล้ายผลแอปเปิล เวลายิ้มเผยลักยิ้มที่ข้างแก้ม

“พี่ลู่เฉินสวัสดีค่ะ!”

ทั้งสองคนพร้อมใจกันทักทายลู่เฉิน

คุณนายจินแก้ให้ว่า “ต้องเรียกว่าอาจารย์ลู่เฉิน อาจารย์ลู่!”

หลี่ซินเหยียนแลบลิ้นเผล่ รีบพูดว่า “อาจารย์ลู่สวัสดีค่ะ”

จี่เสี่ยวเตี๋ยพูดตาม

ทั้งสองเป็นพี่น้องที่งดงามเหมือนดอกไม้ นิสัยของหลี่ซินเหยียนค่อนข้างซุกซนมากกว่า ส่วนจี่เสี่ยวเตี๋ยขี้อายมากกว่า

ลู่เฉินอมยิ้ม “สวัสดีครับ”

เขาถามคุณนายจินว่า “เพลงนี้คุณจะให้เสี่ยวเตี๋ยใช่ไหมครับ”

“ใช่ค่ะ”

คุณนายจินพยักหน้า กุมมือเสี่ยวเตี๋ยแล้วเอ่ยต่อว่า “เสี่ยวเตี๋ยนิสัยนุ่มนวล ฉันกลัวว่าเธอจะถูกรังแก แต่ยังไงเธอก็ต้องเรียนรู้ที่จะเติบโต ในเมื่อเข้าสู่วงการบันเทิงแล้วก็ไม่มีทางเลือก”

“ฉันหวังแค่ว่าก้าวแรกของเธอจะราบรื่น ยังมีซินเหยียน…”

“ต่อไปต้องขอให้อาจารย์ลู่เฉินช่วยชี้แนะ คุณแค่พูดมาประโยคเดียวก็ช่วยพวกเธอได้มากแล้ว!”

ลู่เฉินถ่อมตน “คุณชมมากเกินไปแล้วครับ จนผมทำตัวไม่ถูกแล้วครับ”

คุณนายจินกล่าวอย่างจริงจังว่า “คุณไม่ต้องถ่อมตัวหรอกค่ะ เท่าที่ฉันรู้ ด้านการสร้างสรรค์เพลงจีนนั้น ในบรรดาคนหนุ่มสาวทั้งหมดไม่มีใครสู้คุณได้เลย มีแต่พวกกบในกะลาเท่านั้นที่ไม่รู้”

เธอกำลังเยาะเย้ยเหลียงจื้อหาว

ลู่เฉินยิ้มพลางส่ายหน้า

คุณนายจินไม่ปล่อยเขาไป “ในเมื่อได้เจอกันที่นี่แล้ว คุณก็ช่วยชี้แนะเสี่ยวเตี๋ยหน่อยเถอะค่ะ”

คุณนายจินไม่กล่าวคำวกวน เธอรู้จักลู่เฉินลึกซึ้งกว่าที่ลู่เฉินคาดคิดไว้เสียอีก

เธอทราบดีถึงความสำเร็จของลู่เฉินในวงการเพลง อัลบั้มของเฉินเฟยเอ๋อร์ที่ประสบความสำเร็จถึงขั้นได้รับ ‘อิมพีเรียลคราวน์ดิสก์อวอร์ดส์’ เป็นเครื่องยืนยันได้เป็นอย่างดี อีกทั้งลู่เฉินยังได้สร้างศิลปินเดี่ยวและศิลปินกลุ่มที่โด่งดังขึ้นมามากมาย ล้วนแล้วแต่มีชื่อเสียงระดับท็อปในวงการเพลงของจีน

เพียงแต่เขาเพิ่งเข้าวงการมาไม่นาน ไม่เคยเปิดคอนเสิร์ตที่เซียงเจียงมาก่อน จึงไม่ค่อยมีคนรู้จักเขา

คนที่มีศักยภาพอย่างแท้จริงเช่นนี้ คุณนายจินต้องยึดเอาไว้ให้มั่น

เธอจึงยอมลงไปแย่งประมูลกับสวี่ฮุ่ย