(นิยายแปล) Perfect Superstar นิยาย บท 463

ตอนที่ 463 กำลังดัง

กลับมาถึงบ้านที่จื่อเฉิงย่วนในเมืองหลวง ก็เป็นเวลาห้าทุ่มกว่าแล้ว

ลู่เฉินอาบน้ำร้อน ล้างความเหน็ดเหนื่อยจากการตะลอนๆ เดินทางไกล เขาไม่ได้พักผ่อนทันที แต่ไปนั่งในห้องหนังสือ สะสางงานช่วงนี้ให้เรียบร้อย

หลังจากก่อตั้งสตูดิโอที่ฮ่องกงแล้ว ช่วงเวลานานนับจากนี้เป็นต้นไป การเดินทางไปกลับจีนและฮ่องกงเป็นสิ่งที่ต้องเกิดขึ้นบ่อย ถ้าหากไม่จัดการงานให้เป็นระเบียบเรียบร้อย เช่นนั้นจะยุ่งยากมาก

ตอนนี้งานหลักของลู่เฉินอยู่ที่ฮ่องกงเป็นส่วนใหญ่ ภาพยนตร์ใหม่ ‘โปเยโปโลเย’ กำลังจะเริ่มถ่ายทำแล้วเพื่อให้ทันเข้ารายชื่อภาพยนตร์ที่ได้รับการสนับสนุนจากนโยบายใหม่ของรัฐบาลในปีหน้า จึงขาดเขาไม่ได้อย่างสิ้นเชิง

และใช่ว่าที่เมืองหลวงจะไม่ต้องการเขา ตรงกันข้ามงานหลายอย่างกลับขาดเขาไม่ได้ งานพรีเซ็นเตอร์โฆษณางานแสดงโชว์ การร่วมงานถ่ายทำภาพยนตร์และโทรทัศน์…เนื่องจากการเปิดตัวอัลบั้มใหม่สุดร้อนแรงและละครโทรทัศน์สองเรื่องประสบความสำเร็จอย่างสูงสุด ผู้ที่อยากร่วมงานด้วยจึงเยอะขึ้นเรื่อยๆ

ฝ่ายที่ร่วมงานด้วยอย่างสถานีโทรทัศน์ปักกิ่ง สถานีโทรทัศน์เจ้อตง คราวน์พิคเจอร์ส เอสพีจี กานเต๋อพิคเจอร์ส เป็นต้น ได้กำไรเป็นกอบเป็นกำจากละครโทรทัศน์เรื่อง ‘ฟูลเฮ้าส์’ จึงมีความต้องการอย่างยิ่งยวดขอให้ถ่ายละครเรื่องใหม่

ลู่เฉินไปฮ่องกงเพื่อถ่ายทำภาพยนตร์ไม่เป็นไร อย่างแรกต้องเขียนบทละครใหม่ออกมาก่อน เรื่องสร้างทีมงานถ่ายทำ รับสมัครนักแสดง เช่ายืมสถานที่ งานทั้งหมดนี้พวกเขาจะทำกันเอง จากนั้นลู่เฉินแค่แบ่งเวลาไปถ่ายทำก็พอแล้ว

เสียงเรียกร้องของพวกเขารุนแรงมาก ลู่เฉินกับสตูดิโอไม่อาจมองข้ามได้ ถึงแม้ปีนี้จะไม่ทันแล้ว แต่ก็ต้องเตรียมตัวสำหรับโปรเจกต์ใหม่ล่วงหน้าก่อน พอถึงครึ่งปีหน้าค่อยเริ่มถ่ายทำละครเรื่องใหม่ก็ไม่มีปัญหา

ดังนั้นเขาจึงต้องเขียนบทละครโทรทัศน์เรื่องที่สาม

ตามแผนการของลู่เฉิน ละครเรื่องใหม่นี้จะเป็นละครเรื่องที่สามและเป็นละครแนวความรักของคนเมืองเรื่องสุดท้ายของเขา หลังจากถ่ายทำเสร็จแล้ว ละครโทรทัศน์หลังจากนี้จะเปลี่ยนแนวทางไปที่ผลงานนิยายลิขสิทธิ์ชื่อดังซึ่งเป็นโปรเจกต์ใหญ่อย่างเต็มที่

‘กระบี่เย้ยยุทธจักร’ ‘มังกรหยก’ ‘เอี้ยก้วยเจ้าอินทรี’ ‘ดาบมังกรหยก’…

กระดาษพิมพ์หนึ่งหน้ากระดาษเอสี่ ถูกเขาเขียนเต็มหน้า ผ่านการปรับปรุงแก้ไขและขีดเขียนใหม่สองสามรอบแนวความคิดจึงเริ่มชัดขึ้นเรื่อยๆ

กริ๊ง~

ในเวลานี้เอง โทรศัพท์บ้านที่วางอยู่บนโต๊ะหนังสือก็ดังขึ้น

หน้าจอแสดงว่าผู้ที่โทรมาคือลู่ซี

ลู่เฉินรับสาย ‘พี่?’

ลู่ซีถามว่า “แกกลับมาเมื่อไร”

ลู่เฉินตอบว่า “เพิ่งกลับมาครับ ผมกลัวพี่นอนหลับไปแล้วเลยไม่ได้โทรหา พี่ยังไม่นอนเหรอ”

“ฉันจะนอนหลับได้ยังไง!”

ลู่ซีพูดอย่างไม่สบอารมณ์ “แกไปมองโกลเจอต้นกล้าที่ดี ทำไมถึงไม่จับเซ็นสัญญา”

“อ๋า?”

ลู่เฉินงงมาก “ต้นกล้าที่ดีอะไร”

ลู่ซีไม่สบอารมณ์ทันที “เก๋อเกินถ่าน่าไง! สาวน้อยชาวมองโกลคนนั้น ตอนนี้ดังมากในอินเทอร์เน็ต ถูกสตูดิโอเฉินเฟยเอ๋อร์จับเซ็นสัญญาแล้ว”

“หา!”

ลู่เฉินคาดคิดไม่ถึงว่า ลู่ซีโทรมาหาตัวเองดึกๆ ดื่นๆ เพื่อพูดเรื่องของเก๋อเกินถ่าน่า

เขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเก๋อเกินถ่าน่าได้รับความนิยมมากบนอินเทอร์เน็ต จึงรีบถามว่าเกิดอะไรขึ้น