ตอนที่ 441 ลงหนังสือพิมพ์ – ตอนที่ต้องอ่านของ (นิยายแปล) Perfect Superstar
ตอนนี้ของ (นิยายแปล) Perfect Superstar โดย Internet ถือเป็นช่วงเวลาสำคัญของนิยายSlice of Lifeทั้งเรื่อง ด้วยบทสนทนาทรงพลัง ความสัมพันธ์ของตัวละครที่พัฒนา และเหตุการณ์ที่เปลี่ยนโทนเรื่องอย่างสิ้นเชิง ตอนที่ 441 ลงหนังสือพิมพ์ จะทำให้คุณอยากอ่านต่อทันที
ตอนที่ 441 ลงหนังสือพิมพ์
บางคนกำลังร้องเพลง บางคนกำลังเต้น บางคนกำลังเที่ยวสนุกสนาน บางคนกำลังหัวเราะอย่างมีความสุข
ยามค่ำคืนของฮ่องกงไม่เคยหลับใหล
ดังนั้นยามที่หลายคนนอนหลับไปแล้ว ก็ยังมีอีกหลายคนที่กำลังดื่มด่ำกับชีวิต หรือไม่ก็ง่วนอยู่กับงานที่ยุ่งเหยิง
ถนนราชินีตะวันตก เลขที่ 269 ถนนกวงหมิง ตึกหลงชิ่ง อาคารบี ชั้น 27 ภายในห้องบรรณาธิการ ‘หนังสือพิมพ์รายวันโปโล’ ยังคงสว่างไสว กองบรรณาธิการหนังสือพิมพ์ยังคงทำงานอยู่หน้าคอมพิวเตอร์กันอย่างตึงเครียด
‘หนังสือพิมพ์รายวันโปโล’ เป็นหนึ่งในหนังสือพิมพ์ฟรีที่มียอดจัดจำหน่ายมากที่สุดในฮ่องกง ยอดจัดจำหน่ายรายวันมากกว่าเจ็ดแสน เพราะฉะนั้นจึงมีอิทธิพลอย่างมากในฮ่องกง
หนังสือพิมพ์สำหรับมวลชนสำนักนี้ ขึ้นชื่อเรื่องการรายงานข่าวสังคมที่เร็ว แม่นยำ และโหดเหี้ยมไร้ความปรานีมาตั้งแต่ไหนแต่ไร
‘เร็ว’ หมายถึงการออกข่าวของพวกเขารวดเร็วมาก ถึงแม้ไม่อาจเทียบกับอินเทอร์เน็ตได้ แต่ต่อให้เป็นข่าวที่เพิ่งเกิดขึ้นตอนเย็นของวันนี้ พรุ่งนี้เช้าประชาชนตื่นขึ้นมาออกจากบ้าน ก็สามารถเห็นข่าวในหน้าหนังสือพิมพ์หรือไม่ก็เห็นรายงานข่าวที่เกี่ยวข้องในกล่องอีเมลของตัวเองแล้ว
ส่วนคำว่า ‘แม่นยำ’ หมายถึงการเลือกข่าวที่แม่นยำของพวกเขา พุ่งเป้าไปที่ประเด็นร้อนในสังคมและเรื่องซุบซิบนินทาในวงการบันเทิงของฮ่องกง จับรสนิยมของประชนได้ถูกต้อง ดังนั้นยอดจัดจำหน่ายจึงสูงขึ้นตลอด
ส่วนคำว่า ‘โหดเหี้ยมไร้ความปรานี’ มีความหมายที่หลากหลาย นักข่าวปาปารัสซี่ของ ‘หนังสือพิมพ์รายวันโปโล’ แย่งข่าวได้ ‘เหี้ยมโหด’ มาก อำนาจปลายปากกาของบรรณาธิการของพวกเขาก็ ‘เหี้ยมโหด’ นัก หากให้พูดอย่างละเอียดก็มากพอที่จะเขียนหนังสือนิทานเล่มหนาได้เล่มหนึ่งเลยทีเดียว
เนื่องด้วยอาศัยคัมภีร์ตรีอักษรและกลยุทธ์การจัดจำหน่ายฟรี ‘หนังสือพิมพ์รายวันโปโล’ ที่ก่อตั้งไม่ถึงสิบปี ได้ฝ่าเส้นทางสายเลือดสู่เส้นทางชีวิตใหม่ ปราบคู่แข่งในฮ่องกงจนกลายเป็นผู้ที่โดดเด่นไม่เหมือนใครในอุตสาหกรรมหนังสือพิมพ์
ภายในห้องหัวหน้ากองบรรณาธิการ หลี่หวั่น หัวหน้ากองบรรณาธิการกำลังนั่งอยู่หน้าโต๊ะทำงานตรวจสอบแบบร่างต้นฉบับหนังสือพิมพ์ที่เพิ่งพิมพ์ออกมา นี่คืองานที่เขาต้องทำให้เสร็จทุกวัน มิฉะนั้นเขาจะนอนหลับไม่เป็นสุข
ความสำเร็จของ ‘หนังสือพิมพ์รายวันโปโล’ กับความขยันหมั่นเพียรของอดีตรองหัวหน้ากองบรรณาธิการ ‘หนังสือพิมพ์หมิงเป้า’ ไม่อาจแยกกันได้ แม้ว่าจะอายุเกินสี่สิบปีแล้ว แต่กำลังและจิตใจของเขายังคงสูสีพอๆ กับวัยรุ่นหนุ่มสาวอีกมากมาย
“หัวหน้าหลี่ครับ!”
เด็กหนุ่มแบกกล้องรูปร่างผอมแห้งคนหนึ่งวิ่งพุ่งเข้ามาอย่างรีบร้อน แล้วตะโกนว่า “ผมได้รูปทำข่าวของซูจิ้งมาครับ!”
เสียงของเขาดังมาก ดังนั้นคนทั้งฝ่ายบรรณาธิการจึงได้ยินอย่างชัดเจน
ฝ่ายบรรณาธิการของ ‘หนังสือพิมพ์รายวันโปโล’ เป็นออฟฟิศแบบเปิด ถึงแม้หลี่หวั่นหัวหน้ากองบรรณาธิการจะมีออฟฟิศส่วนตัวเป็นของตนเอง แต่หน้าต่างกระจกบานใหญ่สูงจากพื้นจรดเพดาน ล้วนทำให้ทุกคนที่อยู่ทั้งด้านในและด้านนอกมองเห็นกันอย่างชัดเจน
เว้นเสียแต่ว่ามีเรื่องสำคัญหรือเรื่องลับสุดยอด มิฉะนั้นประตูออฟฟิศของเขาก็จะเปิดอยู่ตลอดเวลา มีพนักงานที่เจาะจงโดยเฉพาะบางคนที่ไม่จำเป็นต้องแจ้งหรือเคาะประตูก่อนก็สามารถเดินพุ่งเข้าไปได้เลย เพื่อรายงานการทำงานให้เขาทราบโดยตรง
กฎระเบียบที่ดูเหมือน ‘ไม่ค่อยเป็นกฎระเบียบ’ นี้ ทำให้หลี่หวั่นจับงานของ ‘หนังสือพิมพ์รายวันโปโล’ ได้อยู่หมัด กิตติศักดิ์ของเขาในหมู่นักข่าวหนังสือพิมพ์และบรรณาธิการ แม้แต่เถ้าแก่ก็ยากที่จะเทียบได้
เด็กหนุ่มที่พุ่งเข้ามาเมื่อครู่ก็คือหนึ่งในนักข่าวสายบันเทิงที่ทำงานให้กับ ‘หนังสือพิมพ์รายวันโปโล’ หรือที่เรียกกันทั่วไปว่าปาปารัสซี่
หลี่หวั่นวางร่างต้นฉบับในมือ มองอีกฝ่ายแล้วเผยรอยยิ้มเล็กน้อยออกมา “เสี่ยวโหว ครั้งนี้นายจะไม่ปล่อยไก่อีกใช่ไหม”
เสี่ยวโหวหน้าแดงก่ำ รีบชูกล้องที่อยู่ในมือแล้วเอ่ยว่า “ครั้งนี้ของจริงครับ ตอนเย็นซูจิ้งจัดงานเลี้ยงการกุศลที่โรงแรมแชงกรีลา หลังจากงานเลี้ยงจบแล้วเธอไปที่ร้านกาแฟกับหนุ่มหล่อคนหนึ่ง จากนั้น…”
“รีบเอามาให้ฉันดูสิ!”
หลี่หวั่นสนใจขึ้นมาทันที หยิบกล้องของเสี่ยวโหว แล้วเชื่อมสายเคเบิลเชื่อมต่อข้อมูลกับคอมพิวเตอร์ ดึงรูปภาพที่อยู่ที่การ์ดหน่วยความจำออกมาดู
เขาครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง แล้วจึงยืนยันว่า “ให้ตำแหน่งบีกับนาย ใช้รูปภาพสองสามรูปนี้ ให้พวกเสี่ยวจางเรียงพิมพ์หัวข้อใหม่ ตรวจสอบเสร็จแล้วก็รีบส่งพิมพ์เลย!”
สำหรับหนังสือพิมพ์ฟรีอย่าง ‘หนังสือพิมพ์รายวันโปโล’ ที่เน้นข่าวสังคมและข่าวบันเทิงเป็นหลัก การจัดเรียงหน้ากระดาษโดยทั่วไปมักใช้หัวข้อขนาดใหญ่ ภาพขนาดใหญ่ และตัวหนังสือน้อย พาดหัวข่าวมักจะใหญ่เกินขนาดแบบอักษรหัวข้อข่าวเสมอ เขียนเนื้อหาปลุกปั่นยั่วยุเกินจริง จากนั้นก็แทรกรูปภาพ เพื่อช่วยอธิบายประกอบตัวหนังสือปริมาณน้อย ต่างจากหนังสือพิมพ์การเมืองปัจจุบันและหนังสือพิมพ์เฉพาะที่เคร่งครัดอย่างสิ้นเชิง
รูปแบบการจัดเรียงเช่นนี้มีข้อดีตรงที่เปลี่ยนรูปแบบได้ง่าย การเปลี่ยนเนื้อหาและแบบก่อนพิมพ์มีให้เห็นทั่วไปพวกบรรณาธิการก็คุ้นเคยมานานแล้ว
ตำแหน่งบีก็คือหัวรอง ซึ่งรองลงมาจากหัวข่าว และเสี่ยวโหวก็ดีใจกับสิ่งที่คาดไม่ถึง
มีบรรณาธิการบางคนบ่นว่า “เสี่ยวโหว ถือว่านายได้ของแล้วคราวนี้ ทำให้พวกเราต้องทำงานดึกอีก…นายต้องเลี้ยงข้าวด้วยนะ”
เสี่ยวโหวหัวเราะฮิๆ อย่างเซ่อซ่า
หลี่หวั่นที่นั่งอยู่ในออฟฟิศกลั้นหัวเราะไม่อยู่ เขาจับเมาส์แล้วเลือกรูปภาพสองสามรูปก่อนหน้านั้นออกมา
ไม่รู้ว่าเป็นอะไร หัวหน้ากองบรรณาธิการคนนี้รู้สึกว่าชายหนุ่มที่ดื่มกาแฟกับซูจิ้งตอนค่ำดูคุ้นหน้าอยู่บ้าง
ด้วยความรู้สึกไวของมืออาชีพ เขาจึงตรึกตรองอย่างดี ไม่แน่อาจจะเป็นข่าวใหญ่ก็เป็นได้
ในขณะเดียวกัน บนเว็บบอร์ด ‘เพลงป็อป’ ฟอรัมที่ใหญ่ที่สุดของฮ่องกง เพิ่งมีคนโพสต์วิดีโอตัวหนึ่ง
เขียนหัวข้อว่า ‘มีใครเคยฟังเพลงนี้บ้าง’
…………………………………………………………………………
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: (นิยายแปล) Perfect Superstar