(นิยายแปล) Perfect Superstar นิยาย บท 587

ตอนที่ 587 กลิ่นของความสำเร็จ

“หนังเรื่องนี้ดีมาก!”

“อืม เอฟเฟกต์ธรรมดาไปหน่อย แต่เนื้อเรื่องดีมาก เพลงประกอบก็เพราะ!”

“ฉันชอบเพลงหลักในนั้น แล้วก็เพลงประกอบอื่นด้วย ไม่เสียแรงที่เป็นผลงานของลู่เฉิน!”

“ว่ากันตามเหตุผล เอฟเฟกต์ถือว่าไม่เลว ฉากต่อสู้ของเยี่ยนชื่อเสียกับปีศาจแม่เฒ่าอลังการมาก!”

“เฉินของฉันสุดยอด!”

“อยากดูอีกหนึ่งรอบ…”

เวลาสองทุ่มครึ่งเพิ่งจะผ่านไป ผู้ชมจำนวนมากทยอยเดินออกมาจากภายในโรงฉายภาพยนตร์ของโรงภาพยนตร์กวงอิ่ง พวกเขาเดินจับกลุ่มสองสามคนเดินคุยกันและหัวเราะกันจนมาถึงห้องโถงใหญ่ ห้องโถงใหญ่ที่เดิมทีกว้างขวางกลับแน่นเอียดอย่างรวดเร็ว

ผู้ชมที่เพิ่งดูภาพยนตร์จบบ้างก็ขึ้นลิฟต์ บ้างก็เดินลงมาจากบันไดโดยตรง แต่ยิ่งไปกว่านั้นคือทุกคนไม่ได้รีบกลับต่างมาพูดคุยกันกับเพื่อนๆ ในห้องโถงใหญ่

วันนี้เป็นวันอาทิตย์ วันสุดท้ายของวันหยุดสุดสัปดาห์ และเป็นเวลายอดนิยมสำหรับการดูหนัง ดังนั้นโรงภาพยนตร์กวงอิ่งที่เพิ่งเปิดไม่นานจึงกิจการดีมาก ผู้ชมที่มาดูภาพยนตร์มีจำนวนไม่น้อย บางคนรออยู่ในห้องโถงใหญ่บางคนกำลังซื้อตั๋ว

จู่ๆ ก็มีคนโผล่ออกมาเยอะแยะ และทุกคนกำลังพูดถึงภาพยนตร์เรื่องเดียวกัน ฟังจากคำวิจารณ์แล้วเหมือนจะดีมาก เหตุการณ์เช่นนี้ยากที่จะได้เห็น

ดังนั้นจึงมีคนถามด้วยความสงสัย “เฮ้ เพื่อนๆ พวกคุณดูหนังเรื่องอะไรเหรอ”

คนที่ถูกถามหัวเราะแล้วเอ่ยว่า “เพิ่งจะดู ‘โปเยโปโลเย’ ขอแนะนำเป็นอย่างยิ่ง ให้คะแนนห้าดาว!”

“สนุกจริงๆ เหรอ”

คนที่ถามลังเลขึ้นมาทันที แล้วจึงหันไปถามแฟนสาวที่อยู่ข้างๆ “พวกเราดูเรื่องนี้ดีไหม”

ตอนนี้ภาพยนตร์ที่ได้รับความนิยมมากที่สุดในโรงภาพยนตร์ก็คือ ‘สงครามเทพอัคคี’ แต่ภาพยนตร์ฮอลลีวูดเรื่องนี้เขาดูแล้ว และแฟนสาวก็ไม่ค่อยชอบภาพยนตร์แนวไซไฟ เดิมทีอยากจะดู ‘ฤดูนี้เราไม่เหงา’

‘ฤดูนี้เราไม่เหงา’ เป็นภาพยนตร์ให้กำลังใจวัยรุ่นที่ผลิตในประเทศ เมื่อวานเพิ่งจะเข้าโรงภาพยนตร์ขนาดใหญ่ต่างๆ ของประเทศ รายได้ตั๋วหนังวันแรกเกินสิบล้าน และคำวิจารณ์ในอินเทอร์เน็ตก็พอใช้ได้

แฟนสาวคิดครู่หนึ่ง แล้วเอ่ยว่า “งั้นก็ดูเรื่องนี้แหละ”

คนที่ถามพยักหน้า จากนั้นหมุนตัวไปซื้อตั๋วที่ห้องขายตั๋ว

แต่น่าเสียดายมาก ตั๋วหนัง ‘โปเยโปโลเย’ อีกสองสามรอบถูกขายหมดแล้ว เพราะวันนี้มีการจองล่วงหน้าทางออนไลน์ และรอบฉายในโรงภาพยนตร์ก็ไม่เยอะ

“แม่งเอ๊ย!”

ผู้ชายคนนี้สบถด่าออกมาอย่างหงุดหงิด ได้แต่หมุนตัวไปซื้อตั๋วของเรื่อง ‘ฤดูนี้เราไม่เหงา’

เนื่องจากอยู่ท่ามกลางธารกำนัลทั้งหลาย เสียงด่าของเขาจึงไม่ดังมากนัก แต่ถึงแม้จะเป็นเช่นนี้หลี่เยวี่ยที่อยู่ท่ามกลางกลุ่มคนก็ยังได้ยิน

เขาแสยะยิ้มมุมปาก เผยรอยยิ้มที่เต็มไปด้วยความหมายลึกซึ้ง

หลี่เยวี่ยเป็นผู้จัดการฝ่ายการตลาดของโรงภาพยนตร์กวงอิ่ง เขารูปร่างเล็กผอมบางหน้าตาธรรมดา แต่อยู่ในแวดวงโรงภาพยนตร์มาสิบกว่าปี มีประสบการณ์เยอะมาก

หลี่เยวี่ยจริงๆ แล้วไม่จำเป็นต้องทำแบบนี้เลยด้วยซ้ำ ไม่ว่าใครที่อยู่ในวงการหนึ่งมากกว่าสิบปี น่าจะเข้าใจว่าจะเลือกผลดีและหลีกเลี่ยงผลเสียอย่างไร จะไม่ทำให้ตัวเองตกอยู่ในสถานการณ์ถูกกระทำเป็นฝ่ายเสียเปรียบ

แต่หลี่เยวี่ยกำลังพนันว่า ‘โปเยโปโลเย’ จะทำเงินในบ็อกซ์ออฟฟิศถล่มทลาย ถ้าหากเขาเดาถูกจริงๆ เช่นนั้นตำแหน่งของเขาในสายตาของผู้บริหารเครือโรงภาพยนตร์จะถูกยกระดับสูงขึ้น

หลี่เยวี่ยไม่ใช่นักพนัน เขากำลังใช้ประสาทสัมผัสรับกลิ่นอันฉับไวในตลาดของตัวเอง คว้าโอกาสนี้อย่างเด็ดขาด

ถึงแม้สุดท้ายทางเครือโรงภาพยนตร์จะไม่ยอมรับความคิดเห็นของเขาทั้งหมด แต่อัตราการฉาย ‘โปเยโปโลเย’ ในกวงอิ่งก็ยังเกินยี่สิบห้าเปอร์เซ็นต์ รองลงมาจาก ‘สงครามเทพอัคคี’ และในร้านขายสินค้าที่ระลึก ก็ได้จัดวางสินค้าที่ระลึกของเรื่อง ‘โปเยโปโลเย’ บนตู้โชว์อย่างน้อยหนึ่งในสามส่วน

วันนี้ฉาย ‘โปเยโปโลเย’ เป็นครั้งแรก ผู้ชมภาพยนตร์ที่แห่กันเข้ามาทำให้หลี่เยวี่ยสัมผัสได้ถึงกลิ่นของความสำเร็จ คำวิจารณ์และการให้คะแนนภาพยนตร์เรื่องนี้ที่มาจากทุกทิศทาง ล้วนเพิ่มความมั่นใจให้เขามากขึ้นทีละนิด!

แน่นอนนเขารู้ว่าผู้ชมเหล่านี้ส่วนใหญ่เป็นแฟนคลับของลู่เฉิน แฟนคลับเหมาโรงภาพยนตร์สนับสนุนดาราเป็นเรื่องที่พบเห็นจนชินตา ได้รับคำชมที่ดีง่ายกว่าผู้ชมทั่วไป

ทว่าสิ่งที่ผู้ชมที่เป็นแฟนคลับเหล่านี้กล่าวถึง ไม่ได้จำกัดอยู่แค่บทบาทที่ลู่เฉินแสดงเท่านั้น แต่วิจารณ์ในแง่บวกสำหรับเนื้อเรื่อง ตัวละคร รวมถึงสเปเชียลเอฟเฟกต์ของภาพยนตร์เรื่องนี้ด้วย

นี่ไม่ใช่เรื่องง่าย!

เสียดายที่การจัดรอบฉายของ ‘โปเยโปโลเย’ น้อยไปนิด ไม่อย่างนั้นผลงานบ็อกซ์ออฟฟิศของวันนี้จะดีมากกว่านี้!

หลี่เยวี่ยคิดในใจ สายตามองไปยังร้านขายสินค้าที่ระลึกที่อยู่ไม่ไกล

ไม่รู้ว่าสินค้าที่ระลึกของ ‘โปเยโปโลเย’ จะขายได้เท่าไร

…………………………………………………………………………