(นิยายแปล) Perfect Superstar นิยาย บท 637

ตอนที่ 637 สิ่งที่อาลัยอาวรณ์ที่สุด

รายการ ‘เดอะวอยซ์ไชน่า’ ซีซันแรกมีทั้งหมดสิบสี่ตอน สุดท้ายจะมีการจัดคอนเสิร์ตใหญ่ขึ้นหนึ่งครั้ง ดังนั้นจะมีทั้งหมดสิบห้าตอน

และเมื่อลู่เฉินเดินทางจากหังโจวกลับบ้านนั้น ตอนที่สิบสี่ได้ถ่ายทำเสร็จสิ้นแล้ว

นี่คือแนวทางปฏิบัติของรายการประกวดความสามารถในประเทศ สิ่งที่ผู้ชมเห็นในทีวีไม่ใช่การถ่ายทอดสด แต่เป็นเนื้อหาที่ได้รับการแก้ไขอย่างระมัดระวังในเวลาต่อมา เพื่อให้ได้ผลลัพธ์ที่ยอดเยี่ยมที่สุด

อีกเหตุผลหนึ่งก็คือพวกโค้ช เป็นไปไม่ได้ที่จะอยู่ในที่เดียวกันเป็นเวลาสองหรือสามเดือน หรือเดินทางมาสัปดาห์ละครั้งเพื่อบันทึกเทปได้

หลังจากที่เลี่ยวเจี่ยอัดตอนที่สิบสี่เสร็จสิ้นก็ตบตูดกลับปักกิ่งทันที เขาจะต้องถ่ายโฆษณาสองชิ้นที่ปักกิ่งและเป็นนักแสดงรับเชิญตามคำเชิญของเพื่อนในหนังเรื่องหนึ่ง หลังจากนั้นก็บินกลับไปพักผ่อนที่ออสเตรเลีย จนปลายเดือนสิงหาคมก็จะบินกลับมาที่หังโจวเพื่อร่วมคอนเสิร์ตของ ‘เดอะวอยซ์ไชน่า’

ลู่เฉินและเฉินเฟยเอ๋อร์พักที่หังโจวยาวขึ้นอีกสองวัน รอจนลู่เสวี่ยปิดเทอมฤดูร้อนแล้ว ทั้งสามจึงจะกลับไปที่เมืองปินไห่พร้อมกัน

แต่ยังมีแขกอีกคนหนึ่งติดตามไปด้วย

นั่นก็คือซือฟาง

หลังจากที่ได้อยู่ร่วมกันมากว่าหนึ่งเดือน ทั้งซือฟางและเฉินเฟยเอ๋อร์ก็กลายเป็นเพื่อนรักกันทันที แม้แต่ลู่เฉินเองก็ไม่ถือเป็นคนนอกแล้ว

แม้ว่าหากพูดถึงสถานะในวงการ สถานะของซือฟางสูงกว่าลู่เฉินและเฉินเฟยเอ๋อร์มากนัก แต่เธอกลับมองทั้งสองเป็นเพื่อน เรียกพี่เรียกน้องได้เลย

เดิมทีเมื่ออัด ‘เดอะวอยซ์ไชน่า’ เสร็จสิ้น ซือฟางก็ต้องกลับไปที่ฮ่องกง แต่เมื่อได้ยินว่าลู่เฉินจะกลับบ้านเกิด เธอก็เกิดอยากดื่มด่ำวิวของเมืองปินไห่ขึ้นมาทันที ถือโอกาสนี้ไปเยี่ยมเยียนคุณแม่ของลู่เฉินด้วย

ลู่เฉินที่ไหนเลยจะไม่ต้อนรับ จากจะกลับบ้านกันสามคนได้กลายเป็นสี่คนทันที รถเบนซ์หนึ่งคันนั่งได้พอดิบพอดี

เป็นลู่เสวี่ยที่ดีใจจะแย่ เธอเป็นแฟนคลับของซือฟางนะ จึงถือโอกาสนี้ใกล้ชิดกลับไอดอลเสียเลย เธอใช้มือถือของตัวเองถ่ายรูปไปถึงสิบกว่ารูปเลย

ระยะทางจากเมืองหังโจวไปเมืองปินไห่ไม่ไกลมาก หากเดินทางด้วยทางด่วนก็ใช้เวลาเพียงสองชั่วโมงเท่านั้น คนกลุ่มนี้ออกเดินทางตอนบ่ายสองโมง สี่โมงกว่าก็เดินทางเข้าสู่เขตปินไห่แล้ว

ซือฟางมองออกไปนอกหน้าต่างพลางประเมินทิวทัศน์ของเมืองฮู่ไห่อย่างสงสัย ก่อนจะเอ่ยถามอย่างตกใจว่า “บ้านเกิดของนายนี่ไฮโซเหมือนกันนะเนี่ย”

แม้ว่าปินไห่จะเป็นเมืองระดับตำบล แต่เพราะว่าตั้งอยู่ทางตะวันออกเฉียงใต้และติดทะเล อีกทั้งชาวเมืองปินไห่ยังทำธุรกิจโรงงานเสียมาก เพราะเหตุนี้เศรษฐกิจจึงรุ่งเรืองมาก การสร้างเมืองก็มีการเปลี่ยนแปลงรายวันเลย แม้ว่าไม่มีทางเทียบได้กับเมืองหลวงระดับมณฑลอย่างหังโจว แต่ก็มีอาคารสูงทั้งสองข้างของถนนสายหลัก

ลู่เฉินยิ้มและกล่าวว่า “ไม่เลวเลย ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา การพัฒนาค่อนข้างเร็ว และมีอาคารสูงหลายแห่งถูกสร้างขึ้น”

ซือฟางพูดพร้อมกับถอนหายใจว่า “ตอนที่ฉันอยู่ที่ฮ่องกง ฉันมักจะได้ยินคนพูดว่านอกจากปักกิ่ง เซี่ยงไฮ้ และเซินฮวา สถานที่อื่นๆ ในแผ่นดินใหญ่นั้นล้าหลังมาก คราวนี้ฉันมาที่แผ่นดินใหญ่ถึงได้รู้ว่าอะไรคือเชื่อในสิ่งที่เห็น”

ซือฟางนั้นเป็นคนฮ่องกงโดยแท้ บรรพบุรุษสามารถสืบย้อนไปถึงผู้อพยพที่ย้ายจากหูหนานและหูเป่ยไปยังฮ่องกงในช่วงปลายราชวงศ์ชิง เธอมาแผ่นดินใหญ่นับครั้งได้ ก่อนหน้านี้เคยไปที่ปักกิ่งและฮวาเฉิง ไม่เคยเดินทางลงมายังเมืองเล็กๆ ทางใต้มาก่อนเลย

แต่ไหนแต่ไร เศรษฐกิจการค้าของฮ่องกงก็รุ่งเรืองกว่าแผ่นดินใหญ่ คนฮ่องกงมากมายรวมถึงสื่อฮ่องกง มักมีความรู้สึกเหนือกว่าอยู่เสมอ และมักมองว่าแผ่นดินใหญ่เป็นเหมือนสถานที่ที่ล้าหลังไม่ทันสมัย ต่อให้หลายปีมานี้เศรษฐกิจของแผ่นดินใหญ่จะรุ่งเรืองก้าวกระโดดเพียงใดก็ตาม สื่อต่างๆ ก็นำเสนอน้อยมาก

ดังนั้นคนฮ่องกงที่ไม่ค่อยได้เดินทางมายังแผ่นดินใหญ่และดูแต่สื่อที่ลำเอียง จึงคิดเอาเองว่าแผ่นดินใหญ่นั้นมีเพียงเมืองอย่างปักกิ่งเท่านั้นที่รุ่งเรือง ที่อื่นยังคงยากจนข้นแค้นอยู่

แม้แต่ซือฟางเองยังเข้าใจผิดเลย

รถเบนซ์ขับผ่านถนนเส้นหลัก ก่อนเบนสายเข้าสู่ถนนเส้นหนึ่ง ไม่นานก็มาถึงยังเขตชุมชนจิ่งเซิ่ง

ด้านในของคฤหาสน์ตระกูลลู่ ฟางอวิ๋นได้รออยู่นานแล้ว

เมื่อวานนี้ลู่เฉินได้โทรศัพท์มาบอกแม่ของเขาไว้ก่อนแล้ว ฟางอวิ๋นทราบแล้วว่าเฉินเฟยเอ๋อร์และซือฟางจะเดินทางมาด้วย เมื่อเธอเห็นลูกชายและลูกสาว ทั้งยังมีว่าที่สะใภ้ สีหน้าจึงอดไม่ได้ที่จะปรากฏรอยยิ้มแห่งความเบิกบานออกมา