ตอนที่ 624 แย่งชิงเงินทอง
ที่จริงเมื่อเดือนก่อน นั่นก็คือเดือนพฤษภาคม รายได้จากการขายไอเทมต่างๆ ของเกม ‘แฮปปี้ฟาร์ม’ ก็ทะลุห้าสิบล้านไปแล้ว กำไรสุทธิไม่เพียงแต่เพียงพอที่จะชดเชยการลงทุนครั้งก่อนๆ ของแฮปปี้เอนเตอร์เทนเมนต์เท่านั้น ยังทำให้เกิดผลกำไรขึ้นอย่างมหาศาลอีกด้วย
เกมเล็กๆ ที่ไม่ซับซ้อนนี้มีเสน่ห์ที่ทำให้ผู้คนต่างหลงใหล ระดับความเหนียวแน่นของผู้ใช้งานนั้นสูงมาก และขอบเขตของกลุ่มผู้ใช้งานนั้นก็กว้างมากด้วย อายุมากอย่างคุณตาคุณยายที่อายุเจ็ดสิบแปดสิบ หรือแม้กระทั่งเด็กอายุไม่กี่ขวบก็เล่นเกมนี้กันทั้งนั้น
แม้ว่าสินค้าที่เรียกเก็บเงินในร้านขายไอเทมของเกม ‘แฮปปี้ฟาร์ม’ จะมีราคาถูกมาก ส่วนใหญ่จะมีราคาเพียงหนึ่งหยวนหรือสองหยวน กระทั่งไม่กี่เหมาก็ยังมี บางทียังมีการมอบรางวัลการเติมเงินก้อนใหญ่ให้ด้วย แต่เพราะมีผู้ใช้มากเกินไป จึงเกิดผลกำไรที่น่าอัศจรรย์มาก
การตกเป็นเป้าของนักล่า เป็นเรื่องปกติมากๆ
“หลายวันก่อน ผู้จัดการแผนกลงทุนท่านหนึ่งของบริษัทเกมเฟยซวิ่นบินมาจากเซินไห่…”
เกาเฮ่อพูดต่อ “เขาได้เสนอราคาการซื้อขายเกมให้พวกเรา”
ลู่เฉินถาม “พวกเขาเสนอเงื่อนไขอะไรมาบ้าง”
เกาเฮ่อพูดตอบ “ทางบริษัทเกมเฟยซวิ่นมีทั้งหมดสองแผน หนึ่งคือซื้อหุ้น 90% ของแฮปปี้เอนเตอร์เทนเมนต์ด้วยเงินสองร้อยล้านหยวน อีกข้อหนึ่งคือ ซื้อเกม ‘แฮปปี้ฟาร์ม’ ด้วยเงินหนึ่งร้อยแปดสิบล้านหยวน”
เสียงของพี่เกาดูเหมือนจะไม่มั่นใจนัก
ในคราแรกที่เขากับหวังเสี่ยวหลิงกัดฟันนำเงินเก็บของที่บ้านออกมาลงทุนก่อตั้งบริษัทแฮปปี้เอนเตอร์เทนเมนต์ ก็ไม่เคยคิดเลยว่าจะมีวันนี้ มันเหมือนฝันไปเลยจริงๆ
เงินลงทุนช่วงแรกของบริษัทแฮปปี้เอนเตอร์เทนเมนต์นั้นมีเพียงห้าล้านหยวนเท่านั้น ภายหลังลู่เฉินได้ลงทุนเพิ่มอีก แต่คิดอย่างไรก็ไม่ถึงสิบล้านหยวน ต่อให้รวมเงินที่ลงทุนโปรโมต ‘แฮบปี้ฟาร์ม’ ด้วย อย่างไรก็ไม่มีทางเกินสิบห้าล้าน
แต่ตอนนี้ แค่หุ้นในส่วนของลู่เฉินก็มีมูลค่าถึงสองร้อยล้านหยวนแล้ว หากขายออกไปก็เท่ากับได้กำไรถึงสิบกว่าเท่า หาเงินได้เร็วกว่าไปปล้นธนาคารเสียอีก
หุ้นของเขากับหวังเสี่ยวหลิงเอง ก็ยี่สิบล้านแล้ว
นี่เพิ่งจะผ่านไปเท่าไรเอง ไม่ถึงปีเสียด้วยซ้ำ
ทางเฟยซวิ่นทราบว่าบริษัทแฮปปี้เอนเตอร์เทนเมนต์มีหุ้นส่วนใหญ่อย่างลู่เฉินอยู่ เสียเงินไม่เสียดายอยู่แล้ว เป็นไปไม่ได้ที่จะต้องการการลงทุนจากภายนอกมาเจือจางให้หุ้นของตนน้อยลง ดังนั้นจึงเสนอเงินจำนวนมหาศาลเพื่อซื้อเสีย อยากจะเอาเงินฟาดให้ลู่เฉินมึนงงไปเลย
เกาเฮ่อเวียนหัวขึ้นมาแล้วจริงๆ
เมื่อเห็นแววตาสับสนของเกาเฮ่อแล้ว หวังเสี่ยวหลิงก็หยิกเขาไปเต็มแรงด้วยอยากให้เขาได้สติ “ดูท่าทางที่ไม่เอาไหนของนายนี่สิ รายรับของพวกเราแต่ละเดือนตอนนี้ก็เกินร้อยล้านหยวนแล้ว จะเอาเงินแค่หนึ่งร้อยเจ็ดสิบล้านมาซื้อ ‘แฮบปี้ฟาร์ม’ หรือ ฝันไปเถอะ!”
บริษัทแฮปปี้เอนเตอร์เทนเมนต์ไม่มีทางขายแน่นอน เมื่อตอนจัดตั้งบริษัทลู่เฉินได้พูดไว้ชัดเจนแล้วว่า เขาจะทำให้บริษัทแฮปปี้เอนเตอร์เทนเมนต์กลายเป็นบริษัทเกมอันดับหนึ่งในประเทศให้ได้ เพื่อส่งเสริมโครงการผลงานลิขสิทธิ์ขนาดใหญ่ของเขา
แต่ว่าเกม ‘แฮบปี้ฟาร์ม’ นั้นสามารถขายได้
ในโปรเจกต์นี้ เดิมทีลู่เฉินอยากจะโกยเงินสักก้อนเสียก่อน แล้วค่อยเอาเงินที่หามาได้มาลงทุนในบริษัทต่อ สิ่งที่เขาอยากทำจริงๆ ก็คือ เกมออนไลน์ ทำเกมที่มีโปรดักชันยิ่งใหญ่ขึ้นมา
เพียงแต่รายรับของเกม ‘แฮบปี้ฟาร์ม’ ในตอนนี้แข็งแกร่งมาก หากจะขายออกไป หวังเสี่ยวหลิงเองก็ตัดใจขายไม่ลง นี่เป็นแม่ไก่ที่ออกไข่ทองคำเชียวนะ หากขายไปจะไม่เป็นการฆ่าไก่เพื่อเอาไข่หรือ ต่อให้ขายจริงๆ ก็ต้องไม่ใช่แค่หนึ่งร้อยเจ็ดสิบล้านแน่ๆ นี่คิดว่าพวกเราเป็นขอทานหรืออย่างไร
ลู่เฉินหัวเราะก่อนพูด “พี่สะใภ้พูดถูก หนึ่งร้อยเจ็ดสิบล้านอยากจะซื้อเกม ‘แฮบปี้ฟาร์ม’ พวกเขาหวังสวยเกินไปมั้ง”
เกาเฮ่อเกาศีรษะ “อย่างนั้นนายอยากขายเท่าไร”
ลู่เฉินพูดคร่าวๆ ว่า “ยังไงก็ต้องสามร้อยสี่ร้อยล้านละ”
เขารู้ดีว่า เกมอย่าง ‘แฮบปี้ฟาร์ม’ นี้ แม้ว่าจะสามารถโด่งดังในเวลาอันสั้นได้ แต่ก็คงอยู่ได้ไม่นาน มันเทียบไม่ได้เลยกับเกมออนไลน์ ดังไปสักพักก็คงต้องปล่อยมือแล้ว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: (นิยายแปล) Perfect Superstar