(นิยายแปล) Perfect Superstar นิยาย บท 436

ตอนที่ 436 ภรรยาคนที่สอง

“คุณกับอาเจินรู้จักกันได้ยังไง”

คนที่ถามลู่เฉินคือชายหนุ่มอายุยี่สิบห้าปี อีกฝ่ายรูปร่างหน้าตาพอไปวัดไปวา หล่อเล็กน้อยและแต่งตัวเป็น เป็นสไตล์ที่สาวๆ วัยรุ่นค่อนข้างชอบ

แต่เห็นได้ชัดว่าเขาชอบหลีเจิน ดังนั้นเมื่อเห็นหลีเจินอยู่กับลู่เฉิน จึงอดหึงไม่ได้ แววตาและคำพูดแฝงไปด้วยเจตนาอยากหาเรื่องเป็นอย่างมาก

หลีเจินขมวดคิ้ว แล้วถามอย่างไม่พอใจ “เฉินเจียหมิง เกี่ยวอะไรกับนายด้วย”

ในใจของเธอยิ่งไม่สบายใจ กลัวว่าเพื่อนของตัวเองจะล่วงเกินลู่เฉิน

เธอไม่อยากเสียงานที่ทำอยู่ตอนนี้

เดิมทีหลีเจินมีความประทับใจเฉินเจียหมิงอยู่เล็กน้อย ถึงแม้จะไม่ตอบรับการตามจีบของเขาอย่างเต็มที่ แต่ก็ยอมให้เขาจีบเป็นนัยๆ ตอนนี้ดูแล้วคงต้องพิจารณาใหม่อีกครั้ง

เพราะลักษณะงานของเธอจำเป็นต้องอยู่ติดกับเจ้านายในระยะยาว ถ้าหากมีแฟนขี้หึงใจแคบ เช่นนั้นคงใช้ชีวิตลำบากมากยิ่งขึ้น

หลีเจินเคยเห็นตัวอย่างในชีวิตจริงมากับตาตัวเอง

เธอไม่อยากทับซ้ำรอยเดิม

“ไม่เป็นไร…”

ลู่เฉินยิ้มพลางโบกมือ แล้วพูดกับเฉินเจียหมิงว่า “ผมเพิ่งมาฮ่องกงได้สองวัน อาเจินทำงานกับผม เพราะว่าผมไม่ค่อยคุ้นกับฮ่องกง ดังนั้นเธอจึงพาผมมาเปิดหูเปิดตาที่ลานไควฟงครับ”

เขามองไปรอบๆ “ที่นี่ไม่เลวจริงๆ”

“ที่แท้ก็เป็นเพื่อนร่วมงานคนใหม่ของอาเจินนี่เอง!”

เสวี่ยนีเข้าใจทันที แล้วถามอย่างสงสัยว่า “คุณเป็นคนที่ไหนเหรอ ตอนนี้คุณมีแฟนหรือยังคะ”

อาการที่ชอบซุบซิบนินทาของเพื่อนรักทำให้หลีเจินอยากเอามือปิดหน้า…มะเร็งขี้อายจะกำเริบแล้ว

ลู่เฉินกลับไม่ใส่ใจ ตอบอย่างอดทนว่า “ผมมาจากปักกิ่ง มีแฟนแล้วครับ และผมก็รักแฟนของผมมาก”

เขากะพริบตาให้เสวี่ยนี แต่ทุกคนรู้ว่าคำพูดนี้พูดให้เฉินเจียหมิงฟัง

เฉินเจียหมิงทำสีหน้าเก้ๆ กังๆ

แต่เสวี่ยนียังไม่ยอมแพ้ด้วยสาเหตุนี้ เธอรีบถามทันทีว่า “แล้วแฟนของคุณไม่มาด้วยเหรอคะ อย่างนั้นให้ฉันเป็นแฟนที่ฮ่องกงของคุณดีไหมคะ ถ้าหากการแสดงออกของคุณทำให้ฉันพอใจ อนาคตให้ฉันแต่งงานเป็นภรรยาคนที่สองของคุณก็ใช่ว่าจะไม่ได้นะคะ!”

“ฮ่าๆ!”

พวกเพื่อนๆ ของเธอต่างพากันหัวเราะขึ้นมา แล้วร้องโห่ว่า “เสวี่ยนีเยี่ยมมาก!”

ลู่เฉินพูดไม่ออก หลีเจินอยากจะมุดหน้าหนีเสียให้ได้

ลู่เฉินคิดไม่ถึงว่าสาวสวยคนนี้จะใจกล้าถึงเพียงนี้ เพิ่งเจอหน้ากันก็อยากเป็นแฟนของเขาแล้ว เขาเพิ่งนึกได้ว่าระบบการแต่งงานของฮ่องกงไม่เหมือนกับประเทศจีน เขตปกครองพิเศษใหญ่สามแห่งอนุญาตให้แต่งงานมีภรรยาหลายคนได้

ได้ยินว่าที่จีนมีพวกเศรษฐีจำนวนไม่น้อยอยากจะเปลี่ยนสัญชาติย้ายมาอยู่ที่ฮ่องกง ไต้หวัน และมาเก๊า นอกจากเงื่อนไขและสภาพแวดล้อมการใช้ชีวิตแล้ว หลายคนมาที่นี่เพราะระบบนี้

เนื่องจากปริมาณคนรวยที่เปลี่ยนสัญชาติมีเยอะมาก นำมาซึ่งเงินลงทุนก้อนโตทำให้ตลาดเติบโตรุ่งเรือง ดังนั้นถึงแม้หลายปีที่ผ่านมากลุ่มสิทธิสตรีของเขตปกครองพิเศษทั้งสามแห่งจะพยายามอย่างรุนแรงเพื่อแก้ไขกฎหมายการแต่งงานที่ไม่เป็นธรรมนี้มาโดยตลอด แต่กลับโดนขัดขวางต่อต้านอย่างหนักอยู่เสมอ

น่าเสียดายลู่เฉินมีเฉินเฟยเอ๋อร์ก็มากพอแล้ว

“แบบนี้เกรงว่าจะไม่ได้ครับ เพราะแฟนของผมสุดยอดมาก และเธอก็มีเงินเยอะกว่าผม คงไม่ยอมเซ็นหนังสือยินยอมแน่นอนครับ”

ลู่เฉินล้อเล่นว่า “ดังนั้นน่าเสียดายมากๆ เลยนะครับ”

เพิ่งจะสิ้นเสียงของเขา เสียงปรบมือคึกคักพลันดังขึ้นไปทั่ว แล้วก็ยังมีเสียงผิวปากและโห่ร้องยินดี

บรรยากาศในบาร์ถูกผลักขึ้นไปสู่จุดสูงสุดทันที

หลีเจินรู้ว่าลู่เฉินไม่เข้าใจ ดังนั้นจึงอธิบายให้เขาฟังอีกรอบเป็นพิเศษ

ที่แท้บาร์ลาดอลเซ่วิต้า 97 จะจัดการแข่งขันร้องเพลงหนึ่งครั้งทุกสัปดาห์ ไม่ว่าแขกคนไหนก็สามารถขึ้นไปแสดงความสามารถในการร้องเพลงของตัวเองบนเวทีได้ จากนั้นก็ให้ผู้ชมให้คะแนนเลือกคนที่ดีที่สุด

หนึ่งโต๊ะสามารถส่งตัวแทนได้เพียงหนึ่งคน ถ้าหากชนะ เช่นนั้นของที่สั่งมาทั้งโต๊ะจะได้กินฟรีทั้งหมด ถึงแม้จะไม่ใช่รางวัลที่เยอะมากอะไร แต่ก็เล่นกันเพื่อความสนุกและมีความสุขเท่านั้น

แขกหลายคนมาที่นี่ด้วยเหตุนี้โดยเฉพาะ และเชื่อมั่นว่าตัวเองจะสามารถชนะได้ในที่สุด ดังนั้นจึงมักสั่งของมากมายเอาไว้ล่วงหน้า เมื่อชนะแล้วก็จะได้กำไรก้อนโต

อันที่จริงหากพูดตามตรง นี่คือวิธีเรียกลูกค้าอันชาญฉลาดของบาร์เท่านั้น

ลู่เฉินสงสัย “แล้วคนดูจะให้คะแนนยังไง”

หลีเจินยื่นมือหยิบดอกกุหลาบดอกหนึ่งที่เสียบอยู่ในแจกันบนโต๊ะเหล้า แล้วเอ่ยว่า “ใช้อันนี้ลงคะแนนค่ะ พอฟังจบแล้ว ก็ให้พนักงานเอาไปให้ผู้เข้าแข่งขันที่เลือกไว้ ดอกกุหลาบของใครเยอะที่สุดคนนั้นก็เป็นผู้ชนะค่ะ!”

ที่แท้ก็เป็นแบบนี้…

ลู่เฉินเอ่ยชมว่า “น่าสนุกดีนะ”

เถ้าแก่บาร์ถือว่าเค้นสมองคิดหาทางจริงๆ ไม่แปลกใจเลยที่ในบาร์เต็มทุกที่นั่ง

หลีเจินกระซิบถามว่า “บอสคะ ถ้าคุณขึ้นไปต้องชนะแน่นอนค่ะ!”

…………………………………………………………………………