(นิยายแปล) Perfect Superstar นิยาย บท 550

ตอนที่ 550 ไม่ผิดหวัง

วันที่ 18 กุมภาพันธ์ เวลา 23.20 น. งานเปิดตัวภาพยนตร์เรื่อง ‘โปเยโปโลเย’ รอบปฐมทัศน์สิ้นสุดลง

บรรดาแขกที่มาร่วมงานพึงพอใจมาก เพราะพวกเขาได้ชมภาพยนตร์ที่ยอดเยี่ยม ไม่เสียเวลาอันมีค่าไปโดยเปล่าประโยชน์

บรรดาสื่อมวลชนก็พึงพอใจเช่นกัน พวกเขาสัมภาษณ์ได้ข้อมูลมาไม่น้อย และได้รับอั่งเปากลับบ้านด้วย

ส่วนผู้ชมที่โชคดียิ่งไม่ต้องพูดถึง

เมื่อออกจากโรงภาพยนตร์ มีผู้ชมถูกนักข่าวดักรอสัมภาษณ์อยู่ด้านนอก พวกเขาบอกว่าหนังเรื่องนี้สนุกมาก และรอการเปิดขายตั๋วหนังอย่างเป็นทางการอีกครั้งจะซื้อตั๋วเข้ามาดูอีกรอบ!

‘โปเยโปโลเย’ รอบปฐมทัศน์ไม่ได้จัดอย่างอลังการ แต่ผลลัพธ์กลับดีเยี่ยม จะบอกว่าภาพยนตร์เรื่องนี้ประสบความสำเร็จยังเร็วเกินไป ต้องมาพิสูจน์กันอีกครั้งหลังจากวันที่ 21ไปแล้ว

สิ่งที่จะพิสูจน์ภาพยนตร์ คือยอดขายตั๋วในบ็อกซ์ออฟฟิศ!

“คุณลู่!”

เมื่อลู่เฉินกำลังจะพาเฉินเฟยเอ๋อร์กลับ เฉินเหวินเฉียงรีบเข้ามาเรียกเขาเอาไว้

“ผมขอแนะนำให้คุณรู้จักคนคนหนึ่งก่อน…”

คนที่เฉินเหวินเฉียงต้องการแนะนำให้ลู่เฉินรู้จักนั้นเป็นชายวัยกลางคนอายุห้าสิบกว่าปี ใบหน้าปราดเปรื่องภายใต้แว่นตา จอนผมสองข้างเป็นสีขาวทำให้คนที่ได้พบรับรู้ถึงประสบการณ์ชีวิตของเขา บุคลิกสุขุมสง่างาม

“คนนี้คือท่านหวังต้ง”

เฉินเหวินเฉียงให้ความเคารพชายคนนี้มาก เขาถึงกับเรียกว่า ‘ท่าน’ ไม่ใช่คำว่าคุณที่ใช้ทั่วไป บ่งบอกถึงความเคารพที่มีต่อผู้อาวุโสเป็นอย่างสูง

เมื่อรู้ถึงสถานะของฝ่ายตรงข้ามแล้วลู่เฉินมีสีหน้าประทับใจ

หวังต้งคนนี้ ลู่เฉินเคยได้ยินชื่อเสียงมานาน เป็นนักปราชญ์ตัวจริงที่ได้รับการยกย่องในฮ่องกง เขาเคยเป็นศาสตราจารย์ในมหาวิทยาลัยฮ่องกง เป็นบรรณาธิการให้แก่นิตยสารหลายฉบับ เขียนหนังสือนิยายล้อเลียนสังคมของฮ่องกง และเป็นคนที่สนใจด้านการวิจารณ์ภาพยนตร์ของฮ่องกงด้วย

นักปราชญ์ตัวจริงมีบุคลิกของตัวเอง หวังต้งเขียนบทวิจารณ์ภาพยนตร์โดยไม่เคยได้รับผลประโยชน์ใด ทั้งหมดเขียนออกมาจากใจจริง ก่อนหน้านี้ไม่นานเขาเพิ่งวิจารณ์ภาพยนตร์ ‘พลิกตำนานโปเยโปโลเย’ อย่างรุนแรง จนถูกเจียงเหว่ยพระเอกของเรื่อง ‘พลิกตำนานโปเยโปโลเย’ ด่ากราดบนบล็อกส่วนตัว

แต่เพราะเหตุนี้ทำให้เจียงเหว่ยต้องลำบากไม่น้อย ไม่เพียงถูกคนในวงการตำหนิ ยังรั้งให้ยอดแฟนคลับที่ติดตามบล็อกลดลงมาแสนกว่าคน จนสุดท้ายต้องออกมาประกาศขอโทษ

หวังต้งเคยล่วงเกินคนในวงการมากมาย แต่เพื่อนของเขาก็มีมากไม่แพ้กัน

งานเปิดตัวภาพยนตร์ ‘โปเยโปโลเย’ รอบปฐมทัศน์ สตูดิโอลู่เฉินกับเจียงหยางพิคเจอร์สได้ส่งบัตรเชิญออกไปมากมาย รวมทั้งส่งไปให้นักวิจารณ์ภาพยนตร์ที่มีชื่อเสียงในฮ่องกงด้วย หนึ่งในนั้นคือหวังต้ง

แต่ไม่ว่าจะเป็นลู่เฉินหรือเจียหยางพิคเจอร์ส ไม่เคยคาดหวังว่าหวังต้งจะมา

เพราะเวลาหวังต้งดูภาพยนตร์ มักจะจ่ายเงินซื้อตั๋วเข้าไปด้วยตัวเองเสมอ ไม่เคยรับคำเชิญจากฝ่ายผู้จัดเลย

เมื่อเห็นหวังต้ง ลู่เฉินรู้สึกทึ่ง รีบยื่นมือทั้งสองข้างออกมา “อาจารย์หวังสวัสดีครับ ไม่คิดว่าคุณจะมาด้วย ถ้าดูแลไม่ทั่วถึงต้องขออภัยด้วยนะครับ!”

หวังต้งยิ้มเล็กน้อย ยื่นมือออกไปจับกับลู่เฉิน ตอบว่า “ผมได้ยินเพื่อนหลายคนพูดถึงคุณ ผมก็เลยมาดู ไม่ผิดหวังจริงๆ”

เฉินเหวินเฉียงที่ยืนอยู่ด้านข้างทำหน้าทึ่ง

เขาอยู่ในวงการภาพยนตร์โทรทัศน์ของฮ่องกงมาหลายสิบปี รู้จักคนมากหน้าหลายตา และรู้จักหวังต้งดีกว่าลู่เฉินหลายเท่านัก

เขาจึงรู้ดีว่า ‘ไม่ผิดหวัง’ สามคำนี้ฟังแล้วดูเหมือนธรรมดามาก แต่เมื่อออกจากปากของหวังต้ง มันเปี่ยมไปด้วยความหมาย!

แม้ลู่เฉินจะไม่รู้เรื่องนี้ เขาก็ยังกล่าวขอบคุณ “ขอบคุณครับ!”

หวังต้งปล่อยมือ สีหน้าเปลี่ยนเป็นเคร่งขรึม “แต่หนังของคุณเรื่องนี้ยังไม่ถือว่าสมบูรณ์แบบ มีรายละเอียดหลายจุดที่ยังหยาบอยู่ การแสดงของตัวละครโดดเด่นอยู่ แล้ว…”